De vertrouwensindex van Barron

Wat is de vertrouwensindex van Barron?

De Confidence Index van Barron meet het vertrouwen van beleggers door de respectievelijke gemiddelde opbrengsten van obligaties van hoge kwaliteit te vergelijken met obligaties van lagere kwaliteit.

Inzicht in de vertrouwensindex van Barron

De Barron’s Confidence Index is een ratio die nuttig kan zijn bij het ontcijferen van de wens van beleggers om extra risico te nemen bij het aangaan van een investeringsbeslissing. De vergelijking is tussen het gemiddelde rendement tot de vervaldatum (YTM) van Barron’s beste obligaties en het gemiddelde rendement tot het einde van de looptijd van obligaties van gemiddelde kwaliteit.

Om tot de waarde te komen, deelt Barron’s het gemiddelde YTM van zijn 10 beste obligatielijst door het gemiddelde YTM van 10 obligaties van gemiddelde kwaliteit en vermenigvuldigt dit resultaat vervolgens met 100. De index, met een theoretische maximale waarde van 1, wordt gepubliceerd wekelijks en wordt gezien als een indicatie van het vertrouwen van investeerders in de Amerikaanse economie.  Het wordt ook wel de Weekly Barron’s CI / Yield Gap genoemd.

Barron’s Confidence Index = (gemiddeld rendement op 10 hoogwaardige obligaties ÷ gemiddeld rendement op 10 obligaties van gemiddelde kwaliteit) x 100

De Confidence Index van Barron is geworteld in het idee dat obligatiehandelaren geavanceerder zijn dan aandelenbeleggers en dat hun acties daardoor meer voorspellend zijn voor toekomstige marktactiviteit. Aangezien obligatiekoersen en rendementen omgekeerd evenredig zijn, stelt de theorie dat optimistische beleggers eerder geneigd zijn te investeren in risicovollere obligaties van lagere kwaliteit, waardoor de rendementen van deze obligaties lager worden. De veiligere, hoogwaardige obligatierendementen zouden stagneren of mogelijk stijgen omdat beleggers ze misschien niet kopen of verkopen en de fondsen gebruiken om de riskantere beleggingen te kopen. Dit zou ervoor zorgen dat de Barron’s Confidence-index hoger zou worden.

Vanuit een wiskundig perspectief zou de vertrouwensindex van Barron altijd minder dan of gelijk aan 100 procent moeten zijn, aangezien de opbrengsten op obligaties van topkwaliteit altijd lager zijn dan die op obligaties van mindere kwaliteit. Als het gemiddelde rendement van hoogwaardige obligaties bijvoorbeeld 2,5 procent is en het gemiddelde rendement van obligaties van gemiddelde kwaliteit 3 ​​procent, is de Barron’s Confidence Index 83,33 procent (2,5 procent gedeeld door 3 procent en vermenigvuldigd met 100).

Als beleggers vertrouwen hebben in de toekomst van de economie, zijn ze bereid meer risico te nemen en meer speculatieve obligaties te kopen. De prijs van obligaties van hogere kwaliteit gaat dan omlaag, waardoor hun rendement toeneemt. Deze dynamische geeft investeerders nodig hebben lagere  premies  in het rendement op een verhoogd risico te nemen. Een index van rond de 80 procent wordt beschouwd als een bearish vooruitzicht voor de aandelenmarkt. Wanneer het vertrouwen in de economie laag is, zoeken beleggers schuld van hogere kwaliteit, wat de obligatiekoersen verhoogt en de rente verlaagt.

Hoewel het onbewerkte indexnummer zinvol is, is het ook handig om de richting te volgen. Een dalend vertrouwenscijfer duidt op een afnemend vertrouwen in de markt. Een stijgende waarde betekent natuurlijk een groter vertrouwen.

Achtergrond van de vertrouwensindex van Barron

Barron’s wordt uitgegeven door Dow Jones, eigendom van News Corporation.  Het omvat financiële informatie, marktontwikkelingen en relevante statistieken en wordt wekelijks online en in print gepubliceerd.

De lijst met beste obligaties van Barron omvat 10 hoogwaardige obligaties, doorgaans met een AAA-rating, wat de hoogst mogelijke rating is die door kredietbeoordelaars aan de obligaties vaneen emittent wordt toegekend. Obligaties met een AAA-rating zijn zeer kredietwaardig omdat de emittent gemakkelijk aan zijn financiële verplichtingen kan voldoen. De obligatielijst van middelmatige kwaliteit bevat tien obligaties met een BBB-rating van een lagere kwaliteit, die zo zijn aangewezen omdat er een hoger risico bestaat dat de emittentde schuld niet nakomt.