Opkomende markteconomie (EME)
Een opkomende markteconomie (EME) wordt gedefinieerd als een economie met een laag tot gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking. Het is een natie waarvan de economie die van een ontwikkelde natie nabootst, maar niet volledig voldoet aan de vereisten om als één land te worden geclassificeerd. De term werd in 1981 bedacht door Antoine W. Van Agtmael van de International Finance Corporation van de Wereldbank.
Belangrijkste leerpunten
- Een opkomende markteconomie (EME) is een land met een economie met een laag tot gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking en is op weg om ontwikkeld te worden of was het ooit.
- Opkomende markteconomieën gaan over van een gesloten marktsysteem naar een open marktsysteem terwijl ze economische hervormingsprogramma’s ontwikkelen.
- EME’s realiseren stijgingen van lokale en buitenlandse investeringen.
- Opkomende markteconomieën brengen een groot risico met zich mee voor beleggers, aangezien ze nog niet stabiel of bewezen zijn.
Inzicht in opkomende markteconomieën
Hoewel de term “opkomende markt” losjes gedefinieerd is, worden landen, variërend in grootte, die in deze categorie vallen, gewoonlijk als opkomend beschouwd vanwege hun ontwikkelingen en hervormingen. Dus hoewel China wordt beschouwd als een van ’s werelds economische grootmachten, wordt het in deze categorie ondergebracht naast veel kleinere economieën met minder middelen, zoals Tunesië.
Zowel China als Tunesië behoren tot deze categorie omdat ze begonnen zijn met economische ontwikkelings- en hervormingsprogramma’s en begonnen zijn hun markten open te stellen en op het wereldtoneel “opduiken”. Opkomende markten worden beschouwd als snelgroeiende economieën. Hier is een overzicht van het BBP van verschillende landen.
EME’s worden gekenmerkt als transitioneel, wat betekent dat ze bezig zijn met de overgang van een gesloten economie naar een open markteconomie terwijl ze verantwoording afleggen binnen het systeem. Voorbeelden hiervan zijn de voormalige Sovjet-Unie en Oostbloklanden.
Als opkomende markt begint een land aan een economisch hervormingsprogramma dat het naar sterkere en meer verantwoorde economische prestatieniveaus zal leiden, evenals naar transparantie en efficiëntie op de kapitaalmarkt.
Een EME zal ook zijn wisselkoerssysteem hervormen omdat een stabiele lokale valuta vertrouwen in een economie opbouwt, vooral wanneer buitenlanders overwegen te investeren. Wisselkoershervormingen verminderen ook de wens van lokale investeerders om hun kapitaal naar het buitenland te sturen (kapitaalvlucht). Naast het doorvoeren van hervormingen, ontvangt een EME hoogstwaarschijnlijk ook hulp en begeleiding van grote donorlanden en / of wereldorganisaties, zoals de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds (IMF).
45,9%
China’s, de grootste opkomende markteconomie, bbp-groei van 2013-2017.
Kenmerken van een opkomende markteconomie
Een belangrijk kenmerk van de EME is een toename van lokale en buitenlandse investeringen (portefeuille en direct). De groei van de investeringen in een land geeft vaak aan dat het land vertrouwen heeft opgebouwd in de lokale economie.
Bovendien zijn buitenlandse investeringen een signaal dat de wereld kennis heeft genomen van de opkomende markt, en wanneer internationale kapitaalstromen naar een EME worden geleid, voegt de injectie van vreemde valuta in de lokale economie volume toe aan de aandelenmarkt en investeringen op lange termijn van het land. aan de infrastructuur.
Voor buitenlandse investeerders of bedrijven met een ontwikkelde economie biedt een EME een uitlaatklep voor expansie door bijvoorbeeld te dienen als een nieuwe plek voor een nieuwe fabriek of nieuwe bronnen van inkomsten. Voor het ontvangende land stijgt de werkgelegenheid, worden arbeids- en managementvaardigheden verfijnder en vindt het delen en overdragen van technologie plaats.
Op de lange termijn zou het totale productieniveau van de EME moeten stijgen, waardoor het bruto binnenlands product (bbp) toeneemt en uiteindelijk de kloof tussen de opkomende en opkomende werelden kleiner wordt.
Portefeuille-investeringen en risico’s
Omdat hun markten in transitie zijn en dus niet stabiel, bieden opkomende markten een kans aan beleggers die wat risico aan hun portefeuilles willen toevoegen. De mogelijkheid voor sommige economieën om terug te vallen in een niet volledig opgeloste burgeroorlog of een revolutie die tot een regeringswisseling leidt, zou kunnen resulteren in een terugkeer naar nationalisatie, onteigening en de ineenstorting van de kapitaalmarkt.
Omdat het risico van een EME-investering hoger is dan een investering in een ontwikkelde markt, komen paniek, speculatie en schokkende reacties ook vaker voor. De Aziatische crisis van 1997, waarin internationale portefeuillestromen naar deze landen zichzelf begonnen te keren, is een goed voorbeeld van hoe opkomende markten risicovolle investeringsmogelijkheden kunnen zijn.
Hoe groter het risico, hoe groter de beloning. Beleggingen in opkomende markten zijn dus een standaardpraktijk geworden onder beleggers die ernaar streven te diversifiëren en tegelijkertijd risico’s toe te voegen.
Lokale politiek versus wereldeconomie
Een opkomende markteconomie moet lokale politieke en sociale factoren moeten afwegen bij het proberen zijn economie open te stellen voor de wereld. De mensen van een opkomende markt, die gewend zijn beschermd te worden tegen de buitenwereld, kunnen buitenlandse investeringen vaak wantrouwen. Opkomende economieën kunnen ook vaak te maken hebben met kwesties van nationale trots, omdat burgers er mogelijk tegen zijn dat buitenlanders een deel van de lokale economie bezitten.
Bovendien betekent het openen van een opkomende economie dat deze niet alleen zal worden blootgesteld aan nieuwe arbeidsethiek en normen, maar ook aan nieuwe culturen. De introductie en impact van bijvoorbeeld fastfood en muziekvideo’s op sommige lokale markten zijn een bijproduct van buitenlandse investeringen. Door de generaties heen kan dit de structuur van een samenleving zelf veranderen, en als een bevolking de verandering niet volledig vertrouwt, kan het hard terugvechten om het te stoppen.
Het komt neer op
Hoewel opkomende economieën zich wellicht kunnen verheugen op betere kansen en nieuwe investeringsgebieden bieden aan buitenlandse en ontwikkelde economieën, moeten lokale functionarissen in EME’s rekening houden met de effecten van een open economie op de burger.
Bovendien moeten beleggers de risico’s bepalen wanneer ze overwegen te beleggen in een EME. Het proces van opkomst kan moeilijk, traag en vaak stagnerend zijn. En hoewel opkomende markten in het verleden mondiale en lokale uitdagingen hebben overleefd, moesten ze daarvoor een aantal grote obstakels overwinnen.