Contra Proferentem-regel
Wat is de Contra Proferentem-regel?
De contra proferentem-regel is een juridische doctrine in het contractenrecht die stelt dat elke clausule die als dubbelzinnig wordt beschouwd, moet worden geïnterpreteerd tegen de belangen van de partij die een clausule heeft gecreëerd, geïntroduceerd of verzocht om opname ervan. De contra proferentem-regel is richtinggevend voor de juridische interpretatie van contracten en wordt doorgaans toegepast wanneer een contract voor de rechtbank wordt aangevochten.
Contra proferentem maakt een fout bij de partij die een dubbelzinnige contractclausule creëert of invoert.
De Contra Proferentem-regel uitgelegd
Contracten kunnen complexe documenten zijn die zijn gemaakt na lange perioden van langdurige onderhandelingen. Elke partij in het contract let ogenschijnlijk op zijn eigen belangen en zal willen dat de contracttaal in het voordeel van elke partij is. Dit kan scenario’s creëren waarin de contracttaal dubbelzinnig of onduidelijk is, waardoor de ene partij het contract anders interpreteert dan de andere partij.
De uitdrukking contra proferentem in het Latijn vertaalt naar tegen de bieder, wat verder kan worden geïnterpreteerd als ‘schuld van de tekenaar’. Over het algemeen staat de contra proferentem-regel erom bekend een fout te maken bij de partij die een dubbelzinnige clausule heeft gemaakt of verzocht om opname ervan. Het is bedoeld als voorbehoud en als straf of wettelijke straf voor het opnemen en opnemen van een opzettelijk vage contractclausule in een contract.
De achterliggende gedachte is dat de opstellende of indienende partij opzettelijk ambiguïteit gebruikt om resultaten te creëren of te voorzien die de eigen belangen behartigen. Opzettelijke vaagheid of ambiguïteit is een handeling die de contra proferentem-regel tracht te verzachten en, wanneer deze wordt toegepast, regels ten gunste van de onschuldige partij die de ambiguïteit als oneerlijk noemt.
Bepalen of de Contra Proferentem-regel van toepassing is
Rechtbanken gebruiken een proces dat uit meerdere stappen bestaat om te bepalen of de contra proferentem-regel van toepassing is bij de herziening van een contract. De eerste stap is het herzien van de contracttaal om te bepalen of een clausule dubbelzinnig genoeg is om onzekerheid te veroorzaken. Als wordt vastgesteld dat het beding dubbelzinnig is, zal de rechtbank proberen vast te stellen wat de bedoeling van de opsteller was bij het aangaan van het contract. Als uit bewijsmateriaal blijkt dat de bedoeling van de opstellende of introducerende partij niet dubbelzinnig was, wordt het contract toegepast in overeenstemming met wat het bewijs suggereert.
Als het bewijs de dubbelzinnige aard van de contracttaal echter niet wegneemt, wordt contra proferentem toegepast en oordeelt de rechtbank dat de partij die de clausule heeft gemaakt of geïntroduceerd, moet worden opgenomen en ten gunste van de onschuldige, onwetende partij.
Belangrijkste leerpunten
- De contra proferentem-regel is een juridische doctrine in het contractenrecht die kan worden gehandhaafd op lokaal, staats- of federaal niveau.
- De contra proferentem-regel legt een fout op een partij die voor hun eigen voordeel een dubbelzinnige contractclausule creëert of invoert.
- Contra proferentem uitspraken vereisen meestal de tussenkomst van een rechtbank om de interpretatie of resultaten van een contract te wijzigen.
Voorbeelden van de Contra Proferentem-regel
Contra proferentem kan worden geïdentificeerd in elk contract dat door twee overeenkomstsluitende partijen wordt ondertekend. Het is een uitspraak die de interpretatie of resultaten van een contract kan veranderen nadat beide partijen het contract onderling zijn overeengekomen.
Contra proferentem vereist meestal tussenkomst en uitspraak van een rechtbank om de interpretatie van een contract te wijzigen.
Over elk contract kan voor contra proferentem worden gedebatteerd door een klacht bij de rechtbank in te dienen. Een bedrijfstak waar contra proferentem vaak in twijfel wordt getrokken, is de verzekeringssector. Verzekeringscontracten worden opgesteld door verzekeraars en ondertekend door verzekeraars.
Verzekerden moeten doorgaans akkoord gaan met alle voorwaarden van een verzekeringscontract om verzekeringsdekking te krijgen. Verzekeringscontracten worden meestal uitsluitend opgesteld door de verzekeraar, wat de verzekeraar veel macht en autoriteit geeft om mogelijk vage of dubbelzinnige taal op te nemen die hun vereisten voor het betalen van een verzekeringsclaim kan beperken.
Een verzekerde kan ervoor kiezen om een contra proferentem-klacht in te dienen bij een rechtbank om vervolgens een verzekeringsmaatschappij te verzoeken om hun claim te betalen. Deze indiening zou tussenkomst van de rechtbank vereisen en zou kunnen resulteren in een uitkering door de verzekeringsmaatschappij als de rechtbank vindt dat een verzekeringsclausule opzettelijk vaag of dubbelzinnig is geschreven door de verzekeraar om betaling van een claim te voorkomen.