Dragerinstrument
Wat is een dragerinstrument?
Een instrument aan toonder, of obligatie aan toonder, is een type vastrentende waarde waarin geen eigendomsinformatie wordt geregistreerd en het effect wordt in fysieke vorm aan de koper uitgegeven.
De houder van een instrument aan toonder wordt verondersteld de eigenaar te zijn, en degene die in het bezit is van de fysieke obligatie heeft recht op de couponbetalingen.
Belangrijkste leerpunten
- Een instrument aan toonder is een soort vastrentende waarde waarin geen eigendomsinformatie wordt geregistreerd en het effect in fysieke vorm aan de koper wordt uitgegeven.
- De houder van een instrument aan toonder wordt verondersteld de eigenaar te zijn, en degene die in het bezit is van de fysieke obligatie heeft recht op de couponbetalingen.
- Emittenten van een waardepapier aan toonder houden geen registratie bij van wie de eigenaar is van het effect, wat betekent dat het effect wordt verhandeld zonder een eigendomsakte.
- Eigendom wordt overgedragen door simpelweg het certificaat over te dragen, en er is geen vereiste om de overdracht te melden.
- Sinds 1982 is het niet meer legaal geweest om instrumenten aan toonder uit te geven op de gemeentelijke of zakelijke markten van de VS.
Dragerinstrumenten begrijpen
Effecten kunnen in twee vormen worden uitgegeven: op naam of aan toonder. De meeste effecten die vandaag worden uitgegeven, zijn instrumenten op naam. Een geregistreerd instrument is een instrument waarin het uitgevende bedrijf een register bijhoudt van de eigenaar van een effect en betalingen naar de eigenaar van het record stuurt. De naam en het adres van een eigenaar van een geregistreerd effect zijn gegraveerd op een certificaat, en dividend- of rentebetalingen kunnen alleen worden gedaan aan de genoemde eigenaar van het effect.
Om het eigendom over te dragen, moet de huidige eigenaar het certificaat onderschrijven dat wordt overhandigd aan de transferagent van de uitgevende instelling. De transferagent verifieert de goedkeuring, annuleert het certificaat en geeft een nieuwe af aan de nieuwe eigenaar. De uitgevende instelling heeft dan een overzicht van wie de eigenaar is van het effect en kan rente- en dividendbetalingen doen aan de juiste eigenaar. Het duurt echter even voordat een nieuw effect op naam van een ander wordt uitgegeven.
Een uitgever van een effect aan toonder houdt op geen enkel moment bij wie het effect bezit. Dit betekent dat het effect wordt verhandeld zonder enige eigendomsakte, dus fysiek bezit van het effect is het enige bewijs van eigendom. Degene die het toondercertificaat voorlegt, wordt dus verondersteld de eigenaar van het effect te zijn en kan dividenden en rentebetalingen die aan het effect zijn verbonden, innen.
Eigendom wordt overgedragen door simpelweg het certificaat over te dragen en er is geen verplichting om de overdracht van effecten aan toonder te melden. Effecten aan toonder kunnen in bepaalde rechtsgebieden worden gebruikt om overdrachtsbelastingen te vermijden, hoewel er mogelijk belastingen in rekening worden gebracht wanneer instrumenten aan toonder worden uitgegeven.
Obligaties aan toonder
Een obligatie aan toonder, ook wel couponobligatie genoemd, is een verhandelbaar instrument waarvan een deel van het certificaat bestaat uit een reeks coupons, die elk overeenkomen met een geplande rentebetaling op de obligatie. Wanneer een rentebetaling verschuldigd is, moet de obligatiehouder de coupons die aan de obligatie zijn bevestigd, afknippen en ter betaling aanbieden.
Om deze reden worden rentebetalingen op obligaties coupons genoemd. De houder van het obligatiecertificaat wordt verondersteld de eigenaar te zijn die rente int door halfjaarlijks te knippen en coupons te deponeren. De emittent zal de houder van couponbetalingen niet herinneren.
De enige instrumenten aan toonder die op de secundaire markt beschikbaar zijn, zijn langlopende looptijden die vóór 1982 zijn uitgegeven, en deze worden steeds schaarser.
Instrumenten aan toonder worden vooral gebruikt door investeerders en bedrijfsfunctionarissen die anonimiteit willen behouden, maar ze zijn in sommige landen verboden vanwege hun mogelijke gebruik voor misbruik, zoals belastingontduiking, illegale geldbewegingen en het witwassen van geld.
Het is sinds 1982 niet meer legaal om instrumenten aan toonder uit te geven op de gemeentelijke of zakelijke markten van de VS. De meeste rechtsgebieden eisen nu dat bedrijven een administratie bijhouden van eigendom of overdrachten van obligatiebezit en staan niet toe dat obligatiecertificaten aan de toonder worden uitgegeven.
De enige instrumenten aan toonder die op de secundaire markt beschikbaar zijn, zijn langlopende looptijden die vóór 1982 zijn uitgegeven en die steeds schaarser worden.