Afschrijving versus afschrijving: wat is het verschil?
Afschrijving versus afschrijving: een overzicht
De kostprijs van bedrijfsmiddelen kan elk jaar als last worden opgenomen over de levensduur van het actief. Afschrijving en afschrijving zijn twee methoden om de waarde van die bedrijfsactiva te berekenen. De kostenbedragen worden vervolgens gebruikt als een belastingaftrek, waardoor de belastingverplichting voor het bedrijf wordt verminderd. In dit artikel bespreken we afschrijving, afschrijving en nog een veelgebruikte methode die door bedrijven wordt gebruikt om de kosten van een actief te spreiden. Het belangrijkste verschil tussen alle drie de methoden betreft het type activa dat als last wordt opgenomen.
Belangrijkste leerpunten
- Afschrijving en afschrijving zijn twee methoden om de waarde van bedrijfsmiddelen in de loop van de tijd te berekenen.
- Een bedrijf zal deze uitgavenbedragen berekenen om ze als belastingaftrek te gebruiken en hun belastingverplichting te verminderen.
- Afschrijving is de praktijk waarbij de kostprijs van een immaterieel actief wordt gespreid over de gebruiksduur van dat actief.
- Afschrijving is het als last opnemen van een vast actief over zijn gebruiksduur.
- Een derde methode om bedrijfsmiddelen als lasten uit te boeken, is de uitputtingsmethode, een methode op transactiebasis die wordt gebruikt door bedrijven die natuurlijke hulpbronnen uit de aarde halen, zoals hout, olie en mineralen.
Afschrijvingen
Afschrijving is de praktijk waarbij de kostprijs van een immaterieel actief wordt gespreid over de gebruiksduur van dat actief. Immateriële activa zijn per se geen fysieke activa. Voorbeelden van immateriële activa die via afschrijving als last worden opgenomen, zijn onder meer:
- Patenten en handelsmerken
- Franchiseovereenkomsten
- Eigen processen, zoals auteursrechten
- Kosten voor het uitgeven van obligaties om kapitaal aan te trekken
- Organisatiekosten
In tegenstelling tot de afschrijvingen, is amortisatie meestal ten laste op een lineaire basis, wat betekent dat hetzelfde bedrag wordt ten laste genomen in elke periode over de gebruiksduur van het actief. Bovendien hebben activa die als last worden opgenomen met behulp van de afschrijvingsmethode doorgaans geen wederverkoop- of restwaarde, in tegenstelling tot bij afschrijving.
Het is belangrijk om op de context te letten bij het gebruik van de term afschrijving, omdat deze een andere betekenis heeft. Een aflossingsschema wordt vaak gebruikt om een reeks afbetalingen van een lening te berekenen, bestaande uit zowel de hoofdsom als de rente voor elke betaling, zoals in het geval van een hypotheek.
De term afschrijving wordt zowel in de boekhouding als in de kredietverlening gebruikt met totaal verschillende definities en gebruiken.
Afschrijving
Afschrijving is het als last opnemen van een vast actief over zijn gebruiksduur. Vaste activa zijn materiële activa, wat betekent dat het fysieke activa zijn die kunnen worden aangeraakt. Enkele voorbeelden van vaste of materiële activa die gewoonlijk worden afgeschreven, zijn onder meer:
- Gebouwen
- Uitrusting
- Kantoormeubelen
- Voertuigen
- Land
- Machines
Aangezien materiële activa aan het einde van hun levensduur een bepaalde waarde kunnen hebben, wordt de afschrijving berekend door de restwaarde of wederverkoopwaarde van het actief af te trekken van de oorspronkelijke kostprijs. Het verschil wordt gelijkmatig afgeschreven over de jaren van de verwachte levensduur van het actief. Met andere woorden, het afgeschreven bedrag dat in elk jaar als last wordt opgenomen, is een belastingaftrek voor het bedrijf totdat de gebruiksduur van het actief is verstreken.
Een kantoorgebouw kan bijvoorbeeld vele jaren worden gebruikt voordat het vervalt en wordt verkocht. De kosten van het gebouw worden gespreid over de verwachte levensduur van het gebouw, waarbij een deel van de kosten in elk boekjaar als last wordt opgenomen.
Sommige vaste activa kunnen versneld worden afgeschreven, wat betekent dat een groter deel van de waarde van het actief in de eerste jaren van de levensduur van het actief wordt opgenomen. Voertuigen worden bijvoorbeeld doorgaans versneld afgeschreven.
Speciale overwegingen
Uitputting is een andere manier waarop de kosten van bedrijfsmiddelen kunnen worden vastgesteld. Het verwijst naar de toewijzing van de kosten van natuurlijke hulpbronnen in de tijd. Een oliebron heeft bijvoorbeeld een eindige levensduur voordat alle olie is weggepompt. Daarom worden de installatiekosten van de oliebron gespreid over de verwachte levensduur van de put.
De twee basisvormen van uitputtingstoelage zijn procentuele uitputting en kostenuitputting. De procentuele uitputtingsmethode stelt een bedrijf in staat om een vast percentage van uitputting toe te wijzen aan het bruto-inkomen dat wordt ontvangen uit het winnen van natuurlijke hulpbronnen. De kostprijsuitputtingsmethode houdt rekening met de basis van het onroerend goed, de totale recupereerbare reserves en het aantal verkochte eenheden.
Met afschrijving, amortisatie en uitputting zijn alle drie de methoden niet-contante uitgaven zonder contante uitgaven in de jaren dat ze als last worden opgenomen. Het is ook belangrijk op te merken dat in sommige landen, zoals Canada, de termen afschrijving en afschrijving vaak door elkaar worden gebruikt om zowel materiële als immateriële activa aan te duiden.