Bel Swaption

Wat is een Call Swaption?

Een call swaption, of call swap optie, geeft de houder het recht, maar niet de plicht, om een ​​swapovereenkomst aan te gaan als betaler van variabele rente en ontvanger van vaste rente. Een call-swaption wordt ook wel een receiver-swaption genoemd.

Hoe een Call Swaption werkt

Swaptions fungeren als de optie om de ene soort rentebetalingen te ruilen voor een andere. Dit biedt een soort risicobescherming tegen stijgende of dalende rentevoeten, afhankelijk van het soort verworven optie. Swaptions zijn vergelijkbaar met andere opties doordat ze twee typen hebben (ontvanger of betaler): een uitoefenprijs, vervaldatum en vervaldatum. De koper betaalt de verkoper een premie voor de swaption.

Swaptions zijn er in twee hoofdtypen: een call, of receiver, swaption en een put, of betaler, swaption. Call swaptions geven de koper het recht om de betaler van variabele rente te worden, terwijl put swaptions de koper het recht geven om de betaler van de vaste rente te worden. Dankzij deze constructies kunnen kopers van call-swaptions profiteren van betalingen met variabele rente in markten met dalende rentetarieven, en krijgen kopers van put-swaptions de verzekering tegen dergelijke markten.

Uitoefenprijzen voor swaptions zijn in feite rentetarieven. Vervaldatums kunnen driemaandelijks of maandelijks verschijnen, afhankelijk van de aanbiedende instelling. Vervalstijlen zijn onder meer Amerikaans, dat op elk moment oefenen toestaat, Europees, dat alleen oefenen op de vervaldatum van de swaption toestaat, en Bermudan, dat een reeks gedefinieerde oefendata vaststelt. De stijl wordt gedefinieerd bij het begin van het swaptioncontract.

Swaptions zijn over-the-counter-contracten en zijn niet gestandaardiseerd zoals aandelenopties of futures-contracten. De koper en verkoper moeten dus beiden akkoord gaan met de prijs van de swaption, de tijd tot het verstrijken van de swaption, het notionele bedrag en de vaste en variabele rente.

Overwegingen bij het omwisselen van oproepen

De koper van een call swaption verwacht dat de rente zal dalen en wil zich tegen deze mogelijkheid indekken. Beschouw als voorbeeld een instelling die een grote hoeveelheid vastrentende schulden heeft en haar blootstelling aan dalende rentetarieven wil vergroten. Met een call swaption zet de instelling haar vastrentende verplichting om in een variabele rente gedurende de looptijd van de swap. Zo kan de receiver swaption nu plannen om een ​​variabele rente te betalen op hun balansschuld en de vaste rente te ontvangen van de put swaption positie. Als de rente daalt, kan de call swaption profiteren door een lagere rente te betalen. Geen van beide posities heeft een gegarandeerde winst en als de rentetarieven boven het vaste tarief van de call swaption-betaler uitkomen, kunnen ze verliezen door de ongunstige marktbeweging.

Zet swaptions

Put swaptions zijn de inverse positie om swaptions aan te roepen en worden ook wel payer swaptions genoemd. Een put-swaption-positie gelooft dat de rentetarieven kunnen stijgen. Om deze mogelijkheid te kapitaliseren of af te dekken, is de put swaptionhouder bereid de vaste rente te betalen om te kunnen profiteren van het vaste renteverschil naarmate de variabele rente toeneemt.