Randvoorwaarden

Wat zijn randvoorwaarden?

Randvoorwaarden zijn de maximum- en minimumwaarden die worden gebruikt om aan te geven waar de prijs van een optie moet liggen. Randvoorwaarden worden gebruikt om in te schatten waarvoor een optie kan worden geprijsd, maar de werkelijke prijs van de optie kan hoger of lager zijn dan wat is ingesteld als randvoorwaarde.

Voor alle optiecontracten is de minimale grenswaarde altijd nul, aangezien opties niet tegen negatief geld kunnen worden geprijsd. Ondertussen zullen de maximale grenswaarden verschillen, afhankelijk van of de optie een call of put is en of het een Amerikaanse optie of een Europese optie is.

Inzicht in randvoorwaarden

Vóór de introductie van binominale boomprijsmodellen en het Black-Scholes model, vertrouwden beleggers en handelaren sterk op randvoorwaarden om de minimum- en maximumwaarden vast te stellen voor de call- en putopties die ze bepaalden. Deze randvoorwaarden veranderen naargelang de optie Amerikaans of Europees is, aangezien Amerikaanse opties vervroegd kunnen worden uitgeoefend.

Deze mogelijkheid om op elk moment vóór de vervaldatum uit te oefenen, heeft invloed op de manier waarop de prijs wordt berekend, en op grond van deze functie zullen Amerikaanse opties worden verhandeld tegen een premie ten opzichte van gelijkwaardige Europese opties.

Minimale en maximale randvoorwaarden

De absolute minimumwaarde voor een optie is nul, aangezien een optie niet voor een negatief bedrag verkocht kan worden. De maximale waarde in een randvoorwaarde wordt gesteld op de huidige waarde van de onderliggende waarde. Als de prijs van de onderliggende waarde hoger is dan de prijs die is aangegeven in de calloptie, zou de belegger de optie niet uitoefenen, aangezien het uitoefenen van de optie ertoe zou leiden dat de belegger meer betaalt dan de marktprijs. Dit is het geval voor zowel een Europese oproep als een Amerikaanse oproep.

De maximale waarde van een putoptie wordt bereikt wanneer de onderliggende waarde geen waarde heeft, zoals in het geval van het faillissement van een bedrijf wanneer het onderliggende effect een aandeel is. Voor een Europese putoptie wordt de maximale waarde berekend als de contante waarde van de uitoefenprijs. Dit komt doordat Europese opties op geen enkel moment kunnen worden uitgeoefend, en in plaats daarvan alleen kunnen worden uitgeoefend op expiratie tegen een bepaalde prijs. De waarde van een Amerikaanse optie moet minstens zo groot zijn als een Europese optie.

Hoewel technisch gezien de maximale waarde van een actief op oneindig kan worden gesteld – een actief kan in waarde stijgen zonder plafond – wordt dit als onpraktisch beschouwd. De waarde van het onderliggende actief zal waarschijnlijk binnen een redelijke grens vallen die kan worden gemodelleerd met standaarddeviaties of andere stochastische methoden.