Belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen (LIHTC)
Wat is het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen (LIHTC)?
Het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen(LIHTC) is een fiscale stimulans voor woningontwikkelaars om woningen te bouwen, kopen of renoveren voor personen met een laag inkomen en gezinnen. Het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen is opgenomen in de Tax Reform Act van 1986.
Er zijn specifieke kwalificaties waaraan bewoners moeten voldoen om te kunnen profiteren van dit soort huisvestingsprojecten, waaronder richtlijnen voor maximuminkomens.
Belangrijkste leerpunten
- Het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen (LIHTC) subsidieert de creatie van woningen met een laag inkomen door deze projecten een belastingvermindering van 10 jaar aan te bieden.
- De LIHTC wordt beheerd door de federale overheid en fondsen worden toegewezen aan staten op basis van hun bevolking.
- Om in aanmerking te komen voor de LIHTC, moet een project zich ertoe verbinden om gedurende 15 jaar te verhuren aan huurders die gemiddeld minder verdienen dan het mediaan inkomen in het gebied.
- Op staatsniveau zijn er meestal meer in aanmerking komende projecten die strijden om credits dan dat er credits zijn.
Inzicht in het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen
Het belastingkrediet voor huisvesting met een laag inkomen biedt ook een inkomensprikkel voor degenen die in huisvestingsprojecten met een laag inkomen investeren. Het is bedoeld om het creëren van meer huisvesting voor gezinnen met lage en middeninkomens te stimuleren in gemeenschappen die anders onbereikbaar zouden zijn. De woningtypen die het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen ontvangen, zijn doorgaans meergezinswoningen.
Er zijn twee soorten credits beschikbaar. De eerste is een krediet van 9%, dat alleen kan worden gebruikt als er geen andere kredieten of overheidssubsidies op het bouwproject worden toegepast. De tweede soort is een korting van 4%, die kan worden gebruikt in combinatie met aanvullende heffingskortingen. Deze tegoeden worden toegepast over een periode van tien jaar en kunnen bijna de volledige belastbare uitgave van het gebouw dekken.
De belastingverminderingen worden door de federale overheid aan elke staat toegewezen. Van daaruit kan elke staat kiezen welke ontwikkelaars deze kredieten kunnen gebruiken voor hun huisvestingsprojecten. Niet elke ontwikkelaar of investeerder zal van dit programma kunnen profiteren, aangezien er meer aanvragen zijn dan beschikbare vergunningen voor de bouw.
In aanmerking komen voor het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen
Een grote verscheidenheid aan eigendommen kan in aanmerking komen voor het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen, maar er strijden meer projecten om de kredieten dan er kredieten zijn, aangezien deze worden toegewezen op basis van de staatsbevolking. Om in aanmerking te komen voor de LIHTC, moet een project aan een van de volgende voorwaarden voldoen:
- Twintig procent of meer van de huureenheden wordt verhuurd aan huurders die 50% of minder van het mediane inkomen in het gebied verdienen op basis van de gezinsgrootte.
- Veertig procent of meer van de huureenheden wordt verhuurd aan huurders die 60% of minder van het mediane inkomen in het gebied verdienen op basis van de gezinsgrootte.
- Veertig procent of meer van de huureenheden wordt verhuurd aan huurders met een inkomen van gemiddeld niet meer dan 60% van het mediane inkomen in het gebied en er worden geen eenheden verhuurd aan huurders die meer dan 80% van het mediane inkomen verdienen.
Alle projecten die de LIHTC ontvangen, moeten gedurende 15 jaar aan een van deze inkomensvoorwaarden blijven voldoen. Als het project niet voldoet, kan de waarde van de heffingskorting worden teruggevorderd. Een veelgehoorde kritiek op de belastingvermindering is dat veel van de eigendommen op gewilde locaties na het verstrijken van de periode van 15 jaar niet meer toegankelijk zijn voor huishoudens met een laag inkomen.
Ondersteuning voor mensen die op zoek zijn naar huisvesting met een laag inkomen
Huisvesting met een laag inkomen verwijst naar elk woonproject of woongebouw dat eenheden verhuurt aan huurders die in aanmerking komen voor een verlaagde huur op basis van inkomen en gezinsgrootte, of die een federale toelage ontvangen om hun maandelijkse huurbetaling te betalen. Deze wooneenheden kunnen worden beheerd door een huisvestingsautoriteit of ze kunnen privé worden beheerd door verhuurders of verhuurbedrijven die een door de overheid uitgegeven betaling accepteren in combinatie met de huurbetaling van hun huurder.
Hoewel het belastingkrediet voor woningen met een laag inkomen bedoeld is om meer woningen met een laag inkomen te creëren, zijn er andere soorten ondersteuning voor mensen die op zoek zijn naar woningen met een laag inkomen. Subsidies voor huisvesting met een laag inkomen worden aangeboden via het Department of Housing and Urban Development ( HUD ).
De inkomenskwalificaties zijn te vinden opde website vanHUD en zijn onderhevig aan verandering naarmate de lonen in een bepaald gebied stijgen of dalen. Een toekomstige huurder moet minder dan 50 procent van het mediane inkomen in zijn of haar regio verdienen om in aanmerking te komen. Hoewel de steun zowel beschikbaar is voor alleenstaande huurders als voor gezinnen, zijn er kwalificaties voor het aantal kamers in toekomstige woningen en kunnen alleenstaande huurders worden uitgesloten van een huisvestingsproject omdat er onvoldoende eenheden beschikbaar zijn.
Huisvesting met een laag inkomen moet niet worden verward metbetaalbare huisvesting, dat wil zeggen voor gezinnen die meer dan 30 procent van hun inkomen aan huisvesting besteden.
Discriminatie op het gebied van hypotheekleningen is illegaal. Consumer Financial Protection Bureau of bij het Amerikaanse Department of Housing and Urban Development (HUD).