24 juni 2021 12:40

Verhouding tussen schuld en inkomen (DTI)

Wat is de schuld-inkomensratio (DTI)?

De schuld-inkomen (DTI) -ratio is het percentage van uw bruto maandinkomen dat naar uw maandelijkse schuldbetalingen gaat en wordt door kredietverstrekkers gebruikt om uw financieringsrisico te bepalen.

Belangrijkste leerpunten

  • De schuld-inkomen (DTI) -ratio meet het bedrag van het inkomen dat een persoon of organisatie genereert om een ​​schuld af te lossen.
  • Een DTI van 43% is doorgaans de hoogste ratio die een lener kan hebben en toch in aanmerking komt voor een hypotheek, maar kredietverstrekkers zoeken doorgaans naar ratio’s van niet meer dan 36%.
  • Een lage DTI-ratio duidt op voldoende inkomen in verhouding tot de schuldendienst, en maakt een lener aantrekkelijker.

Inzicht in de schuld-inkomensverhouding (DTI)

Een lage schuld-inkomen (DTI) -ratio toont een goede balans tussen schuld en inkomen. Met andere woorden, als uw DTI-ratio 15% is, betekent dit dat elke maand 15% van uw bruto maandinkomen naar schulden gaat. Omgekeerd kan een hoge DTI-ratio erop wijzen dat een persoon te veel schulden heeft voor het bedrag dat elke maand wordt verdiend.

Doorgaans zullen leners met lage schuld / inkomenverhoudingen hun maandelijkse schuldbetalingen effectief beheren. Als gevolg hiervan willen banken en financiële kredietverstrekkers lage DTI-ratio’s zien voordat ze leningen verstrekken aan een potentiële lener. De voorkeur voor lage DTI-ratio’s is logisch, aangezien kredietverstrekkers er zeker van willen zijn dat een lener niet overbelast wordt, wat betekent dat ze te veel schuldbetalingen hebben in verhouding tot hun inkomen.

Als algemene richtlijn is 43% de hoogste DTI-ratio die een lener kan hebben en toch in aanmerking komt voor een hypotheek. Idealiter geven kredietverstrekkers de voorkeur aan een schuld / inkomen-ratio van minderdan 36%, waarbij niet meer dan 28% van die schuld naar een hypotheek of huurbetaling gaat.

De maximale DTI-ratio varieert van geldverstrekker tot geldverstrekker. Hoe lager de schuld / inkomen-ratio, hoe groter de kans dat de lener wordt goedgekeurd, of in ieder geval overwogen, voor de kredietaanvraag.

DTI-formule en berekening

De schuld-inkomen (DTI) -ratio is een persoonlijke financiële maatstaf die de maandelijkse schuldbetaling van een persoon vergelijkt met zijn maandelijkse bruto-inkomen. Uw bruto-inkomen is uw loon voordat belastingen en andere inhoudingen worden afgetrokken. De schuld-inkomenverhouding is het percentage van uw bruto maandinkomen dat naar uw maandelijkse afbetalingen gaat.

De DTI-ratio is een van de maatstaven die kredietverstrekkers, inclusief hypotheekverstrekkers, gebruiken om het vermogen van een persoon om maandelijkse betalingen te beheren en schulden terug te betalen te meten.

  1. Tel uw maandelijkse schuldbetalingen op, inclusief leningen en hypotheek.
  2. Verdeel uw totale maandelijkse afbetalingsbedrag door uw bruto maandinkomen.
  3. Het resultaat levert een decimaal op, dus vermenigvuldig het resultaat met 100 om uw DTI-percentage te bereiken.

Soms wordt de schuld-tot-inkomen-ratio op één hoop gegooid samen met de schuld-tot-limiet-ratio. De twee statistieken hebben echter duidelijke verschillen.

De schuld-tot-limiet-ratio, ook wel kredietgebruiksratio genoemd, is het percentage van het totale beschikbare krediet van een lener dat momenteel wordt gebruikt. Met andere woorden, kredietverstrekkers willen bepalen of u het maximale uit uw creditcards haalt. De DTI verhouding berekent uw maandelijkse schuldbetalingen in vergelijking met uw inkomen, waarbij credit benuttingsmaatregelen uw schuld saldi in vergelijking met het bedrag van de bestaande kredietfaciliteiten u geweest voor goedgekeurd door de credit card maatschappijen.

Beperkingen van de schuld-inkomensverhouding (DTI)

Hoewel belangrijk, is de DTI-ratio slechts één financiële ratio of maatstaf die wordt gebruikt bij het nemen van een kredietbeslissing. De kredietgeschiedenis en kredietscore van een lener zullen ook zwaar wegen bij een beslissing om krediet aan een lener te verlenen. Een kredietscore is een numerieke waarde van uw vermogen om een ​​schuld terug te betalen. Verschillende factoren hebben een negatieve of positieve invloed op een score, waaronder te late betalingen, achterstallige betalingen, aantal openstaande kredietrekeningen, saldi op creditcards ten opzichte van hun kredietlimieten of kredietgebruik.

De DTI-ratio maakt geen onderscheid tussen verschillende soorten schulden en de kosten om die schuld af te lossen. Creditcards hebben hogere rentetarieven dan studieleningen, maar ze worden op één hoop gegooid in de berekening van de DTI-ratio. Als u uw saldo van uw hoge-rentekaarten naar een lage-rentecreditcard overboekt, zouden uw maandelijkse betalingen afnemen. Als gevolg hiervan zouden uw totale maandelijkse schuldbetalingen en uw DTI-ratio afnemen, maar uw totale uitstaande schuld zou ongewijzigd blijven.

De verhouding tussen schuld en inkomen is een belangrijke ratio om in de gaten te houden bij het aanvragen van krediet, maar het is slechts één maatstaf die door kredietverstrekkers wordt gebruikt bij het nemen van een kredietbeslissing.

Voorbeeld schuld-inkomensverhouding

John is op zoek naar een lening en probeert zijn schuld / inkomen te berekenen. John’s maandelijkse rekeningen en inkomen zijn als volgt:

  • hypotheek: $ 1.000
  • autolening: $ 500
  • creditcards: $ 500
  • bruto inkomen: $ 6.000

De totale maandelijkse schuldbetaling van John is $ 2.000:

$2,000=$1,000+$500+$500\ $ 2.000 = \ $ 1.000 + \ $ 500 + \ $ 500$2,000=$1,000+$500+$500

John’s DTI-ratio is 0,33:

Met andere woorden, John heeft een schuldratio van 33%.

Hoe u een schuld-inkomensratio kunt verlagen

U kunt uw schuld-inkomen-ratio verlagen door uw maandelijks terugkerende schuld te verlagen of uw bruto maandinkomen te verhogen.

Als John in het bovenstaande voorbeeld dezelfde terugkerende maandelijkse schuld heeft van $ 2.000, maar zijn bruto maandinkomen stijgt tot $ 8.000, zal de berekening van zijn DTI-ratio veranderen naar $ 2.000 ÷ $ 8.000 voor een schuld-inkomen-ratio van 0,25 of 25%.

Evenzo, als het inkomen van John hetzelfde blijft op $ 6.000, maar hij zijn autolening kan afbetalen, zou zijn maandelijks terugkerende schuldaflossing dalen tot $ 1.500, aangezien de autobetaling $ 500 per maand was. De DTI-ratio van John wordt berekend als $ 1.500 ÷ $ 6.000 = 0,25 of 25%.

Als John in staat is om zowel zijn maandelijkse schuldbetalingen tot $ 1.500 te verlagen als zijn bruto maandinkomen te verhogen tot $ 8.000, wordt zijn DTI-ratio berekend als $ 1.500 ÷ $ 8.000, wat gelijk is aan 0,1875 of 18,75%.

De DTI-ratio kan ook worden gebruikt om het percentage van het inkomen te meten dat naar woonlasten gaat, wat voor huurders het maandelijkse huurbedrag is. Kredietverstrekkers kijken of een potentiële lener zijn huidige schuldenlast kan beheren terwijl hij zijn huur op tijd betaalt, gezien zijn bruto inkomen.

Voorbeeld uit de echte wereld van de DTI-ratio

Wells Fargo Corporation hun richtlijnen van de schuld-inkomensverhoudingen die zij als kredietwaardig beschouwen of moeten worden verbeterd.

  • 35% of minder wordt over het algemeen als gunstig beschouwd en uw schuld is beheersbaar. U heeft waarschijnlijk geld over na het betalen van maandelijkse rekeningen.
  • 36% tot 49% betekent dat uw DTI-ratio voldoende is, maar er is ruimte voor verbetering. Kredietverstrekkers kunnen om andere subsidiabiliteitsvereisten vragen.
  • Een DTI-ratio van 50% of hoger betekent dat u beperkt geld heeft om te sparen of uit te geven. Als gevolg hiervan heb je waarschijnlijk geen geld om een ​​onvoorziene gebeurtenis aan te pakken en heb je beperkte leenmogelijkheden.

Veel Gestelde Vragen

Waarom is de verhouding tussen schuld en inkomen (DTI) belangrijk?

De schuld-inkomen (DTI) -ratio is het percentage van uw bruto maandinkomen dat naar uw maandelijkse schuldbetalingen gaat en wordt door kredietverstrekkers gebruikt om uw financieringsrisico te bepalen. Een lage schuld-inkomen (DTI) -ratio toont een goede balans tussen schuld en inkomen. Omgekeerd kan een hoge DTI-ratio erop wijzen dat een persoon te veel schulden heeft voor het bedrag dat elke maand wordt verdiend. Doorgaans zullen leners met lage schuld / inkomenverhoudingen hun maandelijkse schuldbetalingen effectief beheren. Als gevolg hiervan willen banken en financiële kredietverstrekkers lage DTI-ratio’s zien voordat ze leningen verstrekken aan een potentiële lener.

Wat is een goede DTI-ratio?

Als algemene richtlijn is 43% de hoogste DTI-ratio die een lener kan hebben en toch in aanmerking komt voor een hypotheek. Idealiter geven kredietverstrekkers de voorkeur aan een schuld / inkomen-ratio van minder dan 36%, waarbij niet meer dan 28% van die schuld naar een hypotheek of huurbetaling gaat. De maximale DTI-ratio varieert van geldverstrekker tot geldverstrekker. Hoe lager de schuld / inkomen-ratio, hoe groter de kans dat de lener wordt goedgekeurd, of in ieder geval overwogen, voor de kredietaanvraag.

Wat zijn de beperkingen van de DTI-ratio?

De DTI-ratio maakt geen onderscheid tussen verschillende soorten schulden en de kosten om die schuld af te lossen. Creditcards hebben hogere rentetarieven dan studieleningen, maar ze worden op één hoop gegooid in de berekening van de DTI-ratio. Als u uw saldo van uw hoge-rentekaarten naar een lage-rentecreditcard overboekt, zouden uw maandelijkse betalingen afnemen. Als gevolg hiervan zouden uw totale maandelijkse schuldbetalingen en uw DTI-ratio afnemen, maar uw totale uitstaande schuld zou ongewijzigd blijven.

Hoe verschilt de DTI-ratio van de schuld-tot-limietratio?

Soms wordt de schuld-tot-inkomen-ratio op één hoop gegooid samen met de schuld-tot-limiet-ratio. De twee statistieken hebben echter duidelijke verschillen. De schuld-tot-limiet-ratio, ook wel kredietgebruiksratio genoemd, is het percentage van het totale beschikbare krediet van een lener dat momenteel wordt gebruikt. Met andere woorden, kredietverstrekkers willen bepalen of u het maximale uit uw creditcards haalt. De DTI-ratio berekent uw maandelijkse schuldbetalingen in vergelijking met uw inkomen, waarbij het kredietgebruik uw schuldsaldo meet in vergelijking met het bedrag van het bestaande krediet waarvoor u bent goedgekeurd door creditcardmaatschappijen.