Verschillen in belastingefficiëntie: ETF’s versus beleggingsfondsen
ETF versus belastingefficiëntie van beleggingsfondsen: een overzicht
Fiscale overwegingen voor onderlinge fondsen en op de beurs verhandelde fondsen (ETF’s) kunnen overweldigend lijken, maar in het algemeen kan het beginnen met de basisprincipes voor belastbare investeringen helpen om de zaken op te lossen.
Ten eerste is het belangrijk om te weten dat er in het geheel een aantal belastingvrijstellingen zijn, namelijk schatkistpapier en gemeentelijke effecten, dus een ETF of beleggingsfonds in deze gebieden zou zijn eigen belastingvrije kenmerken hebben.
Ten tweede vereist de Amerikaanse overheid een deel van bijna elk type inkomen dat een Amerikaan ontvangt, dus hoewel er belastingvoordelen zijn, moeten beleggers plannen om wat belasting te betalen over alle dividenden, rente en vermogenswinsten van elk type investering. tenzij duidelijk aangegeven belastingvrijstellingen van toepassing zijn.
Belangrijkste leerpunten
- Meerwaarden van ETF’s en beleggingsfondsen die voortvloeien uit markttransacties worden belast op basis van de hoeveelheid tijd die wordt aangehouden met tarieven die variëren voor korte en lange termijn.
- Uitkeringen van vermogenswinst van ETF’s en onderlinge fondsen worden belast tegen het langetermijnwinstpercentage.
- Al met al genereren ETF’s over het algemeen minder uitkeringen van vermogenswinst, waardoor ze enigszins fiscaal efficiënter kunnen zijn dan onderlinge fondsen.
Meerwaarden versus gewoon inkomen
uitkeringen van vermogenswinst uit ETF’s en onderlinge fondsen, die allemaal worden belast tegen het langetermijntarief voor vermogenswinst.
Dividenden kunnen een ander soort inkomen zijn van ETF’s en onderlinge fondsen. Dividenden worden gewoonlijk gescheiden door gekwalificeerde en niet-gekwalificeerde dividenden, die verschillende belastingtarieven zullen hebben. Over het algemeen zullen alle inkomsten die een belegger ontvangt van een ETF of een beleggingsfonds duidelijk worden afgebakend op een jaarlijks belastingverslag dat ter referentie wordt gebruikt in de belastingaangifte van de belastingbetaler. Houd er rekening mee dat er enkele belastinguitzonderingen kunnen zijn voor zowel ETF’s als onderlinge fondsen op pensioenrekeningen.
Vaak kunnen beleggingsadviseurs ETF’s aanbevelen boven onderlinge fondsen voor beleggers die op zoek zijn naar meer belastingefficiëntie. Dit advies is niet louter een kwestie van het verschil in belastingen voor ETF’s versus onderlinge fondsen, aangezien beide mogelijk hetzelfde worden belast – maar eerder een verschil in het belastbare inkomen dat de twee voertuigen genereren vanwege hun eigen unieke eigenschappen.
Meerwaarden op lange termijn verwijzen naar winsten die voortvloeien uit investeringen die na één jaar worden verkocht en worden belast tegen 15% of 20%, afhankelijk van de belastingschijf. Vermogenswinsten op korte termijn hebben betrekking op winsten die voortvloeien uit investeringen die binnen een jaar worden verkocht en worden allemaal belast tegen het gewone belastingtarief van de belastingbetaler.
ETF-belastingen
ETF’s kunnen om twee belangrijke redenen als iets fiscaal efficiënter worden beschouwd dan onderlinge fondsen. Ten eerste hebben ETF’s hun eigen unieke mechanisme voor kopen en verkopen. ETF’s gebruiken creatie-eenheden die de aankoop en verkoop van activa in het fonds collectief mogelijk maken. Ten tweede wordt het merendeel van de ETF’s passief beheerd, wat op zichzelf zorgt voor minder transacties omdat de portefeuille alleen verandert als er veranderingen zijn in de onderliggende index die deze repliceert.
Belastingen op beleggingsfondsen
Beleggers in beleggingsfondsen kunnen jaarlijks een iets hogere belastingaanslag op hun beleggingsfondsen zien. Dit komt doordat onderlinge fondsen doorgaans hogere meerwaarden genereren als gevolg van de activiteiten van het management. Beheerders van beleggingsfondsen kopen en verkopen effecten voor actief beheerde fondsen op basis van actieve waarderingsmethoden waarmee ze naar eigen goeddunken effecten voor de portefeuille kunnen toevoegen of verkopen. Beheerders moeten ook individuele effecten in een beleggingsfonds kopen en verkopen bij het accommoderen van nieuwe aandelen en het terugkopen van aandelen.
Belastingoverwegingen voor beheerde fondsen
Hoewel ETF’s over het algemeen als fiscaal efficiënter worden beschouwd, kan het soort effecten in een fonds een grote invloed hebben op de belastingheffing. Ongeacht de ETF- of beleggingsfondsstructuur, zullen fondsen met hoog dividend of rentebetalende effecten meer pass-through dividenden en uitkeringen ontvangen, wat kan resulteren in een hogere belastingaanslag. Beheerde fondsen die actief effecten kopen en verkopen, en dus in een bepaald jaar een grotere portefeuilleomzet hebben, zullen ook een grotere kans hebben om belastbare gebeurtenissen te genereren in termen van vermogenswinsten of -verliezen.
Andere verschillen tussen ETF’s en beleggingsfondsen
ETF’s kunnen ook een aantal extra voordelen hebben ten opzichte van onderlinge fondsen als investeringsvehikel dat verder gaat dan alleen belastingen. Een bijkomend voordeel is transparantie. ETF-posities zijn dagelijks vrij te bekijken, terwijl onderlinge fondsen hun posities alleen op kwartaalbasis bekendmaken.
Een ander belangrijk voordeel van ETF’s is een grotere liquiditeit. ETF’s kunnen de hele dag worden verhandeld, maar aandelen in beleggingsfondsen kunnen alleen aan het einde van een handelsdag worden gekocht of verkocht. Dit kan een aanzienlijke impact hebben op een belegger wanneer de marktprijzen aan het einde van de handelsdag aanzienlijk dalen of stijgen.
Een laatste voordeel zijn over het algemeen lagere kostenverhoudingen. De gemiddelde kostenratio voor een ETF is lager dan de gemiddelde kostenratio voor beleggingsfondsen.