Accumulatieplan
Wat is een accumulatieplan?
Een accumulatieplan is een algemene financiële strategie waarin een belegger probeert de waarde van een portefeuille op te bouwen. In de context van onderlinge fondsen is een accumulatieplan een formele regeling waarbij een belegger op periodieke basis een bepaald bedrag aan het fonds bijdraagt.
Door dit te doen, verzamelt de belegger een steeds grotere investering in het beleggingsfonds door middel van regelmatige bijdragen en de toename van de waarde van de portefeuille van het fonds.
Belangrijkste leerpunten
- Een accumulatieplan is een investeringsstrategie die investeerders kan helpen de waarde van hun portefeuilles te verhogen.
- Beleggers in beleggingsfondsen zullen vaak een accumulatieplan gebruiken om periodiek een bepaald bedrag aan het fonds bij te dragen.
- Het doel van een accumulatieplan is om gedurende een lange periode in de fondsen te beleggen, inkomsten en vermogenswinsten te herbeleggen en te profiteren van samengestelde effecten.
- Accumulatieplannen stellen beleggers ook in staat om te profiteren van het gemiddelde van de dollarkosten.
Hoe een accumulatieplan werkt
Beleggers die een accumulatieplan implementeren, doen dit met als doel kapitaalgroei te realiseren. Hun focus is om te profiteren van de waardestijging van de activa die ze bezitten, zoals aandelen, obligaties en beleggingsfondsen. Accumulatieplannen stellen beleggers in staat om gedurende een lange periode regelmatig, vaak maandelijks, vaste bedragen te investeren.
Deze plannen zijn vaak ideaal voor de kleine investeerder die niet van tevoren een groot bedrag te investeren heeft, maar wel elke maand een vast bedrag kan reserveren voor investeringen. Beleggers zullen deze plannen gebruiken om langetermijndoelen te bereiken, zoals investeren voor hun pensioen of de hbo-opleiding van een kind.
Kapitaalaccumulatie
In economie en boekhouding wordt kapitaalaccumulatie vaak gelijkgesteld met het investeren van winstinkomsten of besparingen, vooral in echte kapitaalgoederen. Terwijl individuele beleggers hun kapitaalopbouw kunnen beoordelen aan de hand van de veranderingen in de waarde van hun portefeuille, gebruiken bedrijven financiële overzichten om hun kapitaalopbouw te helpen meten en analyseren.
Bedrijven kunnen kapitaalaccumulatie bereiken door geld uit te geven en ook door andere maatregelen. Een bedrijf zou bijvoorbeeld de productie kunnen verhogen door nieuwe procedures in te stellen die de fabrieksworkflow verbeteren en knelpunten wegnemen. Deze procedures kunnen heel weinig tot niets kosten, maar kunnen na verloop van tijd aanzienlijke winsten opleveren.
Voor bedrijven verwijst kapitaalaccumulatie gewoonlijk naar:
- Reële investeringen in tastbare productiemiddelen, zoals acquisities, onderzoek en ontwikkeling, en andere investeringen die de kapitaalstroom kunnen vergroten.
- Investering in financiële activa die op papier worden weergegeven en die winst, rente, huur, royalty’s, vergoedingen of vermogenswinsten opleveren.
- Investering in fysieke activa, zoals residentieel of commercieel vastgoed, die in waarde kunnen stijgen.
Voordelen van een accumulatieplan
Een voorzichtig accumulatieplan is de sleutel tot het bouwen van een financieel nestei voor pensionering. Veel beleggers bouwen investeringsfondsen op met regelmatige bijdragen en de herbelegging van dividenden en vermogenswinsten. Over het algemeen is het doel om fondsen geïnvesteerd te houden, inkomsten en vermogenswinsten te herbeleggen, en deze zo lang mogelijk samen te stellen.
Gemiddelde kosten per dollar
Een accumulatieplan kan ook nuttig zijn voor beleggers die in de loop van de tijd hun posities in een beleggingsfonds willen opbouwen. Het biedt ook de voordelen van middeling van de dollarkosten. Het gemiddelde van de dollarkosten is een conservatieve beleggingsstrategie waarmee de belegger het geld dat beschikbaar is om te beleggen gedurende een bepaalde tijd kan toewijzen. In plaats van al het beschikbare geld in één keer te investeren, verbindt de belegger zich ertoe om een vast bedrag in dollars te investeren in een bepaalde investering volgens een regelmatig schema, ongeacht de aandelenkoers.
De belegger zal meer aandelen kopen als de prijs lager is en minder aandelen als de prijs hoger is. Zo dollar kosten gemiddeld resulteert in een lagere gemiddelde kosten per aandeel en vermindert het risico, waardoor de investeerders op korte termijn te compenseren volatiliteit.
Een belegger met een opbouwplan voor beleggingsfondsen wil op een gegeven moment misschien een opnameplan ontwikkelen, een betalingsstructuur waarmee de belegger periodiek geld kan opnemen. Het bieden van een betrouwbare inkomstenstroom tijdens het pensioen is een reden om een opnameplan te hebben.
Vrijwillig opbouwplan
Een vrijwillig accumulatieplan is een investeringsmethode waarbij een particuliere belegger periodiek (naar eigen goeddunken) relatief kleine bedragen in een beleggingsfonds belegt, waardoor een grote positie wordt opgebouwd over een langere periode.
Door de bijdragen over een bepaalde periode te spreiden, plukken beleggers de voordelen van middeling op basis van de dollarkosten, omdat de vaste bijdragen meer aandelen van een beleggingsfonds zullen kopen wanneer de prijs laag is dan wanneer deze hoog is. Dit kan een uitstekende oplossing zijn voor iedereen die een beleggingsportefeuille wil opbouwen maar niet in staat is om in één keer een grote som geld te investeren.
Naast het voordeel dat een investering over een langere periode kan worden opgebouwd, heeft het plan voor vrijwillige accumulatie het voordeel dat het een investeringsoptie is met onderlinge fondsen die als een relatief laag risico worden beschouwd. Het gemak van beleggen is een ander voordeel, aangezien beleggers het plan kunnen opzetten en het elke maand automatisch aandelen van het fonds kunnen kopen.