Equivalent rendement op obligaties (BEY)
Wat is het obligatierendement?
In financiële termen is het obligatie-equivalentrendement (BEY) een maatstaf waarmee beleggers het jaarlijkse procentuele rendement voor vastrentende effecten kunnen berekenen, zelfs als het kortetermijnbeleggingen betreft die alleen worden uitbetaald op maand, kwartaal- of halfjaarbasis. op jaarbasis.
Door echter over BEY-cijfers binnen handbereik te hebben, kunnen beleggers de prestaties van deze beleggingen vergelijken met die van traditionele vastrentende waarden die een jaar of langer meegaan en jaarlijkse opbrengsten opleveren. Dit stelt beleggers in staat om beter geïnformeerde keuzes te maken bij het samenstellen van hun algemene vastrentende portefeuilles.
Inzicht in obligatie-equivalent rendement
Om echt te begrijpen hoe de formule van het obligatie-equivalentrendement werkt, is het belangrijk om de basisprincipes van obligaties in het algemeen te kennen en te begrijpen hoe obligaties verschillen van aandelen.
Bedrijven die kapitaal willen aantrekken, kunnen aandelen (aandelen) of obligaties (vastrentende waarden) uitgeven. Aandelen, die onder de vorm van gewone aandelen aan beleggers worden uitgekeerd, kunnen in potentie een hoger rendement behalen dan obligaties, maar brengen ook een groter risico met zich mee. Met name als een bedrijf faillissement aanvraagt en vervolgens zijn activa liquideert, staan zijn obligatiehouders als eerste in de rij om contanten te innen. Alleen als er bezittingen over zijn, zien aandeelhouders geld.
Belangrijkste leerpunten
- Vastrentende effecten zijn er in verschillende vormen.
- Obligaties met korting (nulcoupon) hebben een kortere looptijd dan traditionele vastrentende effecten, waardoor het onmogelijk is om hun jaarlijkse opbrengsten te berekenen.
- De formule van het obligatie-equivalentrendement (BEY) kan helpen bij het benaderen van wat een gedisconteerde obligatie jaarlijks zou betalen, waardoor beleggers hun rendement kunnen vergelijken met dat van traditionele obligaties.
Maar zelfs als een bedrijf solvabel blijft, kunnen de inkomsten toch achterblijven bij de verwachtingen. Dit kan de aandelenkoersen drukken en verliezen voor aandeelhouders veroorzaken. Maar datzelfde bedrijf is wettelijk verplicht om zijn schuld aan obligatiehouders terug te betalen, ongeacht hoe winstgevend het al dan niet is.
Niet alle obligaties zijn hetzelfde. De meeste obligaties betalen beleggers jaarlijkse of halfjaarlijkse rentebetalingen. Maar sommige obligaties, zogenaamde nulcouponobligaties, betalen helemaal geen rente. In plaats daarvan worden ze uitgegeven met een grote korting op pari, en beleggers ontvangen rendement wanneer de obligatie afloopt. Om het rendement op vastrentende waarden met korting te vergelijken met het rendement op traditionele obligaties, vertrouwen analisten op de formule voor het equivalent van obligaties.
Een nadere blik op de formule voor obligatie-equivalentopbrengst
De formule voor het equivalent van obligaties wordt berekend door het verschil tussen de nominale waarde van de obligatie en de aankoopprijs van de obligatie te delen door de prijs van de obligatie. Dat antwoord wordt vervolgens vermenigvuldigd met 365 gedeeld door “d”, wat staat voor het aantal resterende dagen tot de vervaldatum van de obligatie. Met andere woorden, het eerste deel van de vergelijking is de standaardrendementsformule die wordt gebruikt om traditionele obligatierendementen te berekenen, terwijl het tweede deel van de formule het eerste deel op jaarbasis geeft om het equivalente cijfer voor gedisconteerde obligaties te bepalen.
Hoewel het berekenen van het equivalente obligatierendement ingewikkeld kan zijn, bevatten de meeste moderne spreadsheets ingebouwde BEY-rekenmachines die het proces kunnen vereenvoudigen.
Nog steeds verward? Beschouw het volgende voorbeeld eens.
Stel dat een belegger een nulcouponobligatie van $ 1.000 koopt voor $ 900 en verwacht binnen zes maanden de nominale waarde te ontvangen. In dit geval zou de investeerder $ 100 innen. Om BEY te bepalen, nemen we de nominale waarde van de obligatie (par) en trekken we de werkelijk betaalde prijs voor de obligatie af:
- $ 1.000 – $ 900 = $ 100
Vervolgens delen we $ 100 door $ 900 om het investeringsrendement te verkrijgen, dat is 11%. Het tweede deel van de formule is 11% op jaarbasis door het te vermenigvuldigen met 365 gedeeld door het aantal dagen tot de vervaldatum van de obligatie, wat de helft is van 365. Het obligatierendement wordt dus 11% vermenigvuldigd met twee, wat neerkomt op 22%.