Uitgestelde snelheid omwisselen
Wat is een vertraagde-rate-instelling-swap?
Een delayed rate setting swap is een uitwisseling van kasstromen, waarvan er één is gebaseerd op een vaste rente en een daarvan is gebaseerd op een variabele rente, waarbij het verschil (verschil) tussen de vaste en variabele rente wordt bepaald. wanneer de swap wordt geïnitieerd, maar de werkelijke rentetarieven pas later worden bepaald. In het swapcontract wordt de datum vermeld waarop de tarieven worden bepaald en ook de duur van het contract tegen de gespecificeerde tarieven. Een delayed rate setting swap kan ook wel een ‘uitgestelde rate setting swap’ of een ‘ forward swap’ worden genoemd.
De basisprincipes van het wisselen van vertraagde snelheid
Een delayed rate setting swap richt zich op de spread die de partijen in de overeenkomst kunnen verwachten. De spread is doorgaans gebaseerd op een referentierentetarief dat een maatstaf vormt voor de betrokken partijen.
De spread op een dergelijke swap kan bijvoorbeeld worden bepaald op 100 basispunten (of 1%) bij aanvang. Enkele dagen nadat de swap is aangegaan, kunnen de tegenpartijen de variabele rente vervolgens definiëren als de London Interbank Offered Rate (LIBOR) + 1%.
Overzicht van renteswaps
Renteswaps zijn financiële contractovereenkomsten die worden uitgewisseld tussen institutionele beleggers. Swaps kunnen worden genoteerd op institutionele handelsbeurzen of rechtstreeks tussen twee partijen worden onderhandeld.
Renteswaps zijn een risicobeheertool waarmee instellingen vastrentende verplichtingen kunnen ruilen voor kasstromen met variabele rente of vice versa. Bij een standaard renteswap hebben de twee kanten van de transactie doorgaans betrekking op een variabele rente en een vaste rente. Door gebruik te maken van deze twee posities hebben beide partijen de mogelijkheid om te speculeren op hun visie op het renteklimaat. De tegenpartij met vaste rente stemt ermee in om een vaste rente te betalen over een bepaald bedrag ten behoeve van het ontvangen van een variabele rente.
De tegenpartij met vaste rente is over het algemeen van mening dat de vooruitzichten voor rentetarieven toenemen en tracht daarbij een vaste uitbetaling in ontvangst te nemen voor een potentieel stijgende variabele rente die winst zal genereren uit het cashflowverschil.
Een tegenhanger met variabele rente neemt de tegenovergestelde mening in en gelooft dat de rente zal dalen. Als de rentetarieven dalen, hebben ze het voordeel dat ze een lagere rente betalen die onder de vaste rente kan vallen, met het cashflowverschil in hun voordeel.
Overweging bij het instellen van een vertraagde snelheid
Een uitgestelde renteswap kan gunstig zijn wanneer een tegenpartij de geboden spread gunstig vindt voor de marktomstandigheden. Twee tegenpartijen kunnen bijvoorbeeld akkoord gaan met vaste en variabele rentetermijnen op basis van de eenjarige schatkist plus 50 basispunten. In dit scenario zou het spreadverschil tussen de vaste en variabele rente nul zijn en zou de werkelijke basisrente worden vastgesteld wanneer de swap ergens in de toekomst begint. De betaler van het vaste tarief is van mening dat dit tarief gunstig zal zijn op het moment dat het contract ingaat. Ze zijn ook van mening dat de rentetarieven zullen stijgen wanneer de kasstromen met variabele rente winst opleveren. Zoals gebruikelijk bij swapposities, gelooft de tegenpartij met variabele rente dat de rente in hun voordeel zal dalen.
Over het algemeen beginnen de meeste uitgestelde renteswaps kort nadat de spreadvoorwaarden zijn overeengekomen. Zodra de werkelijke swaprentetarieven zijn vastgesteld, gedraagt een swap met vertraagde renteverstelling zich als een reguliere renteswap. Een uitgestelde renteswap voegt een extra risico element toe, aangezien beide partijen een rentetarief hebben afgesloten dat in de toekomst zal worden vastgesteld.