Destructieve schepping

Wat is destructieve schepping?

Destructieve creatie verwijst naar omstandigheden waarin innovatie leidt tot meer schade aan de economie dan tot gunstige resultaten. Destructieve creatie werd bedacht als een toneelstuk over de beroemde term creatieve vernietiging van Joseph Schumpeter, die suggereert dat innovatie leidt tot productieve veranderingen in economische groei. Toen computers bijvoorbeeld werden uitgevonden, vervingen ze typemachines en verhoogden ze de efficiëntie. Als gevolg hiervan profiteerde de economie. Met andere woorden, er was weinig nadeel aan deze innovatie. Destructieve creatie is daarentegen wanneer innovatie leidt tot negatieve, netto sociale en economische resultaten, hoewel het nog steeds ten goede kan komen aan de bedenker of eindgebruikers van de nieuwe innovatie.

Destructieve schepping begrijpen

Destructieve creatie is een term die wordt gebruikt om te beschrijven wanneer de introductie van nieuwe technologie, nieuwe producten of nieuwe processen plaatsvindt op een manier die meer schade toebrengt aan bestaande industrieën of consumptiepatronen dan het totale voordeel van de nieuw geïntroduceerde innovatie. Dit kan gebeuren via mechanismen zoals voortijdige veroudering van bestaande producten, verstoring van bestaande werkgelegenheid en investeringen, of onbedoelde of onvoorziene negatieve gevolgen van de acceptatie en het gebruik van de nieuwe innovatie. Het kan in elke branche gebeuren. 

Het concept is afgeleid van het idee van ‘creatieve vernietiging’, dat stelt dat het proces van industriële innovatie een revolutie teweegbrengt in economische structuren van binnenuit. Creatieve vernietiging verwijst naar de manier waarop nieuwere innovaties oudere economische structuren vernietigen en tegelijkertijd nieuwe creëren. De opkomst van een nieuwe technologie leidt er vaak toe dat oudere technologieën worden vervangen en dat de industrieën, banen en levenswijzen die afhankelijk zijn van de oudere technologieën, worden vernietigd. Het verdwijnen van de buggy-zweepindustrie wordt klassiek aangehaald als een voorbeeld van creatieve destructie. Met de komst en wijdverbreide acceptatie van de auto en het stedelijk openbaar vervoer, gebruiken mensen niet langer door paarden getrokken buggy’s om te pendelen, dus de vraag naar zwepen om de paarden te besturen is grotendeels vernietigd, evenals een voorheen winstgevende industrie die ze produceerde. Maar het voordeel voor pendelaars van het gebruik van auto’s, treinen en bussen en de waarde van investeringen in de gerelateerde ondersteunende industrieën die zijn gecreëerd, wegen zwaarder dan het verlies aan banen en investeringsmogelijkheden in de buggy-industrie.

Men zou ook de eliminatie van de kosten van mestverontreiniging in steden en mogelijke bezorgdheid over dierenmishandeling kunnen afwegen als onbedoelde voordelen bij deze transformatie.

Bij destructieve creatie lijken de kosten van de vernietigde industrieën, banen en investeringsmogelijkheden (plus alle andere onbedoelde gevolgen voor de economie, de samenleving of het milieu) zwaarder te wegen dan de voordelen van een nieuw product of nieuwe technologie. Grote langetermijninvesteringsprojecten in de oudere technologie zouden failliet kunnen gaan ten gunste van een kleine, stapsgewijze verbetering van de functionaliteit. Grote aantallen geschoolde werknemers in een bestaande bedrijfstak kunnen tot werkloosheid of ondertewerkstelling in minderwaardige beroepen worden gedwongen. Een nieuwe technologie kan drastische gezondheids, milieu- of economische schade blijken te veroorzaken die te laat aan het licht komt, nadat deze is aangenomen en de oudere technologie is vervangen.

Financiële innovatie

Financiële innovaties kunnen destructiever dan productief worden, en wanneer financiële innovatie meer kwaad dan goed oplevert, wordt dit als destructieve creatie beschouwd. Sommige soorten derivaten, gestructureerde beleggingsproducten en niet-conventionele hypotheken zijn de afgelopen jaren onder publieke controle komen te staan ​​als innovaties die meer kwaad dan goed blijken te brengen. De term destructieve creatie werd populair tijdens de financiële crisis en recessie van 2007-2009, toen, gedeeltelijk als gevolg van financiële innovaties zoals derivaten en niet-conventionele hypotheken, de hele wereldeconomie achteruitging, miljoenen banen vernietigde en miljarden dollars aan economische schade.

Technologie Sector

In de technologiesector zijn talloze voorbeelden van destructieve creatie te vinden. Netwerkeffecten en padafhankelijkheden spelen een bijzonder krachtige rol in deze industrieën, wat kan leiden tot hoge, onherstelbare kosten voor de industrie en tot kostbare, duurzame elektronische goederen in de handen van consumenten die waarde verliezen of onbruikbaar worden naarmate nieuwe technologieën zich ontwikkelen. Een prominent voorbeeld van destructieve creatie is de bijna constante introductie van nieuwe modellen van elektronische apparaten die oudere versies vervangen, mogelijk slechts stapsgewijs verhoogde (of soms zelfs verminderde) functionaliteit bieden en mogelijk niet achterwaarts compatibel zijn. Consumenten kunnen gemakkelijk achterblijven doordat ze geld hebben uitgegeven aan apparaten en apparatuur die niet compatibel zijn met nieuw aangenomen technologie of standaarden, ondanks dat ze dezelfde basisfunctionaliteit bieden als nieuwere apparaten.

Consumentengoederen

Andere voorbeelden van destructieve creatie zijn de ontwikkeling van gereedschappen, hulpprogramma’s en apparatuur die problemen voor consumenten kunnen oplossen en het leven van mensen gemakkelijker kunnen maken, maar die ook een negatieve invloed hebben op de volksgezondheid of het milieu, wat mogelijk kan leiden tot langdurige schade die niet kan worden ongedaan gemaakt. Een mogelijk actueel voorbeeld hiervan is de ontwikkeling van koffiepads en koffiemachines voor één portie. Deze technologie is bijna alomtegenwoordig geworden in commerciële en kantoorkoffieservices, en heeft een niet onbelangrijk niveau van extra gemak gebracht. Het produceert echter ook een enorme toename van het dagelijks geproduceerde afval, aangezien vele miljoenen porties dagelijks worden geproduceerd en geconsumeerd, waarbij elke portie een niet-recyclebare, individuele portiecapsule achterlaat die moet worden weggegooid. De uitvinder, John Sylvan, werd beroemd geciteerd in een interview in 2015 in The Atlantic Magazine en zei: “Ik voel me soms slecht dat ik het ooit heb gedaan.”

Overwegingen van destructieve schepping

Destructieve creatie vindt in wezen plaats om dezelfde reden als creatieve vernietiging. Ondernemers worden gemotiveerd om innovaties te introduceren door het vooruitzicht te profiteren van hun investering. Omdat de toekomst en de volledige gevolgen van elke innovatie echter onzeker zijn, is er op voorhand niet of nauwelijks te zeggen of een bepaalde innovatie een netto winst of verlies voor de samenleving zal zijn. De voordelen van de introductie van een nieuwe technologie komen grotendeels ten goede aan de betrokken particulieren en entiteiten, terwijl in ieder geval een deel van de kosten door de samenleving als geheel kan worden gedragen. Een belangrijke overweging om mogelijk destructieve creatie te beteugelen, is na te denken over de volledige maatschappelijke kosten, inclusief zowel de private voordelen voor de bedenkers en gebruikers van een innovatie als de extern gemaakte kosten (en baten) die worden gedragen door anderen die misschien weinig of geen zeggenschap hebben het innovatieproces. 

Om destructieve creatie te voorkomen, benadrukken economen het belang van het meten van de impact van innovatie. Deze beoordeling moet niet alleen de behoeften van de consumenten evalueren, maar ook hoe goed de impact wordt gehandhaafd gedurende de hele levenscyclus van een product. Anders zou de impact die wordt gecreëerd door de oplossing om een ​​probleem aan te pakken voor één doelgroep van klanten, zoals goedkope auto’s voor gezinnen uit de middenklasse, kunnen leiden tot nieuwe problemen, zoals een gebrek aan parkeerruimte of meer verkeer en vervuiling.. Bij het ontwikkelen van nieuwe producten of financiële strategieën kan het nuttig zijn om de toewijzing van middelen zo te onderzoeken dat alle belanghebbenden in een samenleving hiervan profiteren, om destructieve creatie te beperken.