Belang van de consument
Wat is consumentenbelang?
Consumentenrente is de rente die wordt berekend over consumentenkredietrekeningen, zoals persoonlijke leningen, autoleningen en creditcardschulden. In tegenstelling tot hypotheekrente en een deel van de rente die op studieleningen in rekening wordt gebracht, is de consumentenrente van persoonlijke leningen, creditcards en andere schulden een niet-aftrekbare belastinglast.
Belangrijkste leerpunten
- Consumentenrente is de rente die in rekening wordt gebracht op consumentgerichte leningen, zoals persoonlijke leningen, autoleningen en creditcardschulden.
- Het is ook rente die in rekening wordt gebracht over bepaalde soorten rente op aangiften inkomstenbelasting.
- Betaling van consumentenschulden met een home equity-kredietlijn (HELOC) is niet langer fiscaal aftrekbaar.
Inzicht in het belang van de consument
De Raad van Bestuur van de Federal Reserve volgt de consumentenschuld als doorlopende schuld. De consumentenschuld bestaat uit schulden die zijn verschuldigd als gevolg van de aankoop van goederen die voor consumptie geschikt zijn en niet gewaardeerd worden. De meest voorkomende gevallen van consumentenschuld zijn onder meer creditcardschulden, flitskredieten en andere soorten consumentenfinanciering. Sinds de introductie van creditcards is er een gestage groei van de doorlopende schuld. De Federal Reserve ontdekte begin 2018 dat de consumentenschuld meer dan $ 3 biljoen bedroeg, met een stijging van 2,5% in april. In tijden van hogere rentetarieven kan een buitensporige consumentenschuld verdere consumentenuitgaven beperken.
De Tax Reform Act van 1986 verruimde de definitie van consumentenbelang door de aftrekbaarheid van bepaalde soorten rente op aangiften inkomstenbelasting in te trekken. De wet, die pas in 1991 volledig van kracht werd, maakte een einde aan de renteaftrek op schulden op creditcards en autoleningen. Het liet de aftrekbaarheid van rente in verband met eigenwoningbezit, hoger onderwijs en bedrijfsinvesteringen intact.
HELOC’s als belastingopvang voor consumentenbelangen
In het verleden gebruikten veel consumenten hypotheekleningen als middel om consumentenrente van creditcards of andere soorten uitgaven om te zetten in aftrekbare hypotheekrente. Door de consumentenschuld af te betalen met een home equity-kredietlijn (HELOC), konden deze huiseigenaren een deel van hun creditcardschuld aftrekken. Echter, de belastingverlagingen en Jobs Act van 2017 geëlimineerd deze praktijk door middel van 2026. De wet schrijft voor dat HELOC rente alleen aftrekbaar als zij rechtstreeks betrekking hebben een huis te kopen of bouwen.
Consumentenrente door de eeuwen heen
De consumentenbelangen gaan terug tot de 18e eeuw voor Christus in Babylon, toen de code van Hammurabi een limiet van 20% op persoonlijke leningrente instelde. Het bewijs van consumptief krediet gaat door de oude geschiedenis heen tot in de donkere middeleeuwen, toen de ineenstorting van het Romeinse rijk leidde tot economische stagnatie en de katholieke kerk woekerrente, het in rekening brengen van rente, verbood. Kapitaal en krediet speelden een essentiële rol bij de financiering van het tijdperk van exploratie, en koning Hendrik VIII van Engeland stelde in 1545 het eerste nationale rentetarief van 10% vast.
Het consumentenkrediet nam in het begin en midden van de 20e eeuw een hoge vlucht in de Verenigde Staten. De groei van de kredietverlening werd geïnspireerd door vroege autoleningen die werden aangeboden door General Motors Acceptance Corporation. Het succes van een dergelijk door de fabrikant gesponsord krediet bracht andere bedrijven ertoe krediet te verlenen aan kopers van huishoudelijke apparaten, meubels en elektronica. Al in 1920 gaven bedrijven de eerste winkelkredietrekeningen uit met laadplaten, die consumenten konden gebruiken om hun producten te kopen. In 1950 bracht Diners ‘Club de eerste universele creditcard uit, gevolgd door American Express in 1958. In die tijd ontstonden kredietregistratiebureaus om kredietverstrekkers de geschiedenis van consumentenkrediet van consumenten te verstrekken, zodat zij risico’s kunnen beheren en beter geïnformeerde kredietbeslissingen kunnen nemen.