De grootste olieproducenten in het Midden-Oosten

Belangrijkste leerpunten

• Veel van de grootste olieproducenten bevinden zich in het Midden-Oosten, waaronder Saoedi-Arabië, de VAE en Irak.
• Saudi-Arabië is ’s werelds grootste olieproducent en is goed voor ongeveer 15% van de wereldwijde productie.
• Irak heeft de productie verhoogd sinds het einde van de oorlog in Irak en is nu de op een na grootste producent in het Midden-Oosten.
• Iran is een van ’s werelds grootste olieproducenten, maar de productie is onder het potentieel als gevolg van economische sancties.
• Koeweit is de negende grootste producent ter wereld, met een productie van tussen de 2,5 miljoen en 3 miljoen vaten per dag gedurende meer dan een decennium.

94,2 miljoen

Het aantal vaten ruwe olie dat vanaf 2020 elke dag wereldwijd wordt geproduceerd.

2. Irak

Irak produceert ongeveer 4,8 miljoen vaten olie per dag en is de zesde grootste producent ter wereld.  Het land heeft sinds 2005, twee jaar na het uitbreken van de oorlog in Irak, aanzienlijke productiewinst geboekt. Het land staat echter voor uitdagingen die de productie in de richting van deze doelen zouden kunnen beperken, waaronder politieke instabiliteit, aanhoudend geweld en ontoereikende infrastructuur.

De olieproductie in het grootste deel van Irak valt onder de controle van het Ministerie van Olie in Bagdad.  Het ministerie werkt via verschillende staatsbedrijven, waaronder de North Oil Company, de Midland Oil Company, de South Oil Company en de Missan Oil Company. In de autonome regio Koerdistan van Irak wordt de olieproductie gecontroleerd door het plaatselijke Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen.

Meer dan een dozijn grote internationale oliemaatschappijen zijn betrokken bij de Iraakse olieproductie. Amerikaanse en Europese oliemaatschappijen zijn onder meer Exxon Mobil, Occidental Petroleum, BP, Royal Dutch Shell en Total SA.  Andere internationale oliegiganten in Irak zijn onder meer China National Petroleum Corporation, bekend als CNPC; China National Offshore Oil Corporation, bekend als CNOOC; Petroliam Nasional Berhad uit Maleisië, bekend als Petronas; en Gazprom Neft OAO.

3. Verenigde Arabische Emiraten

De Verenigde Arabische Emiraten (VAE) is een federatie van zeven emiraten, waaronder Dubai en de hoofdstad van de federatie, Abu Dhabi.14 De  VAE produceert iets meer dan 4 miljoen vaten per dag en is daarmee de zevende grootste producent ter wereld.  Elk van de zeven emiraten controleert de olieproductie binnen zijn grenzen. Abu Dhabi herbergt echter de meeste van de bewezen oliereserves op het grondgebied van de VAE en speelt dus een buitenmaatse rol bij het vaststellen van het oliebeleid van de federatie.

Het staatsbedrijf Abu Dhabi National Oil Company (ADNOC) controleert de olieproductie in Abu Dhabi onder leiding van de Supreme Petroleum Council van het emiraat.  De meeste olieproductie in Abu Dhabi wordt georganiseerd op basis van productiedelingsovereenkomsten tussen ADNOC en internationale oliemaatschappijen. Andere emiraten gebruiken vergelijkbare overeenkomsten voor het delen van productie en servicecontracten om de olieproductie te organiseren. Enkele van de grootste internationale bedrijven die betrokken zijn bij de olieproductie in de VAE zijn BP, Royal Dutch Shell, Total SA en ExxonMobil.171819

4. Iran

Iran is het negende grootste olieproducerende land ter wereld, met bijna 3,2 miljoen vaten per dag, maar de effecten van economische sancties tegen Iran hebben de productieniveaus onder het werkelijke potentieel gehouden.  Volgens de Amerikaanse Energy Information Administration (EIA) hebben sancties bijzonder ernstige gevolgen gehad voor upstream olie- en gasinvesteringen, waaronder talrijke geannuleerde investeringsprojecten.

In juli 2015 kwam Iran tot overeenstemming met de permanente leden van de VN-Veiligheidsraad en Duitsland over het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), waarin Iran instemde met strikte beperkingen van zijn nucleaire programma in ruil voor het opheffen van internationaleeconomische sancties.22  De VS trokken zich echter in 2018 terug uit de deal, toen voormalig president Donald Trump een campagnebelofte vervulde om JCPOA te verlaten, die hij een “ramp” en de “slechtste deal ooit” noemde.  Vervolgens legden de VS in 2019 aanvullende economische sancties op als reactie op een drone-aanval op een oliefaciliteit in Saoedi-Arabië, die Amerikaanse functionarissen Iran de schuld gaven.

De olie- en gasproductie in Iran wordt gecontroleerd door de staatsbedrijf National Iranian Oil Company (NIOC) onder leiding van de Supreme Energy Council. Terwijl de Iraanse grondwet particulier of buitenlands eigendom van de natuurlijke hulpbronnen van het land verbiedt, hebben internationale bedrijven historisch gezien deelgenomen aan de exploratie en ontwikkeling van olie in het land door middel van terugkoopcontracten, een contractmodel dat geen aandelenrechten overdraagt ​​aan het internationale bedrijf.

5. Koeweit

Koeweit produceert bijna 3 miljoen vaten olie per dag, waarmee het net tot de top 10 van buitenlandse investeringen. en daarmee samenhangende vertragingen bij nieuwe olieproductieprojecten.

Het Ministerie van Olie voert het oliebeleid in Koeweit uit via het staatsbedrijf Kuwait Petroleum Corporation en haar dochterondernemingen.  Internationale oliemaatschappijen hebben lange tijd de toegang tot Koeweit geweigerd omdat de Koeweitse grondwet buitenlandse bedrijven geen eigendomsbelangen in de natuurlijke hulpbronnen van Koeweit of de inkomsten uit die hulpbronnen toestaat. Dit betekent dat standaardjoint ventures en productiedelingsovereenkomsten die in andere landen worden gebruikt, in Koeweit verboden zijn.