Contant contract
Wat is een contant contract?
Een contant contract is een financiële overeenkomst waarin een partij ermee instemt om op een vooraf bepaalde datum een bepaalde hoeveelheid van een grondstof te kopen. In tegenstelling tot futurescontracten waarbij de koper vaak zijn contract voor contant geld sluit vóór de leverdatum, is de koper in een contant contract altijd van plan om de grondstof fysiek in ontvangst te nemen.
Contante contracten zijn gebruikelijk bij industriële klanten die voor hun productieprocessen afhankelijk zijn van grondstoffen. Futurescontracten worden daarentegen vaak gebruikt door financiële risico’s willen afdekken of speculeren op prijsbewegingen.
Belangrijkste leerpunten
- Contante contracten worden gesloten door kopers die goederen willen kopen en fysiek willen afleveren.
- Industriële klanten maken gebruik van contante contracten, met name om te voorzien in hun kortetermijnbehoeften.
- Ze worden soms gebruikt in combinatie met futures-contracten en over-the-counter (OTC) -transacties.
Hoe een contant contract werkt
Contante contracten worden regelmatig aangegaan via de spotmarkten van verschillende grondstoffen. Grote fabrikanten vertrouwen regelmatig op deze markten om essentiële goederen te kopen, zoals grondstoffen voor hun fabrieken, brandstof voor hun voertuigen en elektriciteit om hun faciliteiten en machines van stroom te voorzien. Deze fabrikanten speculeren niet op de prijs van de grondstoffen die ze nodig hebben, wat wel kan op de termijnmarkt. In plaats daarvan kopen ze fysiek de grondstoffen in die ze nodig hebben voor hun dagelijkse activiteiten.
Naast het rechtstreeks kopen van deze grondstoffen via spotmarkten, is een andere manier voor bedrijven om contante contracten af te sluiten via de over-the-counter (OTC) -markt. Bij OTC-transacties zal de koper rechtstreeks een contant contract aangaan met een specifieke tegenpartij, in plaats van te vertrouwen op een verrekenkantoor van derden. Het voordeel van OTC-transacties is dat ze in hoge mate kunnen worden aangepast, terwijl op ruil gebaseerde transacties afhankelijk zijn van gestandaardiseerde contracten. Hun grootste nadeel is echter dat ze een groter tegenpartijrisico kunnen inhouden.
In de praktijk kan een koper bij de aankoop van grondstoffen op een combinatie van deze methoden vertrouwen. Een bedrijf zou bijvoorbeeld contante contracten op de spotmarkt kunnen gebruiken om de meeste van hun kortetermijnvoorzieningsbehoeften te vervullen, vooral wanneer de betrokken grondstoffen geen maatwerk vereisen. Wanneer niet-standaard levertijden, soorten goederen of soorten hoeveelheden vereist zijn, kan de koper vertrouwen op de OTC-markt. En tot slot kunnen kopers vertrouwen op commodity-futures wanneer ze zich bezighouden met risico-afdekking, speculatie of gewoon verder van tevoren plannen.
Voorbeeld uit de echte wereld van een contant contract
Beschouw ter illustratie het geval van een hypothetische fabrikant van koffieproducten, ABC Coffee genaamd. Om zijn productlijn te produceren, moet ABC ervoor zorgen dat het een constante aanvoer van koffiebonen heeft. Om dit doel te bereiken, koopt ABC zijn grondstoffen aan met behulp van drie basismethoden: contante contracten, termijncontracten en OTC-aankopen.
ABC vertrouwt op contante contracten om de meeste van haar koffiebonen te leveren, contant te betalen voor bepaalde hoeveelheden bonen en deze binnen een paar dagen na aankoop in ontvangst te nemen. Bij deze aankopen accepteert ABC de laatste spotprijs van de bonen.
In tijden dat ABC verder in de toekomst wil plannen, kan het futurescontracten op koffiebonen gebruiken om een aanbod op langere termijn vast te leggen. Deze methode om futures-contracten te gebruiken is vooral aantrekkelijk wanneer ABC zich zorgen maakt dat de prijs van koffiebonen tijdens de voorspelde periode zou kunnen stijgen, omdat de futures ABC in staat stellen om vandaag een bekende prijs vast te leggen voor de levering van een aantal maanden bonen.
Ten slotte kan ABC OTC-contracten gebruiken wanneer het koffiebonen of andere grondstoffen moet kopen die buiten de gestandaardiseerde hoeveelheden, levertijden of grondstoftypen vallen die worden aangeboden door de spot- en termijnmarkten.