ADR versus ADS: wat is het verschil?

ADR versus ADS: een overzicht

Met Amerikaanse certificaten (ADR’s) kunnen buitenlandse aandelen worden verhandeld op Amerikaanse beurzen. In feite is dit hoe de aandelen van de meeste buitenlandse bedrijven worden verhandeld op Amerikaanse aandelenmarkten. Ondertussen is een American Depositary Share (ADS) het feitelijke in Amerikaanse dollar luidende aandelenaandeel van een in het buitenland gevestigde onderneming dat beschikbaar is voor aankoop op een Amerikaanse effectenbeurs. 

Wat is een bijwerking?

ADR’s worden uitgegeven door Amerikaanse depositobanken en elk vertegenwoordigt een of meer aandelen van een buitenlands aandeel of een fractie van een aandeel. Als u eigenaar bent van een ADR, hebt u het recht om de buitenlandse aandelen die het vertegenwoordigt te verkrijgen, hoewel de meeste Amerikaanse investeerders het gemakkelijker vinden om eigenaar te zijn van de ADR.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat aandelen van CanCorp (een fictief Canadees bedrijf) op de Toronto Stock Exchange worden verkocht voor C $ 5,75 (US $ 5). Een Amerikaanse bank koopt een aantal aandelen en verkoopt ADR’s in een verhouding van 2: 1. Elke ADR vertegenwoordigt daarom twee aandelen van CanCorp en zou dus moeten worden verkocht voor US $ 10.

ADR’s worden bewaard in de kluizen van de Amerikaanse banken die ze uitgeven. De aandelen die zij vertegenwoordigen, worden echter feitelijk in het thuisland van de in het buitenland gevestigde onderneming gehouden door een vertegenwoordiger van de Amerikaanse depositobank. ADR’s vereenvoudigen het proces van het omwisselen van buitenlandse aandelen: aangezien alleen de ontvangsten worden verhandeld, hoeven beleggers zich geen zorgen te maken over wisselkoersverschillen of de noodzaak om speciale beleggingsrekeningen te openen. Bovendien geven ADR’s recht op alle dividenden en vermogenswinsten.

Wat is een advertentie?

Een ADS daarentegen is het feitelijke onderliggende aandeel dat de ADR vertegenwoordigt. Met andere woorden, de ADS is het werkelijke aandeel dat beschikbaar is om te verhandelen, terwijl de ADR een bundel ADS-en vertegenwoordigt.

ADR’s zijn doorgaans de eenheden die beleggers kopen en verkopen op Amerikaanse beurzen. ADR’s vertegenwoordigen de ADS-eenheden die door de bewaarder in het thuisland van het buitenlandse bedrijf worden aangehouden. ADR’s kunnen tegen ADS worden uitgegeven in elke verhouding die het bedrijf kiest.

XYZ Company kan bijvoorbeeld ADR-handel beschikbaar hebben op de  New York Stock Exchange  (NYSE). Deze ADR’s kunnen worden uitgegeven tegen een tarief van vijf ADR’s gelijk aan één American Depository Share (5: 1), of elke andere ratio die het bedrijf kiest. De onderliggende ADS komt echter meestal rechtstreeks overeen met de gewone aandelen van de buitenlandse onderneming. Met andere woorden, de verhouding tussen ADS en gewone aandelen is meestal één, terwijl de verhouding tussen ADR en ADS kan zijn wat een bedrijf besluit om ze uit te geven. Soms kunnen bedrijven ADS uitgeven om elk meer dan één gewoon aandeel te vertegenwoordigen, maar meestal is de verhouding één op één.

Voorbeeld van het ADR / ADS-onderscheid

Als een Amerikaanse investeerder bijvoorbeeld in CanCorp wil investeren, moet de investeerder naar zijn makelaar gaan en een aantal ADR’s kopen die gelijk zijn aan het aantal CanCorp-aandelen dat hij wil. In dit geval zijn de ADR’s de ontvangsten die de belegger moet kopen, terwijl de ADS’s de onderliggende aandelen (CanCorp) vertegenwoordigen waarin is geïnvesteerd.

In een ander voorbeeld heeft China Online Education Group ( A aandelen vertegenwoordigt. Het bedrijf heeft op 10 juni 2016 2.400.000 ADS uitgegeven op de NYSE in haar openbare aanbieding.