Commercieel goed

Wat is commercieel goed

Een commerciële put is elke olie- of gasboringslocatie die voldoende olie of gas produceert om commercieel levensvatbaar te zijn. Alle putten waar investeerders geld in willen steken, worden als commerciële putten beschouwd. Locaties met niet-producerende putten vallen buiten deze categorie, evenals locaties met slechts één of twee putten, tenzij hun productie consistent extreem hoog is.

Commercieel goed begrijpen

Het aantal commerciële putten in de VS bedroeg 729.000 in 2000 en sprong naar een hoogtepunt van 1.035.000 putten in 2014. Het daalde tot 982.000 in 2017 als gevolg van lagere olieprijzen.

Een commerciële put is vaak een populaire investering omdat ze inherent winstgevend zijn. Beperkte partnerschappen zullen doorgaans een deel van een commerciële put syndiceren. Bovendien investeren eigenaren van werkbelangen en degenen die royalty’s ontvangen ook in commerciële putten.

Beperkte partnerschappen zijn ook algemeen bekend als een programma voor directe deelname. Het is een belastingstructuur met bepaalde soorten investeringen, zoals belangen in olie- en gasprojecten, grond en onroerend goed. Investeerders in een dergelijke structuur nemen rechtstreeks deel aan het succes of de mislukking van de investering. Investeerders ontvangen een deel van de inkomsten, winsten, verliezen, aftrekposten en belastingkredieten van de entiteit, die is gestructureerd als een commanditaire vennootschap of onderhoofdstuk S-vennootschap, in dit geval de commerciële bron. Partnerships hebben een beperkte levensduur en een beperkte overdraagbaarheid van aandelenbelangen.

Een voorbeeld van de belastingvoordelen die investeerders krijgen door hun geld in olie- en gasprojecten te steken, zijn de immateriële boorkosten (IDC). Immateriële kosten zijn kosten die worden gemaakt ter voorbereiding op het boren. Dergelijke kosten hebben betrekking op werk of apparatuur die niet kan worden geborgen. Ze omvatten over het algemeen lonen, brandstof enz.  Dankzij de IDC kunnen dergelijke projecten aanspraak maken op forse belastingaftrek, tot wel 80% van de totale kosten van een project gedurende een investeringsjaar. Dus $ 100.000 geïnvesteerd in een olieboringsproject zou de investeerder belastingaftrek kunnen opleveren van maar liefst $ 80.000.

Terminologie voor olie- en gasinvesteerders

Bij het investeren in olie en gas helpt het een investeerder om een ​​beetje te begrijpen van de woordenschat die wordt gebruikt in de olie- en gasindustrie. Naast commerciële putten zijn er exploratieputten en ontwikkelingsputten.

Een exploratieput is een diep testgat dat wordt geboord door olie- en gasexploratiebedrijven om bewezen reserves van winbaar gas en olie te lokaliseren, zowel onshore als offshore. Gebieden die olie- of gasreserves kunnen bevatten, worden eerst geïdentificeerd met behulp van seismische gegevens voordat verkenningsputten worden gebruikt om meer gedetailleerde geologische gegevens te verzamelen over gesteente- en vloeistofeigenschappen, aanvankelijke reservoirdruk, reservoirproductiviteit, enz. Als olie of gas wordt ontdekt, is een ontwikkelingsput zal uiteindelijk worden geboord om de olie te extraheren. Het duurt doorgaans enkele jaren voordat een proefboring in productie kan worden genomen.

Een ontwikkelingsput is een put die is geboord in een beproefd productiegebied. Het wordt geboord tot een diepte die waarschijnlijk productief is, om de kans op succes te maximaliseren. Ontwikkelingsputten worden geboord met verschillende doelen, zoals stromende productie, kunstmatige liftproductie, injectie van water of gas en om de prestaties van een put te monitoren. De kosten van droge ontwikkelingsputten worden gewoonlijk geactiveerd als een actief op de balans, terwijl de kosten die verband houden met droge exploratieputten onmiddellijk worden opgenomen in de resultatenrekening onder International Financial Reporting Standards en United States Generally Accepted Accounting Principles.