Landlimiet
Wat zijn landlimieten?
In het bankwezen verwijst de landlimiet naar de limiet die een bank stelt aan het aantal leningen dat aan leners in een bepaald land kan worden verstrekt. Banklimieten zijn vergelijkbaar met de branchelimieten die door sommige aandelenbeleggers worden gebruikt om hun blootstelling aan specifieke industriesectoren te beheren.
Belangrijkste leerpunten
- Landenlimieten zijn de beperkingen die banken stellen aan het aantal leningen dat in een bepaald land aan leners kan worden verstrekt.
- Ze worden gebruikt om de risicoblootstelling van banken aan bepaalde regio’s te beheersen.
- Hoewel landenrisico’s gelden voor het land als geheel, zal de bank bij de beoordeling van individuele leningen aanvullende kredietcontroles en risicobeheersingsmaatregelen uitvoeren.
Inzicht in landsgrenzen
Landenlimieten zijn doorgaans van toepassing op alle leners, ongeacht of ze publiek of privaat, individueel of institutioneel zijn. Ze zijn ook van toepassing op alle soorten leningen, waaronder hypotheken, zakelijke leningen en kredietlijnen (LOC’s), persoonlijke leningen en alle andere vormen van leningen. Hoewel factoren zoals de kredietwaardigheid van kredietnemers natuurlijk worden meegewogen bij de beoordeling van individuele kredietaanvragen, zijn ze niet relevant voor de doeleinden van de landlimietbeperking.
De bedoeling van een landenlimiet is om banken te helpen ervoor te zorgen dat hun risico’s geografisch goed gespreid zijn. Als een aanzienlijk deel van de lening van een bank portefeuille is geconcentreerd in enkele andere landen, kan de bank onnodig worden blootgesteld aan de politieke, economische en valutarisico’s in verband met deze landen. Daarom gebruiken banken landlimieten om hun kredietportefeuilles te diversifiëren, net zoals beleggers proberen hun aandelenportefeuilles te diversifiëren.
Er worden veel factoren gebruikt om te bepalen hoe een bank de landlimieten benadert. De politieke stabiliteit van een land is van het grootste belang, omdat politieke onrust kan resulteren in het in gebreke blijven van een lening, ongeacht de stabiliteit van een persoonlijke of institutionele lener. In feite moet zelfs in politiek stabiele landen rekening worden gehouden met het politieke klimaat bij het bepalen van een landlimiet, omdat het politieke klimaat van een land een sterke invloed heeft op zijn financiële stabiliteit en economisch beleid.
Afgezien van de waargenomen politieke risico’s, is een andere belangrijke factor de economische kracht van de landen in kwestie. Landen met sterke en gediversifieerde economieën krijgen mogelijk een hogere landenlimiet, aangezien de leners in die landen eerder geneigd zullen zijn hun schulden terug te betalen. Landen met een zwakke economie zullen daarentegen lagere landenlimieten krijgen, vooral als ze te kampen hebben met ernstige inflatie en volatiele valutawaarden.
Banken houden ook rekening met de regelgevende omgeving van landen bij het overwegen van hun landlimieten. Over het algemeen werken banken bij voorkeur in landen met minder regelgeving waarin banken relatief vrij zaken kunnen doen. Aan de andere kant kunnen landen met buitensporig onderontwikkelde regelgevingssystemen vatbaar zijn voor meer fraude en corruptie, wat het vertrouwen van het bedrijfsleven kan ondermijnen en de landlimieten kan verlagen.
Kredietrisicobeheer
Hoewel de landlimieten bepalen hoeveel geld een bank bereid is te lenen aan leners in een bepaald land, betekent dit niet dat leners in dat land niet aan zorgvuldig onderzoek worden onderworpen voordat ze een lening krijgen. Persoonlijke en institutionele leners zijn onderworpen aan kredietcontroles, en banken zullen over het algemeen proberen om leners met een laag risico te kiezen, ongeacht eventuele landlimieten.
Voorbeeld uit de echte wereld van een landenlimiet
Voor Amerikaanse banken zijn de landlimieten over het algemeen het hoogst in vergelijking met landen waarvan de economieën en politieke systemen als relatief voorspelbaar en robuust worden beschouwd. Voorbeelden zijn de leden van de Group of Seven (G7), zoals het Verenigd Koninkrijk (VK), Duitsland en Canada. Sommige Aziatische landen, zoals Japan of Zuid-Korea, krijgen waarschijnlijk ook relatief hoge landlimieten vanwege hun sterke economieën en stabiele politieke klimaten.
Banken kunnen ook de landlimieten verhogen als ze denken dat een bepaald land of een bepaalde regio klaar is voor aanzienlijke economische groei. Landen als China en India kunnen de komende jaren bijvoorbeeld hogere landlimieten zien, aangezien hun aandeel in het wereldwijde bruto binnenlands product (bbp) blijft stijgen.