Valutaband
Wat is een valutaband?
Een valutaband is een valutaregeling die wordt opgelegd door een overheid of centrale bank en die zowel een prijsbodem als een prijsplafond specificeert. Tussen deze twee gespecificeerde prijzen kan de valuta zweven, maar bij die limieten stopt de valutaprijs met zweven.
Belangrijkste leerpunten
- Een valutaband is een reeks aanvaardbare handelsprijzen.
- De band heeft een boven- en ondergrens.
- Tussen de limieten kan de prijs zweven en wordt de wisselkoers bepaald door vraag- en aanbodkrachten.
- Een recenter voorbeeld van een werkende valutamarge is te vinden in de Chinese yuan.
Hoe een valutaband werkt
Een valutaband kan worden opgevat als een hybride van een vaste wisselkoers en een zwevende wisselkoers. Een land legt een reeks waarden vast waartegen zijn valuta kan zweven of binnen kan bewegen, en de limieten waar het zal terugkeren naar een vaste wisselkoers. Dit maakt enige herwaardering mogelijk, maar stabiliseert de koers van de valuta meestal weer binnen de band.
De centrale bank kan bijvoorbeeld de valuta terugbrengen naar de middenkoers van de vastgestelde band. Als deze stap echter te moeilijk of te uitdagend is, zal de bank de band opnieuw uitlijnen om een nieuwe koersdoelstelling te creëren. De Chinese yuan is een voorbeeld van een valuta die binnen een valutaband beweegt.
China heeft een strikt gecontroleerd valutabeleid waarbij de dagelijkse bewegingen van de yuan op de forexmarkt worden gereguleerd. Sinds het in 2005 een valutamarge introduceerde, heeft het land de band in de loop van de jaren gestaag laten verbreden ten opzichte van de Amerikaanse dollar, beginnend bij +/- 0,3% en uiteindelijk +/- 2%, wat in maart 2014 werd geïntroduceerd en de hetzelfde als in 2017.
De band van 2% betekent bijvoorbeeld dat de yuan elke dag 2% omhoog of omlaag mag veranderen ten opzichte van de Amerikaanse dollar (de referentiekoers). De daglimiet onderdrukt de waarde van de valuta en maakt Chinese export naar het buitenland goedkoper.
Een valutamarge helpt bij het opleggen van discipline aan het monetair beleid, maar biedt nog steeds flexibiliteit als het land wordt getroffen door een grote instroom of uitstroom van kapitaal. Het monetaire beleid van een land met een valutamarge is afhankelijk van het gedrag van zijn referentievaluta, omdat de centrale bank beslissingen moet nemen die ervoor zorgen dat de waarde van de lokale valuta verandert op een manier die de veranderingen in de waarde van de referentievaluta benadert..
De band wordt door een regering gebruikt om haar valuta te stabiliseren in tijden van volatiliteit van de wisselkoersen. Valutabanden ontmoedigen speculatie van forextraders die willen profiteren van wisselkoersschommelingen. Beleggers kunnen de band echter gebruiken als referentiepunt voor verwachtingen van toekomstige wisselkoersschommelingen.