Boekhoudkundige valuta
Wat is een boekhoudkundige valuta?
De boekhoudkundige valuta is de munteenheid die wordt gebruikt bij het boeken van transacties in het grootboek van een bedrijf, ook wel de “boeken” of boekhoudkundige gegevens van het bedrijf genoemd. De valuta voor boekhouding kan ook de rapportagevaluta worden genoemd.
De boekhoudkundige (rapporterings) valuta is niet noodzakelijk dezelfde als de functionele of transactionele valuta. De functionele valuta is wat medewerkers en klanten gebruiken bij het uitvoeren van een transactie, zoals een verkoop. Het verschil is vooral belangrijk voor grote, multinationale bedrijven die zaken doen in veel verschillende landen.
Belangrijkste leerpunten
- De boekhoudkundige valuta is de valuta die wordt gebruikt voor de officiële boekhouding van een bedrijf.
- De boekhoudkundige valuta is vaak dezelfde als de lokale valuta van het hoofdkantoor van het bedrijf, maar kan verschillen van de transactionele valuta die wordt gebruikt.
- Dochterondernemingen die verschillende valuta’s gebruiken in hun dagelijkse activiteiten, moeten hun jaarrekening omzetten in de boekhoudkundige valuta zodat de jaarrekening kan worden geconsolideerd.
- De temporele methode en de huidige koersmethode zijn de twee gebruikelijke methoden om de valuta van een buitenlandse dochteronderneming om te rekenen naar de valuta van de moedermaatschappij.
Inzicht in boekhoudkundige valuta
Om in verschillende landen actief te zijn, moeten zakelijke transacties vaak in verschillende valuta’s worden gedaan. Wanneer dit het geval is, wordt de valuta van het hoofdkantoor of de moedermaatschappij van het bedrijf waar de financiële overzichten worden opgesteld, beschouwd als de valuta voor boekhouding. Voor bedrijven die actief zijn in landen met een belangrijke valuta, zoals de Amerikaanse dollar ( USD ), euro ( EUR ) of Britse pond sterling ( GBP ), kan de boekhoudkundige valuta dezelfde zijn als de functionele valuta. Bedrijven die actief zijn op kleinere markten met “kleine” valuta’s hebben meer kans op een binnenlandse boekhoudkundige valuta en een vreemde functionele valuta.
Een Japans elektronicabedrijf dat in Tokio is gevestigd, zal bijvoorbeeld waarschijnlijk de Japanse yen ( JPY ) gebruiken voor zijn boekhoudkundige valuta, aangezien dat de lokale valuta is waarin het hoofdkantoor van het bedrijf is gevestigd en actief is. Bedrijven zullen waarschijnlijk de valuta van hun thuisland of de lokale valuta gebruiken bij het boeken van transacties, zelfs als de verkoop in een vreemde valuta luidde. Daarom zal een Japans bedrijf dat zaken doet in China de yen gebruiken als de boekhoudkundige valuta, zelfs als verkooptransacties worden uitgevoerd met de Chinese yuan renminbi ( CNY ).
Vertaling naar boekhoudkundige valuta
Voor bedrijven of investeerders die meerdere valuta’s beheren, kan het samenspel van valutakoersen en omrekeningen het bijhouden van de boekhoudkundige gegevens een gecompliceerde taak maken. Andere satellietlocaties of dochterondernemingen die verschillende valuta’s gebruiken in hun dagelijkse activiteiten, moeten hun financiële overzichten omzetten in de boekhoudkundige valuta zodat de overzichten kunnen worden geconsolideerd. Dit wordt bereikt met behulp van de temporele of huidige koersmethode van valutaomrekening.
Tijdelijke methode
In de temporele methode, ook bekend als de historische methode, worden activa en passiva onderverdeeld in monetaire en niet-monetaire categorieën. Zeer liquide activa zoals contanten, beleggingen en vorderingen worden als monetaire activa beschouwd. Evenzo worden verplichtingen die op korte termijn moeten worden uitbetaald, zoals crediteuren en te betalen salarissen, beschouwd als monetaire verplichtingen.
Volgens deze methode worden monetaire activa en passiva omgerekend tegen de wisselkoers per balansdatum. Anderzijds zijn de valutakoerswaarden voor niet-monetaire activa en passiva gebaseerd op het moment waarop deze activa en passiva zijn verworven of aangegaan. Een voorbeeld van een niet-monetair actief is de aankoop van vaste activa, zoals een apparaat of een stuk grond.
Huidige tariefmethode
Op basis van de huidige koersmethode worden activa en passiva op de balans omgerekend tegen de wisselkoers per balansdatum. Dit kan leiden tot een hoger translatierisico, aangezien de huidige wisselkoers drastisch kan veranderen vóór het einde van de boekhoudperiode.