Kredietrisicocertificering
Wat is kredietrisicocertificering?
Kredietrisicocertificering is een professionele certificering die wordt toegekend door de Risk Management Association (RMA). De kredietrisicocertificering wordt toegekend aan personen diegedurende ten minste drie jaarwerkzaam zijn geweest in commerciële kredietverlening en kredietverlening of kredietbeoordeling en die slagen voor het vijf uur durende, 120 vragen tellende kredietrisicocertificeringsexamen en actieve leden van de Risk Management Association worden.
Belangrijkste leerpunten
- U bent gecertificeerd in kredietrisicoanalyse door de Risk Management Association (RMA), waartoe ook lidmaatschap van de vereniging behoort.
- De RMA definieert kredietrisico als “hoe een bank haar blootstellingen meet, beheert en bewaakt om een gewenst rendement op haar kapitaal te behalen. Kredietrisicomanagers hebben de taak beslissingen te nemen die van invloed zijn op de samenstelling en prestaties van de leningen.”
- Certificering in kredietrisico is een professionele certificering en niet noodzakelijkerwijs vereist om kredietrisicobeoordeling uit te voeren.
Hoe kredietrisicocertificering werkt
Succesvolle aanvragers verdienen het recht om de aanduiding kredietrisicocertificering met hun naam te gebruiken, wat de kansen op werk, professionele reputatie en beloning kan verbeteren. Om de drie jaar moeten kredietrisico-gecertificeerde professionals 45 uur permanente educatie voltooien om de aanwijzing te blijven gebruiken.
Het studieprogramma om de kredietrisicocertificering te behalen omvat zeven vaardigheden:
- Evaluatie van de branche, markt en concurrenten van een klant
- Beoordeling van het vermogen van het management om zakelijke en financiële strategieën te formuleren en uit te voeren
- Het voltooien van nauwkeurige, doorlopende financiële beoordelingen van de klant en zijn kredietsponsors
- Het beoordelen van de sterkte en kwaliteit van de cashflow van de klant of sponsor
- Onderpand evalueren en periodiek inspecteren
- Aflossingsbronnen identificeren en kredietblootstelling structureren en documenteren
- Probleemlening opsporen en uitwerken
Wat is de Risk Management Association?
De Risk Management Association is een non-profit, door leden aangestuurde beroepsvereniging die de financiële dienstverlening bedient. Het enige doel is om het gebruik van gezonde risicobeheerprincipes in de financiële dienstverlening te bevorderen.
De Risk Management Association bevordert een ondernemingsbenadering van risicobeheer die zich richt op kredietrisico, marktrisico, operationeel risico, effectenleningen en regelgevingskwesties.
De Risk Management Association, opgericht in 1914, heette oorspronkelijk Robert Morris Associates, genoemd naar Robert Morris, een ondertekenaar van de Onafhankelijkheidsverklaring. Morris, de belangrijkste financier van de Revolutionaire Oorlog, hielp bij het opzetten van het Amerikaanse banksysteem.
De Risk Management Association heeft ongeveer 1.900 institutionele leden. Dit zijn zowel banken van elke omvang als niet-bancaire financiële instellingen. Daarnaast heeft de vereniging 18.500 medewerkers. Deze mensen zijn medewerkers van de vereniging die in aangesloten instellingen werken als relatiemanagers, kredietfunctionarissen, risicomanagers en andere financiële dienstverleners.
Wat is kredietrisicobeheer?
Risicobeheer is de identificatie, evaluatie en prioritering van risico’s, gevolgd door een gecoördineerde en economische inzet van middelen om de waarschijnlijkheid of impact van ongelukkige gebeurtenissen te minimaliseren, te bewaken en te beheersen of om de realisatie van kansen te maximaliseren. Het doel van risicomanagement is om ervoor te zorgen dat onzekerheid het streven niet afleidt van de bedrijfsdoelstellingen.
De definitie van kredietrisicobeheer die door de RMA wordt gegeven, is: ‘hoe een bank haar blootstellingen meet, beheert en bewaakt om een gewenst rendement op haar kapitaal te bereiken. Kredietrisicomanagers hebben de taak beslissingen te nemen die van invloed zijn op de samenstelling en prestaties van de leningen.
Risico’s kunnen uit verschillende bronnen komen, waaronder onzekerheid op financiële markten, bedreigingen door mislukte projecten (in elke fase van ontwerp, ontwikkeling, productie- of instandhoudingslevenscycli), wettelijke verplichtingen, kredietrisico, ongevallen, natuurlijke oorzaken en rampen, opzettelijke aanval door een tegenstander of gebeurtenissen met een onzekere of onvoorspelbare oorzaak.
Strategieën om bedreigingen te beheren (onzekerheden met negatieve gevolgen) omvatten doorgaans het vermijden van de bedreiging, het verminderen van het negatieve effect of de waarschijnlijkheid van de bedreiging, het geheel of gedeeltelijk overdragen van de bedreiging aan een andere partij, en zelfs het behouden van enkele of alle potentiële of feitelijke gevolgen van een bepaalde dreiging en de tegenpolen voor kansen (onzekere toekomstige staten met voordelen).