Dekkingsgraad van activa

Wat is de dekkingsgraad van de activa?

De dekkingsgraad van de activa is een financiële maatstaf die meet hoe goed een bedrijf zijn schulden kan terugbetalen door zijn activa te verkopen of te liquideren. De dekkingsgraad van de activa is belangrijk omdat het kredietverstrekkers, investeerders en analisten helpt de financiële solvabiliteit van een bedrijf te meten. Banken en schuldeisers zoeken vaak naar een minimale dekkingsgraad van hun activa voordat ze geld lenen.

Inzicht in de activadekkingsratio

De dekkingsgraad van de activa biedt crediteuren en investeerders de mogelijkheid om het risiconiveau te meten dat gepaard gaat met investeren in een bedrijf. Nadat de dekkingsgraad is berekend, kan deze worden vergeleken met de ratio’s van bedrijven binnen dezelfde branche of sector.

Het is belangrijk op te merken dat de ratio minder betrouwbaar is bij vergelijking met bedrijven uit verschillende industrieën. Bedrijven in bepaalde bedrijfstakken hebben doorgaans meer schulden op hun balans dan andere.

Een softwarebedrijf heeft bijvoorbeeld misschien niet veel schulden, terwijl een olieproducent meestal kapitaalintensiever is, wat betekent dat het meer schulden heeft om de dure apparatuur, zoals booreilanden, te financieren, maar dan weer activa op zijn balans heeft om de leningen te dekken.

Berekening van de dekkingsgraad van activa

De dekkingsgraad van de activa wordt berekend met de volgende vergelijking:

((Activa – Immateriële activa) – (Kortlopende verplichtingen – Kortlopende schulden)) / Totale schuld

In deze vergelijking verwijst ‘activa’ naar totale activa en ‘ immateriële activa ‘ zijn activa die niet fysiek kunnen worden aangeraakt, zoals goodwill of patenten. ” Kortlopende schulden ” zijn schulden die binnen een jaar vervallen en “kortlopende schulden” zijn schulden die ook binnen een jaar vervallen. “Totale schuld” omvat zowel kortlopende als langlopende schulden. Al deze items zijn terug te vinden in het jaarverslag.

Hoe de activadekkingsratio wordt gebruikt

Bedrijven die aandelen of aandelen uitgeven om fondsen te werven, hebben geen financiële verplichting om die fondsen terug te betalen aan investeerders. Bedrijven die schulden uitgeven via een obligatie-aanbieding of kapitaal lenen van banken of andere financiële bedrijven, zijn echter verplicht om tijdig te betalen en uiteindelijk de geleende hoofdsom terug te betalen.

Als gevolg hiervan willen banken en investeerders die de schulden van een bedrijf aanhouden, weten dat de inkomsten of winsten van een bedrijf voldoende zijn om toekomstige schuldverplichtingen te dekken, maar ze willen ook weten wat er gebeurt als de inkomsten haperen.

Met andere woorden, de dekkingsgraad van de activa is een solvabiliteitsratio. Het meet hoe goed een bedrijf zijn kortetermijnschuldverplichtingen kan dekken met zijn activa. Een bedrijf dat meer activa heeft dan kortlopende schulden en aansprakelijkheidsverplichtingen, geeft aan de kredietverstrekker aan dat het bedrijf een betere kans heeft om het geld dat het uitleent, terug te betalen als de bedrijfswinsten de schuld niet kunnen dekken.

Hoe hoger de dekkingsgraad van de activa, hoe vaker een bedrijf zijn schuld kan dekken. Daarom wordt een bedrijf met een hoge dekkingsgraad van de activa als minder risicovol beschouwd dan een bedrijf met een lage dekkingsgraad van de activa.

Als de inkomsten niet voldoende zijn om de financiële verplichtingen van het bedrijf te dekken, moet het bedrijf mogelijk activa verkopen om contanten te genereren. De dekkingsgraad van de activa vertelt schuldeisers en investeerders hoe vaak de activa van het bedrijf zijn schulden kunnen dekken in het geval dat de inkomsten niet voldoende zijn om schuldbetalingen te dekken.

Vergeleken met de schuldendienstratio is de dekkingsgraad van de activa een extreme of laatste verhaalsratio, omdat de activadekking een extreem gebruik is van de waarde van de activa in een liquidatiescenario, wat geen buitengewone gebeurtenis is.

Speciale overwegingen

Er is één voorbehoud waarmee u rekening moet houden bij het interpreteren van de dekkingsgraad van de activa. Activa op de balans worden aangehouden tegen hun boekwaarde, die vaak hoger is dan de liquidatie- of verkoopwaarde in het geval een bedrijf activa zou moeten verkopen om schulden af ​​te lossen. De dekkingsgraad kan iets te hoog zijn. Deze zorg kan gedeeltelijk worden weggenomen door de ratio te vergelijken met andere bedrijven in dezelfde branche.

Voorbeeld van de activadekkingsratio

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat Exxon Mobil Corporation ( XOM ) een dekkingsgraad voor activa heeft van 1,5, wat betekent dat er 1,5x meer activa dan schulden zijn. Laten we zeggen dat Chevron Corporation ( CVX ) – die binnen dezelfde branche valt als Exxon – een vergelijkbare verhouding heeft van 1,4, en hoewel de verhoudingen vergelijkbaar zijn, vertellen ze niet het hele verhaal.

Als verhouding Chevron voor de twee voorgaande perioden was 0,8 en 1,1, de 1.4 verhouding in de huidige periode shows heeft het bedrijf de balans door het verhogen van activa of verbeterde deleveraging -Betalen van schulden. Omgekeerd, laten we zeggen dat de dekkingsgraad van Exxon 2,2 en 1,8 was voor de voorgaande twee periodes, de 1,5-ratio in de huidige periode zou het begin kunnen zijn van een zorgwekkende trend van afnemende activa of toenemende schulden.

Met andere woorden, het is niet voldoende om alleen de dekkingsgraad van één periode te analyseren. In plaats daarvan is het belangrijk om te bepalen wat de trend is over meerdere perioden en die trend te vergelijken met soortgelijke bedrijven.