Definitie van back-endratio
Wat is de back-endratio?
De back-end-ratio, ook wel de schuld-inkomen-ratio genoemd, is een ratio die aangeeft welk deel van het maandelijks inkomen van een persoon naar het betalen van schulden gaat. De totale maandelijkse schuld omvat uitgaven, zoals hypotheekbetalingen (hoofdsom, rente, belastingen en verzekeringen), creditcardbetalingen, kinderbijslag en andere leningbetalingen.
Back-endratio = (totale maandelijkse schuldenlast / bruto maandinkomen) x 100
Kredietverstrekkers gebruiken deze ratio in combinatie met de front-end ratio om hypotheken goed te keuren.
DE Back-End Ratio UITBREKEN
De back-endratio vertegenwoordigt een van de weinige statistieken die hypotheekverstrekkers gebruiken om het risiconiveau te beoordelen dat gepaard gaat met het lenen van geld aan een potentiële lener. Het is belangrijk omdat het aangeeft hoeveel van het inkomen van de lener verschuldigd is aan iemand anders of een ander bedrijf. Als een hoog percentage van het salaris van een aanvrager elke maand naar schulden gaat, wordt de aanvrager beschouwd als een risicovolle kredietnemer, omdat een baanverlies of inkomensvermindering ertoe kan leiden dat onbetaalde rekeningen zich snel opstapelen.
Berekening van de back-endratio
De back-end ratio wordt berekend door alle maandelijkse schuldbetalingen van een lener bij elkaar op te tellen en de som te delen door het maandelijks inkomen van de lener.
Overweeg een lener met een maandelijks inkomen van $ 5.000 ($ 60.000 per jaar gedeeld door 12) en die een totale maandelijkse schuldaflossing van $ 2.000 heeft. De back-endratio van deze lener is 40% ($ 2.000 / $ 5.000).
Over het algemeen zien kredietverstrekkers graag een back-endratio die niet hoger is dan 36%. Sommige kredietverstrekkers maken echter uitzonderingen voor ratio’s tot 50% voor kredietnemers met een goede kredietwaardigheid. Sommige kredietverstrekkers houden alleen rekening met deze ratio bij het goedkeuren van hypotheken, terwijl anderen deze gebruiken in combinatie met de front-end ratio.
Back-end vs. front-end ratio
Net als de back-end-ratio is de front-end-ratio een andere vergelijking tussen schuld en inkomen die wordt gebruikt door hypotheekverstrekkers, met als enige verschil dat de front-end-ratio geen andere schuld dan de hypotheekbetaling in aanmerking neemt. Daarom wordt de front-end ratio berekend door alleen de hypotheekbetaling van de lener te delen door zijn of haar maandelijks inkomen. Terugkerend naar het bovenstaande voorbeeld, neem aan dat uit de maandelijkse schuldverplichting van de lener $ 2.000, zijn hypotheekbetaling $ 1.200 van dat bedrag bedraagt.
De front-end ratio van de lener is dan ($ 1.200 / $ 5.000) of 24%. Een front-end ratio van 28% is een veel voorkomende bovengrens die wordt opgelegd door hypotheekverstrekkers. Net als bij de back-endratio, bieden bepaalde kredietverstrekkers meer flexibiliteit bij de front-endratio, vooral als een lener andere verzachtende factoren heeft, zoals een goede kredietwaardigheid, een betrouwbaar inkomen of grote kasreserves.
Hoe u een back-endratio kunt verbeteren
Creditcards afbetalen en een gefinancierde auto verkopen zijn twee manieren waarop een lener zijn back-endratio kan verlagen. Als de aangevraagde hypotheeklening een herfinanciering is en het huis voldoende eigen vermogen heeft, kan het consolideren van andere schulden met een uitbetalingsherfinanciering de back- endratio verlagen. Omdat kredietverstrekkers echter een groter risico lopen bij een cash-out herfinanciering, is de rente vaak iets hoger dan bij een standaard rentetermijnherfinanciering om het hogere risico te compenseren. Bovendien eisen veel geldschieters dat een lener de doorlopende schuld aflost in een uitbetalingsherfinanciering om de afbetaalde schuldrekeningen af te sluiten, anders lopen ze zijn saldo weer op.