Voorwaardelijke begunstigde

Wat is een voorwaardelijke begunstigde

Een voorwaardelijke begunstigde wordt door de houder van een verzekeringscontract of de eigenaar van een pensioenrekening gespecificeerd als de persoon of entiteit die de opbrengst ontvangt als de primaire begunstigde is overleden, niet kan worden gevonden of de erfenis weigert op het moment dat de opbrengst moet worden betaald. Een voorwaardelijke begunstigde heeft alleen recht op verzekeringsopbrengsten of pensioenvermogen als aan bepaalde vooraf bepaalde voorwaarden is voldaan op het moment van overlijden van de verzekerde, zoals informatie in een testament.

Hoe de toewijzing van een voorwaardelijke begunstigde werkt

Voor een voorwaardelijke begunstigde van een testament kunnen vrijwel alle voorwaarden van toepassing zijn; het hangt volledig af van de persoon die het testament opstelt. Een voorwaardelijke begunstigde ontvangt niets als de primaire begunstigde een erfenis aanvaardt. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat Cheryl haar man John opsomt als de primaire begunstigde voor haar levensverzekering en hun twee kinderen als voorwaardelijke begunstigden. Als Cheryl overlijdt, ontvangt John de uitkering en krijgen de kinderen niets. Als John vóór Cheryl overlijdt, ontvangen hun kinderen elk de helft van de opbrengst.

Kenmerken van voorwaardelijke begunstigden

Voorwaardelijke begunstigden kunnen mensen, organisaties, landgoederen, liefdadigheidsinstellingen of trusts zijn. Minderjarige kinderen of huisdieren komen niet in aanmerking omdat ze niet de wettelijke bevoegdheid hebben om toegewezen activa te accepteren. Als een minderjarige als contingente begunstigde wordt vermeld, wordt een wettelijke voogd aangesteld om toezicht te houden op het geld totdat de minderjarige de wettelijke leeftijd bereikt. Hoewel het vaker voorkomt dat voorwaardelijke begunstigden directe familieleden zijn, worden ook goede vrienden en andere familieleden vaak vermeld.

Er kunnen meerdere voorwaardelijke begunstigden worden vermeld op een levensverzekeringspolis of pensioenrekening. Elke begunstigde krijgt een specifiek percentage van het geld toegewezen, wat neerkomt op 100%. Een voorwaardelijke begunstigde ontvangt activa op dezelfde manier als vermeld voor de primaire begunstigde. Een primaire begunstigde die bijvoorbeeld gedurende 10 jaar $ 1.000 per maand ontvangt, betekent dat een contingente begunstigde op dezelfde manier betalingen ontvangt.

Voorwaardelijke begunstigden moeten worden herzien en bijgewerkt na grote veranderingen in het leven, zoals huwelijk, scheiding, geboorte of overlijden. Na de scheiding van Bob en Sue werkt hij bijvoorbeeld zijn levensverzekeringspolis bij, zodat zijn dochter Samantha de primaire begunstigde is en zijn zoon Jackson de tijdelijke begunstigde. Bob blokkeert Sue met succes van het ontvangen van de opbrengst van zijn levensverzekering.

Voordelen van het benoemen van voorwaardelijke begunstigden

Door een voorwaardelijke begunstigde een naam te geven voor een erfrecht vermijden. Probate is het juridische proces waarbij het vermogen van een overledene wordt verdeeld wanneer er geen testament is.

Sarah noemt bijvoorbeeld de stiefvader van haar kinderen Alex als de primaire begunstigde en haar favoriete liefdadigheidsinstelling als de contingente begunstigde voor de opbrengst van haar levensverzekering. Zelfs als Alex vóór Sarah sterft, kunnen haar kinderen niet vechten om haar levensverzekeringsuitkeringen omdat ze het goede doel als de contingente begunstigde heeft vermeld.

Een polishouder van een levensverzekering of eigenaar van een pensioenrekening kan onvoorziene omstandigheden creëren die een erfenis voorkomen zonder aan bepaalde voorwaarden te voldoen. Een eigenaar van een individuele pensioenrekening (IRA) zou bijvoorbeeld haar dochter als de contingente begunstigde kunnen vaststellen en een beperking kunnen verbinden dat ze het geld pas mag erven nadat ze de universiteit heeft afgerond.

Een ander ding om op te merken is dat vanwege de passage van deSECURE Act in 2019, niet-echtelijke begunstigden 100% van de IRA-fondsen moeten opnemen tegen het einde van het 10e jaar na het overlijden van de IRA-eigenaar.