Veilingstarief

Belangrijkste leerpunten

• Een veilingtarief is een rentetarief dat wordt betaald over een specifiek effect zoals bepaald door een Nederlands veilingproces.
• De Amerikaanse schatkist houdt veilingen om de rente op schatkistpapier te helpen bepalen.
• Bij dit soort veilingen plaatsen investeerders biedingen voor de hoeveelheden van een effect die ze bereid zijn te kopen en de prijs die ze bereid zijn te betalen.
• Dit proces bepaalt de opbrengst of het veilingpercentage dat alle deelnemers uiteindelijk ontvangen.

Het veilingpercentage wordt ook gebruikt in andere schuldbewijzen, zoals gemeentelijke obligaties.

Nederlandse veilingen zijn een goede manier voor zowel investeerders als emittenten om respectievelijk opbrengsten en kosten te voorspellen, aangezien veilingen jaarlijks of zo vaak als wekelijks kunnen worden gehouden. De veiling proces maakt het ook mogelijk de beleggers af te zwakken herbeleggingsrisico omdat renteschommelingen zijn over het algemeen minder volatiel.

Een Nederlandse veiling is een openbare biedingsveilingstructuur, waarbij de prijs van het aanbod wordt vastgesteld na het aanvaarden van alle biedingen om de hoogste prijs te bepalen waartegen het totale aanbod kan worden verkocht. Bij dit soort veilingen plaatsen investeerders biedingen voor de hoeveelheden die ze bereid zijn te kopen en de prijs die ze bereid zijn te betalen.

Een voorbeeld van het Nederlandse veilingproces zijn de concurrerende biedingen die worden geplaatst op de veiling van schatkistpapier, die het rendement of de veilingpercentage bepalen dat alle deelnemers uiteindelijk ontvangen.

Veilingrentende effecten zijn langlopende obligaties met variabele rente die via een Nederlandse veiling worden verkocht. Ze zijn gekoppeld aan korte rentetarieven en beschikbaar als zowel belastbare als belastingvrije obligaties. Veilingstariefeffecten bieden voordelen voor zowel de uitgever van de obligatie als de belegger. Emittenten kunnen zich tegen lagere kosten financieren dan fondsen werven via een syndicaat van externe banken. Bovendien is het financieringsproces eenvoudiger en eenvoudiger voor investeerders die deelnemen aan de veiling.

Beperkingen voor bieden op veilingpercentage

Een Nederlandse veiling mislukt als er onvoldoende investeerders zijn die de effecten willen kopen om te bieden. Voorbeelden hiervan zijn toen banken en andere financiële instellingen zich begin 2008 terugtrokken uit de markt voor effecten met veilingrente.

Dit toont de risico’s aan van een veilingproces voor een nieuw effectenaanbod in vergelijking met het traditionele proces van vertrouwen op externe agenten, meestal investeringsbanken, om het aanbod op de markt te brengen. Investeringsbanken hebben de functie om ervoor te zorgen dat potentiële investeerders het zakelijke en concurrentielandschap begrijpen van een bedrijf dat een beursintroductie doet, of de fundamentals en kredietkwaliteit van een emittent die een vastrentende aanbieding overweegt.

Door middel van dit due diligence proces kunnen bankiers peilen wat beleggers bereid zijn te betalen en beoordelen of er voldoende vraag is om het aanbod succesvol te laten zijn. In een veiling hebben emittenten ondertussen geen zekerheid dat er bieders zullen komen opdagen.