Bank
Wat is een bank?
Een bank is een financiële instelling die een vergunning heeft om deposito’s te ontvangen en leningen te verstrekken. Banken kunnen ook financiële diensten verlenen, zoals vermogensbeheer, het wisselen van valuta en kluisjes. Er zijn verschillende soorten banken, waaronder retailbanken, commerciële of zakelijke banken en investeringsbanken. In de meeste landen worden banken gereguleerd door de nationale overheid of centrale bank.
Belangrijkste leerpunten
- Een bank is een financiële instelling die een vergunning heeft om deposito’s te ontvangen en leningen te verstrekken.
- Er zijn verschillende soorten banken, waaronder particuliere, commerciële en investeringsbanken.
- In de meeste landen worden banken gereguleerd door de nationale overheid of centrale bank.
Banken begrijpen
Banken zijn een zeer belangrijk onderdeel van de economie omdat ze essentiële diensten verlenen aan zowel consumenten als bedrijven. Als financiële dienstverleners bieden ze u een veilige plek om uw geld op te slaan. Via verschillende soorten rekeningen, zoals depositocertificaten (cd’s), kunt u routinematige banktransacties uitvoeren, zoals stortingen, opnames, het schrijven van cheques en het betalen van rekeningen. U kunt ook uw geld sparen en rente op uw investering verdienen. Het geld dat op de meeste bankrekeningen is opgeslagen, is federaal verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), tot een limiet van $ 250.000 voor individuele spaarders en $ 500.000 voor gezamenlijk aangehouden deposito’s.
Banken bieden ook kredietmogelijkheden voor mensen en bedrijven. Het geld dat u bij de bank stort – contant geld op korte termijn – wordt gebruikt om aan anderen te lenen voor langlopende schulden, zoals autoleningen, creditcards, hypotheken en andere schuldinstrumenten. Dit proces helpt bij het creëren van liquiditeit in de markt – wat geld creëert en het aanbod op gang houdt.
Net als elk ander bedrijf is het doel van een bank om winst te maken voor de eigenaren. Voor de meeste banken zijn de eigenaren hun aandeelhouders. Banken doen dit door meer rente in rekening te brengen over de leningen en andere schulden die ze aan leners verstrekken dan wat ze betalen aan mensen die hun spaargeld gebruiken. Om een eenvoudig voorbeeld te geven: een bank die 1% rente betaalt op spaarrekeningen en 6% rente in rekening brengt voor leningen, verdient een brutowinst van 5% voor de eigenaren.
Banken maken winst door kredietnemers meer rente in rekening te brengen dan op spaarrekeningen.
Banken variëren in grootte op basis van waar ze zich bevinden en voor wie ze werken – van kleine, gemeenschapsinstellingen tot grote commerciële banken. Volgens de FDIC waren er vanaf 2019 iets meer dan 4.500 FDIC-verzekerde commerciële banken in de Verenigde Staten. Dit aantal omvat nationale banken, door de staat gecharterde banken, commerciële banken en andere financiële instellingen. Terwijl traditionele banken zowel een fysieke locatie als een online aanwezigheid bieden, ontstond begin 2010 een nieuwe trend in banken die alleen online waren. Deze banken bieden consumenten vaak hogere rentetarieven en lagere vergoedingen. Gemak, rentetarieven en vergoedingen zijn enkele van de factoren die consumenten helpen bij het kiezen van hun voorkeursbank.
Speciale overwegingen
Amerikaanse banken werden zwaar onder de loep genomen na de wereldwijde financiële crisis die zich in 2007 en 2008 voordeed. De regelgeving voor banken is sindsdien aanzienlijk aangescherpt. Amerikaanse banken worden op staats- of nationaal niveau gereguleerd. Afhankelijk van de structuur kunnen ze op beide niveaus worden geregeld. Staatsbanken worden gereguleerd door de bankafdeling van een staat of de afdeling financiële instellingen. Dit bureau is over het algemeen verantwoordelijk voor het reguleren van zaken als toegestane praktijken, hoeveel rente een bank in rekening kan brengen en het controleren en inspecteren van banken.
Nationale banken worden gereguleerd door het Office of the Comptroller of the Currency (OCC). OCC-voorschriften hebben voornamelijk betrekking op de kapitaalniveaus van banken, de kwaliteit van de activa en de liquiditeit. Zoals hierboven vermeld, worden banken met een FDIC-verzekering bovendien gereguleerd door de FDIC.
De Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act werd in 2010 aangenomen met de bedoeling de risico’s in het Amerikaanse financiële systeem na de financiële crisis te verminderen. Volgens deze wet worden grote banken beoordeeld op het hebben van voldoende kapitaal om onder uitdagende economische omstandigheden te blijven opereren. Deze jaarlijkse beoordeling wordt een stresstest genoemd.
Soorten banken
Retailbanken houden zich specifiek bezig met particuliere consumenten, hoewel sommige wereldwijde financiële dienstverleners zowel retail- als commerciële bankafdelingen omvatten. Deze banken bieden diensten aan het grote publiek en worden ook wel persoonlijke of algemene bankinstellingen genoemd. Retailbanken bieden diensten zoals het controleren en spaarrekeningen, leningen en hypotheekdiensten, financiering voor auto’s en kortlopende leningen zoals bescherming tegen rood staan. Veel grotere retailbanken bieden hun klanten ook creditcarddiensten aan en kunnen hun klanten mogelijk ook private banking en vermogensbeheer. Voorbeelden van retailbanken zijn onder meer TD Bank en Citibank.
Commerciële of zakelijke banken bieden speciale diensten aan hun zakelijke klanten, van eigenaren van kleine bedrijven tot grote ondernemingen. Naast het dagelijkse zakelijke bankieren, bieden deze banken hun klanten ook andere zaken, zoals kredietdiensten, kasbeheer, commercieel onroerendgoeddiensten, werkgeversdiensten en handelsfinanciering. JPMorgan Chase en Bank of America zijn twee populaire voorbeelden van commerciële banken, hoewel beide ook grote retailbankafdelingen hebben.
Investeringsbanken richten zich op het leveren van complexe diensten en financiële transacties aan zakelijke klanten, zoals acceptatie en assistentie bij fusies en overnames (M&A). Als zodanig staan ze bij de meeste van deze transacties vooral bekend als financiële tussenpersonen. Klanten variëren doorgaans van grote bedrijven, andere financiële instellingen, pensioenfondsen, overheden en hedgefondsen. Morgan Stanley en Goldman Sachs zijn voorbeelden van Amerikaanse investeringsbanken.
In tegenstelling tot de hierboven genoemde banken, zijn centrale banken niet marktgericht en handelen ze niet rechtstreeks met het grote publiek. In plaats daarvan zijn ze primair verantwoordelijk voor valutastabiliteit, het beheersen van de inflatie en het monetair beleid en het toezicht op de geldhoeveelheid van een land. Ze regelen ook de kapitaal- en reserveverplichtingen van de aangesloten banken. Enkele van ’s werelds belangrijkste centrale banken zijn de Amerikaanse Federal Reserve Bank, de Europese Centrale Bank, de Bank of England, de Bank of Japan, de Swiss National Bank en de People’s Bank of China.
Bank versus kredietvereniging
Kredietverenigingen variëren in grootte van kleine, gemeenschapsgerichte entiteiten tot grotere met duizenden vestigingen in het hele land. Net als banken bieden kredietverenigingen routinematige financiële diensten aan hun klanten, die over het algemeen leden worden genoemd. Deze diensten omvatten storten, opnemen en basiskredietdiensten.
Maar er zijn enkele inherente verschillen tussen de twee. Terwijl een bank een winstgedreven entiteit is, is een kredietvereniging een non-profitorganisatie die traditioneel wordt gerund door vrijwilligers. Ze zijn gemaakt door, eigendom van en worden beheerd door deelnemers en zijn over het algemeen vrijgesteld van belasting. Leden kopen aandelen in de coop, en dat geld wordt samengevoegd om de kredietdiensten van een kredietvereniging te verlenen. Omdat het kleinere entiteiten zijn, bieden ze in vergelijking met banken de neiging om een beperkt dienstenpakket aan te bieden. Ze hebben ook minder locaties en geldautomaten (geldautomaten).