Koop om te openen
Wat is kopen om te openen?
“Kopen om te openen” is een term die door makelaars wordt gebruikt om het vestigen van een nieuwe (openings) lange call of putpositie in opties weer te geven. Als een nieuwe optiebelegger een call of put wil kopen, moet die belegger kopen om te openen. Een buy-to-open order geeft aan marktdeelnemers aan dat de handelaar een nieuwe positie inneemt in plaats van een bestaande positie te sluiten. De sell-to-close order wordt gebruikt om een positie te verlaten die is ingenomen met een buy-to-open-order.
Het aangaan van een nieuwe shortpositie wordt sell to open genoemd, die zou worden afgesloten met een buy-to-close order. Als een nieuwe optiebelegger een call of put wil verkopen, moet die belegger verkopen om te openen.
Belangrijkste leerpunten
- Een buy-to-open-order wordt over het algemeen door handelaren gebruikt om posities in een bepaalde optie of aandeel te openen.
- Kopen om een optiepositie te openen, kan andere risico’s in een portefeuille compenseren of afdekken.
- Een buy-to-open positie in opties creëert de mogelijkheid voor grote winsten met minimale verliezen, maar heeft een hoog risico om waardeloos te vervallen.
Inzicht in kopen om bestellingen te openen
De koop- en verkoopterminologie voor de handel in opties is niet zo eenvoudig als voor de handel in aandelen. In plaats van alleen een koop- of verkooporder te plaatsen, zoals bij aandelen, moeten optiehandelaren kiezen tussen ‘kopen om te openen’, ‘kopen om te sluiten’, ‘verkopen om te openen’ en ‘verkopen om te sluiten’.
Een buy-to-open-positie kan marktpartijen erop wijzen dat de handelaar die de order initieert iets over de markt gelooft of een bijl heeft. Dat geldt vooral als de bestelling groot is. Dat hoeft echter niet het geval te zijn. In feite houden optiehandelaren zich vaak bezig met spreidings of hedgingactiviteiten waarbij een te openen aankoop de bestaande posities daadwerkelijk kan compenseren.
Kopen om een uit het geld gestoken geld te openen bij het kopen van een aandeel, is een uitstekende manier om risico’s te beperken.
De beurs kan verklaren dat alleen sluitingsorders kunnen plaatsvinden tijdens specifieke marktomstandigheden, dus een buy-to-open-order wordt mogelijk niet uitgevoerd. Dat kan gebeuren als een aandeel met beschikbare opties wordt geschrapt of als de beurs de handel in het aandeel voor langere tijd stopzet.
Aandelenoverwegingen
De term “kopen om te openen” kan ook op aandelen worden toegepast. Wanneer een belegger besluit om een nieuwe positie in een bepaald aandeel in te nemen, wordt de eerste kooptransactie beschouwd als kopen om te openen omdat deze de positie opent.
Door de positie te openen, wordt het aandeel gevestigd als een deelneming in de portefeuille. De positie blijft open totdat deze wordt gesloten door alle aandelen te verkopen. Dat staat bekend als verkopen om te sluiten omdat het de positie sluit. Het verkopen van een gedeeltelijke positie betekent dat sommige, maar niet alle, aandelen zijn verkocht. Een positie wordt als gesloten beschouwd wanneer er geen van een bepaald aandeel meer in een portefeuille overblijft.
Buy-to-close-orders spelen ook een rol bij het afdekken van een short-sell positie. Een short-sell-positie leent de aandelen via de makelaar en wordt gesloten door de aandelen op de open markt terug te kopen. De laatste transactie om de positie volledig te sluiten, staat bekend als de buy-to-close-order. Door deze transactie wordt de blootstelling volledig verwijderd. De bedoeling is om de aandelen tegen een lagere prijs terug te kopen om winst te genereren uit het verschil tussen de short-sell-prijs en de buy-to-close-prijs.
In gevallen waarin de aandelenkoers sterk stijgt, moet een shortverkoper mogelijk kopen om met verlies te sluiten om nog grotere verliezen te voorkomen. In het ergste geval kan de makelaar een gedwongen liquidatie uitvoeren als gevolg van een margestorting. Vervolgens zou de makelaar eisen dat de belegger geld op de margerekening plaatst vanwege een tekort. Dat zou een buy-to-cover order genereren om de positie met verlies te sluiten vanwege onvoldoende eigen vermogen.
Kopen om te openen versus kopen om te sluiten
Als een belegger een call of put wil kopen om te profiteren van een prijsbeweging van de onderliggende waarde, dan moet die belegger kopen om te openen. Kopen om te openen initieert een lange optiepositie die een speculant het potentieel geeft om een extreem grote winst te maken met een zeer laag risico. Aan de andere kant moet het effect binnen een beperkte tijd in de goede richting bewegen, anders verliest de optie al zijn waarde door tijdsverval.
Optieverkopers hebben een voordeel ten opzichte van kopers vanwege tijdsverval, maar ze willen misschien nog steeds kopen om hun posities te sluiten. Wanneer een belegger opties verkoopt, blijft de belegger tot de vervaldatum verplicht door de voorwaarden van die opties. Door schommelingen in de prijs van het effect kunnen verkopers van opties echter het grootste deel van hun winst veel eerder opnemen of worden ze gemotiveerd om verliezen te beperken.
Stel dat iemand verkoopt tegen de geldinzet van een jaar, en dan stijgt de onderliggende voorraad na drie maanden met 10%. De verkoper van opties kan kopen om te sluiten en meteen de meeste winst te behalen. Als het aandeel na drie maanden met 10% daalt, zal de verkoper van opties meer moeten betalen om te kopen om potentiële verliezen te sluiten en te beperken.
Voorbeeld van kopen om te openen
Stel dat een handelaar een analyse heeft gemaakt en gelooft dat de prijs van XYZ-aandelen volgend jaar van $ 40 naar $ 60 zal gaan. De handelaar zou kunnen kopen om een call voor XYZ te openen. De uitoefenprijs kan $ 50 zijn met een vervaldatum over ongeveer een jaar vanaf nu.