Gemiddelde leeftijd van de inventaris
Wat is de gemiddelde leeftijd van de inventaris?
De gemiddelde leeftijd van voorraad is het gemiddelde aantal dagen dat een bedrijf nodig heeft om voorraad te verkopen. Het is een statistiek die analisten gebruiken om de efficiëntie van verkopen te bepalen. De gemiddelde leeftijd van de voorraad wordt ook wel de verkoopdagen in voorraad (DSI) genoemd.
Formule en berekening van de gemiddelde ouderdom van de inventaris
De formule om de gemiddelde leeftijd van de voorraad te berekenen is:
Belangrijkste leerpunten
- De gemiddelde leeftijd van de voorraad geeft aan hoeveel dagen het gemiddeld duurt voordat een bedrijf zijn voorraad verkoopt.
- De gemiddelde leeftijd van de voorraad wordt ook wel de verkoop in dagen in de voorraad genoemd.
- Deze maatstaf moet worden bevestigd met andere cijfers, zoals de brutowinstmarge.
- Hoe sneller een bedrijf zijn voorraad kan verkopen, hoe winstgevender het kan zijn.
- Een stijgend cijfer kan erop wijzen dat een bedrijf voorraadproblemen heeft.
Wat de gemiddelde leeftijd van de inventaris u kan vertellen
De gemiddelde leeftijd van de voorraad vertelt de analist hoe snel de voorraad verandert bij het ene bedrijf in vergelijking met het andere. Hoe sneller een bedrijf voorraad met winst kan verkopen, hoe winstgevender het is. Een bedrijf zou echter een strategie kunnen volgen om hogere voorraadniveaus aan te houden voor kortingen of langetermijnplanningsinspanningen. Hoewel de maatstaf kan worden gebruikt als een maatstaf voor efficiëntie, moet deze worden bevestigd met andere maatstaven voor efficiëntie, zoals de brutowinstmarge, voordat er conclusies worden getrokken.
De gemiddelde leeftijd van de voorraad is een kritiek cijfer in bedrijfstakken met snelle verkoop- en productcycli, zoals de technologische industrie. Een hoge gemiddelde ouderdom van de voorraad kan erop wijzen dat een bedrijf zijn voorraad niet goed beheert of dat het een voorraad heeft die moeilijk te verkopen is.
De gemiddelde leeftijd van de voorraad helpt inkopers bij het nemen van aankoopbeslissingen en managers bij het nemen van prijsbeslissingen, zoals het verdisconteren van bestaande voorraad om producten te verplaatsen en de cashflow te vergroten. Naarmate de gemiddelde leeftijd van de voorraad van een bedrijf toeneemt, neemt ook de blootstelling aan verouderingrisico toe. Verouderingsrisico is het risico dat de waarde van voorraad zijn waarde verliest in de loop van de tijd of in een zachte markt. Als een bedrijf niet in staat is om voorraad te verplaatsen, kan het een voorraadafschrijving nemen voor een bedrag dat lager is dan de vermelde waarde op de balans van een bedrijf.
Voorbeeld van het gebruik van de gemiddelde ouderdom van de voorraad
Een investeerder besluit twee retailbedrijven met elkaar te vergelijken. Bedrijf A bezit een voorraad ter waarde van $ 100.000 en de COGS is $ 600.000. De gemiddelde leeftijd van de voorraad van bedrijf A wordt berekend door de gemiddelde voorraadkosten te delen door de COGS en het product vervolgens te vermenigvuldigen met 365 dagen. De berekening is $ 100.000 gedeeld door $ 600.000, vermenigvuldigd met 365 dagen. De gemiddelde leeftijd van de voorraad voor bedrijf A is 60,8 dagen. Dat betekent dat het bedrijf ongeveer twee maanden nodig heeft om zijn inventaris te verkopen.
Omgekeerd bezit bedrijf B ook een voorraad ter waarde van $ 100.000, maar de kosten van de verkochte voorraad bedragen $ 1 miljoen, waardoor de gemiddelde leeftijd van de voorraad wordt teruggebracht tot 36,5 dagen. Op het eerste gezicht is bedrijf B efficiënter dan bedrijf A.