Emmerwinkel
Wat is een emmerwinkel?
Een emmerwinkel is een beursvennootschap die zich bezighoudt met onethische zakelijke praktijken. Historisch gezien werd de term gebruikt om te verwijzen naar bedrijven die hun klanten lieten gokken op aandelenkoersen, vaak met een gevaarlijk hoge hefboomwerking.
Meer recentelijk wordt de term geassocieerd met bedrijven die bucketing toepassen, wat inhoudt dat ze zonder hun medeweten profiteren van de transacties van een klant.
Belangrijkste leerpunten
- Een emmerwinkel is een beursvennootschap die zich bezighoudt met onethische zakelijke praktijken.
- Historisch gezien zouden ze het gokken op aandelenkoersen vergemakkelijken en hun klanten vaak aanmoedigen om gevaarlijke niveaus van hefboomwerking te gebruiken.
- Tegenwoordig worden bucketshops geassocieerd met zogenaamde bucketing-transacties, waarbij illegaal wordt geprofiteerd van de transacties van klanten.
Inzicht in Bucket Shops
Emmerwinkels zijn beursvennootschappen die duidelijke en regelrechte belangenconflicten met hun klanten hebben. Traditioneel functioneerden ze als gokhuizen waarin klanten werden aangemoedigd om een aanzienlijke hefboomwerking aan te nemen om te speculeren op toekomstige aandelenkoersen. Wanneer klanten af en toe van hun transacties profiteerden, zou de winst door de bucketshop worden geadverteerd om nieuwe klanten te werven. In de meeste gevallen zouden de klanten echter met grote of zelfs totale verliezen worden geconfronteerd. Zoals bij alle gokactiviteiten, profiteerden de bucketshops van de verliezen van hun klanten.
Emmerwinkels werden gebruikelijk aan het einde van de 19e eeuw, toen de verspreiding van nieuwe communicatietechnologieën, zoals de telegraaf, het mogelijk maakte om tijdig op aandelenkoersen te speculeren. Emmerwinkels ontstonden om klanten te laten gokken op aandelenkoersen op dezelfde manier als ze anders op renpaarden zouden wedden,
Een mogelijke verklaring voor de oorsprong van de naam “emmerwinkel” heeft te maken met een andere techniek die door deze bedrijven wordt gebruikt om van hun klanten te profiteren. Nadat ze hun transacties de hele dag hadden uitgevoerd, gooiden emmerwinkels de ruilkaarten soms in een emmer. Na het samenvoegen van de tickets, zou het bedrijf winnende en verliezende transacties aan specifieke klanten toewijzen op basis van hun beoordeling van welke klanten waarschijnlijk de meeste winst voor het bedrijf zouden genereren. Deze praktijk is natuurlijk verboden door de huidige wettelijke en regelgevende normen.
Tegenwoordig wordt de term nauwkeuriger gebruikt om te verwijzen naar beursvennootschappen die onethisch profiteren van de transacties van hun klanten. In het bijzonder verwijst het naar bedrijven die zich bezighouden met bucketing, wat de praktijk is om klanten te misleiden over de werkelijke prijs waartegen een aangevraagde transactie is uitgevoerd en deze misleiding te gebruiken om te profiteren van hun transacties.
Voorbeeld uit de echte wereld van een emmerwinkel
Om bucketing te illustreren, overweeg dan een geval waarin een klant vraagt om 1.000 aandelen aandelen te kopen tegen een prijs van $ 20 per aandeel. Een gewetenloze makelaar zou de klant kunnen vertellen dat de aandelen zijn gekocht voor $ 20, terwijl ze in feite voor $ 19 zijn gekocht.
Het verschil van $ 1 per aandeel zou door de makelaar als winst worden gepot, zonder dit feit aan de klant bekend te maken. In feite zou de makelaar $ 1.000 aan winst van de klant hebben gestolen. Dit type transactie staat bekend als bucketing, en bedrijven die hiermee bezig zijn, worden beschreven als bucketshops.