Beheerder

Wie is een beheerder?

Een bewindvoerder is een door de rechtbank aangewezen persoon die tijdens de nalatenschap alle resterende financiële zaken voor een overledene behandelt. Een overledene is een persoon die is overleden. De bewindvoerder organiseert alle stukken van de nalatenschap van de overledene en vereffent vervolgens uitstaande schulden, uitgaven en andere verplichtingen. Ze verdelen ook alle resterende activa volgens het testament van de overledene, of, als er geen testament was (een situatie die intestacy wordt genoemd ), volgens de erfopvolgingswetten van een specifieke staat.

Inzicht in beheerders

Een beheerder wordt ook wel executeur genoemd. Juridisch gesproken wordt een bewindvoerder echter door een rechtbank aangesteld als de overledene geen executeur heeft genoemd in zijn testament of als een met naam genoemde executeur weigert of niet in staat is de verantwoordelijkheden op zich te nemen. Een rechtbank kan een met naam genoemde executeur niet dwingen zijn taken te vervullen.

Afhankelijk van de staat wordt de landgoedbeheerder van een overledene gekozen op basis van verschillende criteria. Een van de criteria die in de nalatenschapcode van Pennsylvania is gespecificeerd, is bijvoorbeeld dat de beheerder wordt gekozen op basis van de omvang van hun belang in de nalatenschap van een overledene in plaats van hun nabijheid met de overledene. Andere personen die in aanmerking kunnen worden genomen, zijn voogdijinstanties (in gevallen waarin de overledene arbeidsongeschikt was) of schuldeisers. Personen jonger dan 18 jaar, bedrijven en personen met een ongeschikte achtergrond (zoals een strafblad) worden niet in aanmerking genomen bij het benoemen van een administrateur.

De erfrechtprocedure begint met de selectie van de beheerder. Eenmaal benoemd, ontvangt de administrateur Letters Testamentary uitgegeven door de rechtbank, die hem machtigt om zich te kwijten van openstaande financiële zaken. Een beheerder wordt voor zijn diensten vergoed op basis van de kwaliteit van zijn werk en resultaten. Ze zijn verplicht om een ​​gedetailleerde verantwoording van de bestede tijd en kosten in te dienen om betaald te worden. Er zijn ook professionele beheerders te huur. Deze beheerders rekenen over het algemeen een vaste vergoeding voor hun diensten, maar kunnen over hun tarieven onderhandelen voor landgoederen die meer dan $ 1 miljoen bedragen.

De taken van een beheerder

Een van de eerste dingen die een beheerder moet doen, is een belastingidentificatienummer verkrijgen zodat ze een dossier kunnen indienen bij de IRS. Vervolgens is de administrateur belast met het verzamelen van alle documenten en persoonlijke bestanden die de financiële transacties en transacties van de overledene omvatten: bankrekeninggegevens, makelaarsverklaringen, creditcardafschriften, verzekeringsclaims, belastingaangiften, medische onkostenfacturen, autofinanciering verklaringen, etc.

Als de overledene eigenaar was van een bedrijf, neemt de administrateur het eigendomsrecht op de activa van het bedrijf en moet hij een externe taxateur inhuren om de activa te taxeren voordat de administrateur ze liquideert, alle verplichtingen van het bedrijf betaalt en ten slotte het bedrijf sluit. Onafhankelijke taxatiediensten moeten ook worden behouden om eerlijke marktprijzen voor onroerend goed, kunst of andere illiquide persoonlijke activa vast te stellen.

De administrateur bepaalt of er belastingverplichtingen zijn met de federale en nationale autoriteiten en schikt deze, naast de afwikkeling van eventuele verplichtingen met andere partijen die uitstaande vorderingen hadden toen de persoon stierf. Een administrateur moet bijzondere zorg besteden aan het opruimen van alle belastingvorderingen van de overledenen, omdat ze in bepaalde gevallen persoonlijk verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor onbetaalde belastingen. 

Nadat alle schulden en onkosten zijn voldaan, wordt het resterende vermogen door de bewindvoerder in een testament verdeeld onder de genoemde begunstigden. Als er geen testament is achtergelaten door de overledene, worden de activa verdeeld volgens de staatsprocedure.

Eenvoudige erfrechtzaken kunnen slechts een paar maanden duren, terwijl complexe zaken twee tot drie jaar kunnen duren voordat ze zijn afgerond.

Voorbeeld van een beheerder

Dmitri stierf zonder een testament achter te laten en hij had geen overlevende echtgenoot of kinderen. Toen hij hoorde over de dood van Dmitri, nam Bob contact op met de rechtbank om als zijn administrateur te worden aangesteld. Bob solliciteerde als administrateur van Dmitri omdat hij een schuldeiser van Dmitri was en hem in de loop der jaren een bedrag van $ 50.000 had geleend.

Nadat de rechtbank zijn aanvraag had goedgekeurd, ging Bob op zoek naar meer informatie over de financiële toestand van Dmitri. Hij informeerde bij Dmitri’s bank en kamde zijn eerdere belastingaangiften door. Bob ontdekte dat Dmitri niet veel geld op zijn rekening had staan, maar hij had wel een bezit waarmee hij zijn lening kon afbetalen. Hij diende een verzoekschrift in bij de rechtbank om het onroerend goed te verkopen en de belastingverplichtingen van Dmitri te betalen en de resterende schuldeisers af te betalen. Hij kreeg ook een vergoeding van de rechtbank voor zijn werk.