Toezeggingsvergoeding
Wat is een vastleggingsvergoeding?
Een commitment fee is een bankterm die wordt gebruikt om een vergoeding te beschrijven die door een geldschieter aan een lener in rekening wordt gebracht om de uitlener te compenseren voor zijn toezegging om te lenen. Toezeggingsvergoedingen worden doorgaans in verband gebracht met ongebruikte kredietlijnen of niet-uitbetaalde leningen.
De geldschieter wordt gecompenseerd voor het verstrekken van toegang tot een potentiële lening door middel van een toezeggingsvergoeding, aangezien hij het geld opzij heeft gezet voor de lener en nog geen rente in rekening kan brengen.
Belangrijkste leerpunten
- Als u een hypothecaire lening afsluit, kunnen de kosten van toezegging worden samengevat in de afsluitingskosten.
- Volgens het Corporate Finance Institute varieert het percentage van een commitment fee over het algemeen tussen 0,25% en 1%.
- Kredietverstrekkers gebruiken vastleggingsvergoedingen om ervoor te zorgen dat ze worden gecompenseerd voor gegarandeerde financiële dienstverlening.
- Wanneer er een toezeggingsvergoeding plaatsvindt, is dit voor een toekomstige of niet-uitgekeerde lening, in tegenstelling tot rentekosten, die worden berekend op basis van een reeds uitgegeven of geleend bedrag.
- De kosten van een vastleggingsvergoeding zijn afhankelijk van de kredietverstrekker.
Inzicht in vastleggingskosten
Een toezeggingsvergoeding wordt doorgaans gespecificeerd als een vast bedrag of een vast percentage van het niet-uitbetaalde geleende bedrag. De kredietverstrekker brengt een commitment fee in rekening als compensatie voor het openhouden van een kredietlijn of om een lening op een bepaalde datum in de toekomst te garanderen. De lener betaalt de vergoeding in ruil voor de zekerheid dat de uitlener de geleende middelen zal leveren op de gespecificeerde toekomstige datum en tegen de overeengekomen rentevoet, ongeacht de omstandigheden op de financiële en kredietmarkten.
In de meeste gevallen, als de lener besluit om niet verder te gaan met de lening, is de bereidstellingsvergoeding nog steeds verschuldigd aan de uitlener.
Toezeggingsvergoeding versus rente
Juridisch gezien is een vastleggingsvergoeding anders dan rente, hoewel de twee vaak door elkaar worden gehaald. Het belangrijkste onderscheid tussen beide is dat een bereidstellingsvergoeding wordt berekend over het niet- uitbetaalde bedrag van de lening, terwijl de rentelasten worden berekend door een rentetarief toe te passen op het bedrag van de lening dat is uitbetaald en nog niet is terugbetaald.
De rente wordt ook periodiek in rekening gebracht en betaald. Aan de andere kant wordt een commitment fee vaak betaald als een eenmalige vergoeding bij het afsluiten van de financieringstransactie. Bij de verlenging van kredietfaciliteiten kan een kredietverstrekker nog een verbintenisvergoeding in rekening brengen. In het geval van open kredietlijnen, kan een periodieke inzetvergoeding in rekening worden gebracht over het ongebruikte deel van de beschikbare middelen.
Hoe u een vastleggingsvergoeding berekent
In het geval van een eenmalige lening wordt de commitment fee onderhandeld tussen de geldgever en de geldnemer. De vergoeding kan een vast bedrag zijn, zoals $ 1.000, of een percentage van het geleende bedrag, zoals 1%.
Voor een open kredietlijn wordt een formule gebruikt om het gemiddelde beschikbare kredietbedrag periodiek, vaak driemaandelijks, te berekenen. De vergoeding wordt vervolgens berekend door de gemiddelde niet-gebruikte verbintenis te vermenigvuldigen met het overeengekomen tarief van de vastleggingsvergoeding en opnieuw met het aantal dagen in de referentieperiode.