Britcoin (BRIT)
Wat is Britcoin (BRIT)?
De term Britcoin verwijst naar een transacties veilig en privé uit te voeren zonder een bankrekening te hoeven gebruiken. Als zodanig bood de cryptocurrency, die ooit werd verhandeld op de inmiddels ter ziele gegane Britcoin Exchange, individuen een alternatief voor het Britse pond (GBP). Britcoin is in 2019 van de meeste beurzen geschrapt.
Belangrijkste leerpunten
- Britcoin was een cryptocurrency die werd gelanceerd en gevestigd in het Verenigd Koninkrijk.
- Aanvankelijk verhandeld op de Intersango – omgedoopt tot de Britcoin Exchange Intersango – verhuisde het uiteindelijk naar andere sites waar handelaren Britse ponden konden inwisselen voor munten.
- De cryptocurrency kreeg geen grip en werd in 2019 van de meeste beurzen verwijderd.
Britcoin begrijpen
De opkomst en populariteit van cryptocurrencies groeide exponentieel na de financiële crisis. Veel investeerders gingen op zoek naar veiligere investeringen, naast alternatieven voor traditionele fiatvaluta’s geld uitgegeven door de overheid van een land.
Bitcoin was een van de eerste gedecentraliseerde cryptocurrencies die in het spel kwam. Bitcoin werd in 2008 ontwikkeld en begon in 2009 te handelen via een peer-to-peer-service of netwerk. Ze vereisen geen gebruik van bankrekeningen of andere tussenpersonen. Transacties worden over het algemeen geverifieerd en geregistreerd via een blockchain, een openbaar toegankelijk grootboek dat transacties in cryptovaluta registreert.
Geschiedenis van Britcoin
Andere soorten cryptocurrencies volgden, waaronder Britcoin. De dienst ging in juli 2011 live door softwarebedrijf Intersango. In augustus 2011 werd Intersango omgedoopt tot Britcoin Exchange Intersango, nadat er in het VK geen betrouwbare bankrelaties waren opgebouwd.
Het was de eerste Bitcoin-beurs in het VK die ondersteuning bood voor GBP-handel. Intersango sloot zijn beurs in december 2012. De handel verhuisde vervolgens naar andere sites zoals Bittrex.com, Allcoin.com, evenals de C-cex.com-beurzen Bleutrade.com.
Handelaren waren in staat om de handel bitcoins door het plaatsen van kopen of verkopen orders in een orderboek dat tegen verzetten openstaande orders werd geëvenaard geheel of gedeeltelijk gevuld met Britcoin optreedt als een escrow voor de fondsen. Britcoin beloofde ook om de verificatietijd te verkorten van tien minuten naar enkele seconden, waarmee de houders worden beloond met 5% jaarlijkse rente.
Britcoin werd in 2019 van de meeste beurzen geschrapt, voornamelijk omdat het geen grip kreeg bij handelaren.
Bezorgdheid over Britcoin
Britcoin kwam echter met rode vlaggen en geen van hen zag eruit als een Union Jack. Ten eerste beweerde Britcoin dat het proof-of-work was, maar slechts 1% van de beschikbare munten kon worden gedolven. Ten tweede waren de gemeenschap en haar aanwezigheid op sociale mediasites zoals Twitter en Facebook erg dun en leken ze halfslachtige pogingen tot marketing te zijn.
Hoe verschilt Britcoin van digitale valuta van de centrale bank?
Centrale banken hebben gespeeld met de oprichting van een centrale bank digitale valuta (CBDC) als alternatief voor cryptocurrencies zoals Bitcoin en Britcoin. Betrouwbare valuta’s zoals deze twee voorbeelden zijn moeilijk te implementeren omdat vertrouwen de transactiekosten verlaagt. Een volledig proof-of-work, betrouwbare systemen zoals Bitcoin en Britcoin bieden weinig privacy en het is erg duur om te onderhouden, zowel qua energie als qua tijd. Een CBDC zou het probleem daarentegen oplossen door de grootste houder te zijn in een proof-of-stake-systeem.
Het argument voor digitale fiat-valuta’s ten opzichte van cryptocurrencies zoals Britcoins is voornamelijk geworteld in de uitgevende autoriteiten van de valuta van een land. Consumenten hebben bijvoorbeeld het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid in de Amerikaanse dollar. Bovendien hebben mensen het meeste contact met een soevereine valuta via contanten.
Geld dat met een creditcard of betaalpas wordt gebruikt, is in feite bankgeld en het is een stap verwijderd van de uitgevende autoriteit. Bankgeld is vaak de plaats waar vergoedingen worden geheven, wat betekent dat CBDC de kosteloze kosten van soeverein geld zou bieden met het gemak van digitaal geld.
Hoewel veel centrale banken, waaronder de Bank of England, onderzoek hebben gedaan naar digitale valuta’s, is er geen definitieve tijdlijn wanneer ze werkelijkheid kunnen worden.
Er zijn voorstellen gedaan om e-geld of e-valuta te bestuderen en in te voeren,net zoals de e-kroon die wordt gebruikt in Zweden, waar slechts 60% van de bevolking zich herinnert dat ze de afgelopen maand contant geld hebben gebruikt. Er is echter geen definitieve tijdlijn voor wanneer landen als het Verenigd Koninkrijk hun eigen CBDC mogen oprichten.