Ongewenste selectie

Wat is ongewenste selectie?

Ongunstige selectie verwijst doorgaans naar een situatie waarin verkopers informatie hebben die kopers niet hebben, of vice versa, over een bepaald aspect van de productkwaliteit. Met andere woorden, het is een geval waarin asymmetrische informatie wordt uitgebuit. Asymmetrische informatie, ook wel informatiestoring genoemd, vindt plaats wanneer de ene partij bij een transactie meer materiële kennis heeft dan de andere partij.

Meestal is de meer deskundige partij de verkoper. Symmetrische informatie is wanneer beide partijen gelijke kennis hebben.

In het geval van verzekeringen is ongunstige selectie de neiging van mensen met gevaarlijke banen of een risicovolle levensstijl om producten zoals levensverzekeringen te kopen. In deze gevallen is het de koper die daadwerkelijk meer kennis heeft (dwz over zijn gezondheid). Om ongunstige selectie tegen te gaan, verminderen verzekeringsmaatschappijen de blootstelling aan grote claims door de dekking te beperken of premies te verhogen.

Inzicht in ongewenste selectie

Ongunstige selectie vindt plaats wanneer een partij bij een onderhandeling relevante informatie heeft die de andere partij niet heeft. De asymmetrie van informatie leidt vaak tot het nemen van slechte beslissingen, zoals meer zaken doen met minder winstgevende of risicovollere marktsegmenten.

In het geval van verzekeringen vereist het vermijden van ongunstige selectie het identificeren van groepen mensen die meer risico lopen dan de algemene bevolking en hen meer geld in rekening brengen. Levensverzekeringsmaatschappijen gaan bijvoorbeeld over op acceptatie wanneer ze beoordelen of ze een aanvrager een polis moeten geven en welke premie ze in rekening moeten brengen.

Underwriters evalueren doorgaans de lengte, het gewicht, de huidige gezondheid, de medische geschiedenis, de familiegeschiedenis, het beroep, de hobby’s, het rijgedrag en de levensstijlrisico’s van een sollicitant, zoals roken; al deze problemen zijn van invloed op de gezondheid van een aanvrager en het potentieel van het bedrijf om een ​​claim te betalen. De verzekeraar bepaalt vervolgens of hij de aanvrager een polis geeft en welke premie hij voor het nemen van dat risico in rekening brengt.

Ongunstige selectie op de markt

Een verkoper heeft wellicht betere informatie dan een koper over de aangeboden producten en diensten, waardoor de koper benadeeld wordt bij de transactie. De managers van een bedrijf geven bijvoorbeeld vaker aandelen uit als ze weten dat de aandelenkoers overgewaardeerd is ten opzichte van de werkelijke waarde; kopers kunnen uiteindelijk overgewaardeerde aandelen kopen en geld verliezen. Op de markt voor tweedehands auto’s kan een verkoper op de hoogte zijn van het defect van een voertuig en de koper meer in rekening brengen zonder het probleem openbaar te maken.

Negatieve selectie in verzekeringen

Door een ongunstige selectie merken verzekeraars dat mensen met een hoog risico eerder bereid zijn om een ​​verzekering af te sluiten en hogere premies te betalen. Als het bedrijf een gemiddelde prijs rekent, maar alleen consumenten met een hoog risico kopen, lijdt het bedrijf financieel verlies door meer uitkeringen of claims uit te betalen.

Door de premies voor polishouders met een hoog risico te verhogen, heeft het bedrijf echter meer geld om die voordelen te betalen. Een levensverzekeringsmaatschappij rekent bijvoorbeeld hogere premies voor coureurs van raceauto’s. Een autoverzekeringsmaatschappij rekent meer voor klanten die in gebieden met veel criminaliteit wonen. Een zorgverzekeraar rekent hogere premies voor klanten die roken. Daarentegen zullen klanten die zich niet inlaten met risicovol gedrag, minder snel betalen voor een verzekering vanwege de stijgende poliskosten.

Een goed voorbeeld van ongunstige selectie met betrekking tot de dekking van levens- of ziektekostenverzekeringen is een roker die erin slaagt een verzekeringsdekking te krijgen als niet-roker. Roken is een belangrijke geïdentificeerde risicofactor voor levensverzekeringen of ziektekostenverzekeringen, dus een roker moet hogere premies betalen om hetzelfde dekkingsniveau te krijgen als een niet-roker. Door hun gedragskeuze om te roken te verbergen, leidt een aanvrager de verzekeringsmaatschappij tot het nemen van beslissingen over dekking of premiekosten die nadelig zijn voor het beheer van de financiële risico’s van de verzekeringsmaatschappij.

Een ander voorbeeld van ongunstige selectie in het geval van een autoverzekering is een situatie waarin de aanvrager een verzekeringsdekking krijgt op basis van het verstrekken van een woonadres in een gebied met een zeer lage criminaliteit, terwijl de aanvrager daadwerkelijk in een gebied met een zeer hoge criminaliteit woont.. Het is duidelijk dat het risico dat het voertuig van de aanvrager wordt gestolen, vernield of anderszins beschadigd wanneer het regelmatig wordt geparkeerd in een gebied met veel criminaliteit, aanzienlijk groter is dan wanneer het voertuig regelmatig in een gebied met weinig criminaliteit werd geparkeerd.

Op kleinere schaal kan een nadelige selectie plaatsvinden als een aanvrager aangeeft dat het voertuig elke nacht in een garage geparkeerd staat terwijl het daadwerkelijk in een drukke straat geparkeerd staat.

Moreel gevaar versus ongewenste selectie

Net als ongunstige selectie treedt moreel risico op wanneer er asymmetrische informatie is tussen twee partijen, maar wanneer een verandering in het gedrag van een partij aan het licht komt nadat een deal is gesloten. Ongewenste selectie treedt op wanneer er een gebrek aan symmetrische informatie is voorafgaand aan een deal tussen een koper en een verkoper.

Moreel gevaar is het risico dat een partij het contract niet te goeder trouw is aangegaan of onjuiste details heeft verstrekt over zijn activa, passiva of kredietcapaciteit. In de zakenbanksector kan het bijvoorbeeld bekend worden dat regelgevende instanties van de overheid falende banken zullen redden; Als gevolg hiervan kunnen bankmedewerkers buitensporige risico’s nemen om lucratieve bonussen te scoren, wetende dat als hun riskante weddenschappen niet uitkomen, de bank hoe dan ook zal worden gered.

Het citroenenprobleem

Het citroenenprobleem verwijst naar problemen die ontstaan ​​met betrekking tot de waarde van een investering of product als gevolg van asymmetrische informatie waarover de koper en de verkoper beschikken.

Het citroenenprobleem werd naar voren gebracht in een onderzoeksartikel, “The Market for ‘Lemons’: Quality Uncertainty and the Market Mechanism”, eind jaren zestig geschreven door George A. Akerlof, een econoom en professor aan de University of California, Berkeley. De tag die het probleem identificeerde, kwam van het voorbeeld van gebruikte auto’s dat Akerlof gebruikte om het concept van asymmetrische informatie te illustreren, aangezien defecte gebruikte auto’s gewoonlijk  citroenen worden genoemd.

Het citroenenprobleem doet zich voor op de markt voor zowel consumenten- als zakelijke producten, en ook op het gebied van beleggen, gerelateerd aan de ongelijkheid in de waargenomen waarde van een investering tussen kopers en verkopers. Het citroenenprobleem komt ook veel voor in de financiële sector, waaronder verzekerings- en kredietmarkten. Op het gebied van bedrijfsfinanciering heeft een kredietverstrekker bijvoorbeeld asymmetrische en niet-ideale informatie over de feitelijke kredietwaardigheid van een kredietnemer.