Achterwaartse integratie
Wat is achterwaartse integratie?
Achterwaartse integratie is een vorm van verticale integratie waarbij een bedrijf zijn rol uitbreidt om taken te vervullen die voorheen door bedrijven in de toeleveringsketen werden uitgevoerd. Met andere woorden, achterwaartse integratie is wanneer een bedrijf een ander bedrijf koopt dat de producten of diensten levert die nodig zijn voor de productie. Een bedrijf kan bijvoorbeeld zijn leverancier van inventaris of grondstoffen kopen. Bedrijven voltooien achterwaartse integratie vaak door overname van of fusie met deze andere bedrijven, maar ze kunnen ook hun eigen dochteronderneming oprichten om de taak te volbrengen. Volledige verticale integratie vindt plaats wanneer een bedrijf eigenaar is van elke fase van het productieproces, van grondstoffen tot afgewerkte goederen / diensten.
Belangrijkste leerpunten
- Achterwaartse integratie is wanneer een bedrijf zijn rol uitbreidt om taken te vervullen die voorheen door bedrijven hoger in de toeleveringsketen werden uitgevoerd.
- Bij achterwaartse integratie gaat het vaak om het kopen of fuseren met een ander bedrijf dat zijn producten levert.
- Bedrijven streven naar achterwaartse integratie wanneer verwacht wordt dat dit zal resulteren in verbeterde efficiëntie en kostenbesparingen.
- Achterwaartse integratie kan kapitaalintensief zijn, wat betekent dat er vaak grote sommen geld voor nodig zijn om een deel van de toeleveringsketen te kopen.
Inzicht in achterwaartse integratie
Bedrijven gebruiken integratie vaak als middel om een deel van de toeleveringsketen van het bedrijf over te nemen. Een toeleveringsketen is de groep individuen, organisaties, middelen, activiteiten en technologieën die betrokken zijn bij de productie en verkoop van een product. De toeleveringsketen begint met de levering van grondstoffen van een leverancier aan een fabrikant en eindigt met de verkoop van een eindproduct aan een eindconsument.
Achterwaartse integratie is een strategie die verticale integratie gebruikt om de efficiëntie te verhogen. Verticale integratie is wanneer een bedrijf meerdere segmenten van de toeleveringsketen omvat met het doel een deel of het gehele productieproces te beheersen. Verticale integratie kan ertoe leiden dat een bedrijf controle heeft over zijn distributeurs die hun product verzenden, de winkellocaties die hun product verkopen, of, in het geval van achterwaartse integratie, hun leveranciers van voorraad en grondstoffen. Kortom, achterwaartse integratie vindt plaats wanneer een bedrijf een verticale integratie initieert door achteruit te gaan in de toeleveringsketen van zijn branche.
Een voorbeeld van achterwaartse integratie kan een bakkerij zijn die een tarweverwerker of een tarwekwekerij koopt. In dit scenario koopt een detailhandelaar een van zijn fabrikanten, waardoor de tussenpersoon wordt uitgeschakeld en de concurrentie wordt belemmerd.
Achterwaartse integratie versus voorwaartse integratie
Voorwaartse integratie is ook een soort verticale integratie, waarbij de distributeurs van een bedrijf worden gekocht of gecontroleerd. Een voorbeeld van voorwaartse integratie zou een kledingfabrikant kunnen zijn die zijn kleding doorgaans aan warenhuizen verkoopt; in plaats daarvan opent het zijn eigen winkellocaties. Omgekeerd kan bij achterwaartse integratie de kledingfabrikant een textielbedrijf kopen dat het materiaal voor hun kleding produceert.
Kort gezegd, achterwaartse integratie omvat het kopen van een deel van de toeleveringsketen dat plaatsvindt voorafgaand aan het productieproces van het bedrijf, terwijl voorwaartse integratie het kopen van een deel van het proces inhoudt dat plaatsvindt na het productieproces van het bedrijf.
Netflix Inc., dat begon als een dvd-verhuurbedrijf dat tv- en filmcontent leverde, gebruikte achterwaartse integratie om zijn bedrijfsmodel uit te breiden door originele content te creëren.
Voordelen van achterwaartse integratie
Bedrijven streven naar achterwaartse integratie wanneer verwacht wordt dat dit zal resulteren in verbeterde efficiëntie en kostenbesparingen. Achterwaartse integratie kan bijvoorbeeld de transportkosten verlagen, de winstmarges verbeteren en het bedrijf concurrerender maken. De kosten kunnen aanzienlijk worden beheerst van productie tot distributie. Bedrijven kunnen ook meer controle krijgen over hun waardeketen, de efficiëntie verhogen en direct toegang krijgen tot de materialen die ze nodig hebben. Bovendien kunnen ze concurrenten op afstand houden door toegang te krijgen tot bepaalde markten en bronnen, waaronder technologie of patenten.
Nadelen van achterwaartse integratie
Achterwaartse integratie kan kapitaalintensief zijn, wat betekent dat er vaak grote sommen geld voor nodig zijn om een deel van de toeleveringsketen te kopen. Als een bedrijf een leverancier of productiefaciliteit moet kopen, moet het mogelijk grote schulden aangaan om achterwaartse integratie te realiseren. Hoewel het bedrijf mogelijk kostenbesparingen realiseert, kunnen de kosten van de extra schuld de kostenbesparingen verminderen. Ook kan de extra schuld op de balans van het bedrijf ervoor zorgen dat ze in de toekomst geen goedkeuring krijgen voor aanvullende kredietfaciliteiten van hun bank.
In sommige gevallen kan het voor bedrijven efficiënter en kosteneffectiever zijn om te vertrouwen op onafhankelijke distributeurs en leveranciers. Achterwaartse integratie zou onwenselijk zijn als een leverancier grotere schaalvoordelen zou kunnen behalen, wat neerkomt op lagere kosten naarmate het aantal geproduceerde eenheden toeneemt. Soms zou de leverancier in staat zijn om inputgoederen tegen lagere kosten te leveren dan de fabrikant als hij zowel de leverancier als de producent was geworden.
Bedrijven die zich met achterwaartse integratie bezighouden, kunnen te groot en moeilijk te beheren worden. Als gevolg hiervan kunnen bedrijven afdwalen van hun kernkwaliteiten of wat het bedrijf zo winstgevend maakte.
Een echt voorbeeld van achterwaartse integratie
Veel grote bedrijven en conglomeraten maken gebruik van achterwaartse integratie, waaronder Amazon.com Inc. Amazon begon in 1995 als online boekhandelaar en kocht boeken van uitgevers. In 2009 opende het zijn eigen speciale uitgeverij en verwierf de rechten op zowel oudere als nieuwe titels. Het heeft nu verschillende opdrukken.
Hoewel het nog steeds boeken verkoopt die door anderen zijn geproduceerd, hebben zijn eigen uitgeversinspanningen de winst vergroot door consumenten naar zijn eigen producten te trekken, de distributie op zijn Kindle-platform te helpen beheersen en het te laten profiteren van andere uitgeverijen. Kortom, Amazon gebruikte achterwaartse integratie om zijn bedrijf uit te breiden en zowel een boekhandelaar als een uitgever van boeken te worden.