Geautoriseerde voorraad

Wat is geautoriseerde voorraad?

Geautoriseerde aandelen, of geautoriseerde aandelen, verwijst naar het maximale aantal aandelen dat een bedrijf wettelijk mag uitgeven, zoals gespecificeerd in de statuten in de VS, of in het charter van het bedrijf in andere delen van de wereld. Het wordt meestal ook vermeld in het gedeelte over kapitaalrekeningen van de balans. Geautoriseerde aandelen moeten niet worden verward met uitstaande aandelen, namelijk het aantal aandelen dat de onderneming daadwerkelijk heeft uitgegeven en die in handen zijn van het publiek.

Geautoriseerde aandelen worden ook wel geautoriseerde aandelen of geautoriseerd kapitaal genoemd.

Inzicht in geautoriseerde voorraad

Wanneer een bedrijf wordt opgericht, beslist het over het maximale aantal aandelen dat het wil aanbieden. Deze aandelen worden geautoriseerde aandelen genoemd. De aandelen die aan het publiek worden uitgegeven om op de open markten te worden verhandeld, omvatten de gehele of een deel van de toegestane aandelen van een bedrijf. Het aantal aandelen dat daadwerkelijk beschikbaar is om te verhandelen, wordt float genoemd. Daarnaast maken beperkte aandelen, die zijn gereserveerd voor personeelsbeloningen en incentives, ook deel uit van geautoriseerde aandelen. Het totale aantal uitstaande aandelen van een bedrijf zoals te zien op de balans is de som van vlottende en beperkte aandelen. Als de uitstaande aandelen minder zijn dan de toegestane aandelen, is het verschil (niet-uitgegeven aandelen) wat het bedrijf in zijn schatkist behoudt. Een bedrijf dat al zijn geautoriseerde aandelen uitgeeft, zal zijn uitstaande aandelen gelijk hebben aan geautoriseerde aandelen. Uitstaande aandelen kunnen nooit het toegestane aantal overschrijden, aangezien het totaal van de toegestane aandelen het maximale aantal aandelen is dat een bedrijf kan uitgeven.

Waarom een ​​bedrijf misschien niet al zijn geautoriseerde aandelen uitgeeft

Het aantal geautoriseerde aandelen is doorgaans hoger dan het aantal daadwerkelijk uitgegeven, waardoor het bedrijf in de toekomst meer aandelen kan aanbieden en verkopen als het extra geld nodig heeft. Als een bedrijf bijvoorbeeld 1 miljoen geautoriseerde aandelen heeft, verkoopt het mogelijk slechts 500.000 van de aandelen tijdens zijn eerste openbare aanbieding (IPO). Het bedrijf reserveert mogelijk 50.000 geautoriseerde aandelen als aandelenopties om werknemers aan te trekken en te behouden. Het zou 150.000 meer kunnen verkopen in een secundair aanbod om in de toekomst meer geld in te zamelen. De niet-uitgegeven aandelen die op de treasury-rekening van het bedrijf worden bewaard, bedragen 1 miljoen – 500.000 – 50.000 – 150.000 = 300.000.

Een andere reden waarom een ​​bedrijf misschien niet al zijn geautoriseerde aandelen wil uitgeven, is om een controlerend belang in het bedrijf te behouden en de mogelijkheid van een vijandige overname te voorkomen.

Voorbeeld van geautoriseerde voorraad

In het bedrijfshandvest van Amazon staatbijvoorbeeld dat de totale toegestane aandelen van het bedrijf 5 miljard gewone aandelen en 500 miljoen preferente aandelen zullen omvatten. Het charter staat Amazon toe om zijn geautoriseerde aandelen te vergroten als er niet genoeg niet-uitgegeven gewone aandelen zijn om de conversie van preferente aandelen mogelijk te maken.  Corporate charters vereisen vaak goedkeuring van de aandeelhouders om het aantal toegestane aandelen te verhogen.

Een belegger wil misschien weten hoeveel geautoriseerde aandelen een bedrijf heeft om het potentieel voor aandelenverwatering te analyseren. Verwatering vermindert het eigendomsaandeel en het stemrecht van een aandeelhouder in een bedrijf en verlaagt de winst per aandeel (EPS) van een aandeel na de uitgifte van nieuwe aandelen. Hoe groter het verschil tussen het aantal toegestane aandelen en het aantal uitstaande aandelen, hoe groter de kans op verwatering.