Clifford Trust
Wat is Clifford Trust
Met Clifford Trusts kunnen schuldeisers activa die inkomsten genereren, overbrengen naar de trust en deze vervolgens terugvorderen wanneer de trust afloopt. Ze worden tegenwoordig weinig gebruikt als gevolg van wijzigingen in de belastingwetgeving.
Clifford Trust afbreken
Clifford Trusts werden vaak gebruikt om activa die inkomen opleverden naar kinderen van hun ouders te verschuiven voorafgaand aan de Tax Reform Act van 1986. Deze wetgeving maakte deze strategie echter onpraktisch, aangezien de wet voorschreef dat de inkomsten van Clifford Trust aan de concessieverlener moesten worden belast. Daarom zijn er sindsdien maar weinig van deze trusts opgericht. Clifford Trusts werden ooit algemeen gebruikt als een effectief en legaal middel om grote belastingkosten te vermijden. De concessieverlener zou zijn activa verplaatsen naar een trust die later zou worden opgeëist door een ontvanger die idealiter onderworpen zou zijn aan een lager marginaal belastingtarief. Deze trusts kregen een mandaat voor een looptijd van niet minder dan 10 jaar plus één dag. Trustregels voor verleners zijn richtlijnen binnen de Internal Revenue Code, die bepaalde fiscale implicaties van een trustgever-trust schetsen. Volgens deze regels wordt de persoon die een concessieverlener creëert, erkend als de eigenaar van activa en eigendommen die binnen de trust worden gehouden voor inkomsten- en successierechten.
Vertrouwensregels van de Grantor
Grantor trust-regels stellen concessieverleners in staat om de activa en investeringen in een trust te beheren. Het inkomen dat de trust genereert, wordt aan de concessieverlener belast in plaats van aan de trust zelf. Trustregels voor verleners bieden individuen een zekere mate van belastingbescherming omdat belastingtarieven over het algemeen gunstiger zijn voor individuen dan voor trusts.
Schenkers kunnen de begunstigden van een trust wijzigen, samen met de investeringen en activa erin. Ze kunnen een trustee ook opdracht geven om wijzigingen aan te brengen. Schenkers kunnen het vertrouwen ongedaan maken zolang ze mentaal bekwaam worden geacht op het moment dat de beslissing wordt genomen. Dit onderscheid maakt het vertrouwen van een concessieverlener tot een soort herroepbaar levend vertrouwen. Het staat de concessieverlener echter ook vrij om de controle over het vertrouwen op te geven, waardoor het een onherroepelijk vertrouwen wordt. In dit geval zal de trust zelf belasting betalen over het inkomen dat het genereert, en zou het zijn eigen belastingidentificatienummer of TIN nodig hebben. Een trustovereenkomst van de concessieverlener bepaalt hoe activa worden beheerd en / of overgedragen na het overlijden van de concessieverlener. Uiteindelijk bepaalt de staatswet of een trust herroepbaar of onherroepelijk is, evenals de implicaties van elk. De trustregels van de Grantor schetsen ook bepaalde voorwaarden wanneer een onherroepelijke trust een aantal van dezelfde behandelingen kan krijgen als een herroepbare trust door de Internal Revenue Service.