Wat is het verschil tussen risicotolerantie en risicocapaciteit?
Risicotolerantie en risicocapaciteit zijn twee concepten die duidelijk moeten worden begrepen voordat investeringsbeslissingen worden genomen. Samen helpen de twee om de hoeveelheid risico te bepalen die moet worden genomen in een beleggingsportefeuille. Die risicobepaling wordt gecombineerd met een streefrendement (of hoeveel geld u met uw investeringen wilt verdienen) om te helpen bij het opstellen van een investeringsplan of activaspreiding.
Risicocapaciteit en risicotolerantie klinken misschien hetzelfde, maar het zijn niet dezelfde dingen.
Risicotolerantie
Persoonlijke risicotolerantie is de hoeveelheid risico die een belegger op zijn gemak voelt of de mate van onzekerheid waarmee een belegger kan omgaan. Risicotolerantie varieert vaak met leeftijd, inkomen en financiële doelen. Het kan op vele manieren worden bepaald, waaronder vragenlijsten die zijn ontworpen om het niveau te onthullen waarop een belegger kan investeren, maar toch ’s nachts kan slapen.
Risicocapaciteit
Risicocapaciteit is, in tegenstelling tot tolerantie, de hoeveelheid risico die de investeerder “moet” nemen om zijn financiële doelen te bereiken. Het rendement dat nodig is om deze doelen te bereiken, kan worden geschat door tijdsbestekken en inkomenseisen te onderzoeken. Vervolgens kan de informatie over het rendement worden gebruikt om de belegger te helpen beslissen over de soorten beleggingen om aan te gaan en het risiconiveau dat moet worden genomen.
Inkomensdoelstellingen moeten eerst worden berekend om te bepalen hoeveel risico er nodig kan zijn.
Belangrijkste leerpunten
- Risicocapaciteit en risicotolerantie werken samen om de hoeveelheid risico te bepalen die wordt genomen in de persoonlijke portefeuille van een belegger.
- Risicocapaciteit heeft vaak te maken met het inkomen en de financiële middelen van een investeerder.
- Risicotolerantie hangt meestal af van vele factoren, waaronder iemands financiële plannen voor de toekomst, inkomen, baan en leeftijd.
Risico-evenwicht
Het probleem waarmee veel beleggers worden geconfronteerd, is dat hun risicotolerantie en risicocapaciteit niet hetzelfde zijn. Wanneer het benodigde risico groter is dan het niveau dat de belegger gemakkelijk kan nemen, zal er meestal een tekort optreden in termen van het bereiken van toekomstige doelen. Aan de andere kant, wanneer de risicotolerantie hoger is dan nodig, kan het onnodige risico door het individu worden genomen. Beleggers zoals deze worden soms risicoliefhebbers genoemd.
Om de tijd te nemen om uw persoonlijke risicosituatie te begrijpen, kan het nodig zijn dat u zichzelf ontdekt en wat financiële planning. Hoewel het bereiken van uw persoonlijke en financiële doelen mogelijk is, kunnen rede en oordeel worden vertroebeld wanneer persoonlijke gevoelens niet worden gecontroleerd. Daarom kan het nuttig zijn om met een professional te werken.
Inzicht adviseur
Steve Stanganelli, CFP®, CRPC®, AEP®, CCFS Clear View Wealth Advisors, LLC, Amesbury, MA
Risico’s kunnen op veel verschillende manieren worden gedefinieerd. Voor sommigen is het niet het potentiële verlies van iemands hoofdsom dat zo belangrijk is als het vooruitzicht de opwaartse winst mis te lopen door niet op een bepaalde manier te handelen of te investeren in een bepaald actief.
Financieringstypen gebruiken allerlei soorten maatstaven voor risicotolerantie: standaarddeviatie, opwaartse / neerwaartse ratio’s, enz. Ze beschrijven hoe een investering naar verwachting zal variëren. Of een investering u ’s nachts sneller slaapt dan een andere, is een goed idee van wat risicotolerantie betekent.
De risicocapaciteit van een investeerder heeft veel te maken met middelen en inkomen. U moet in een bepaalde financiële positie verkeren om bepaalde risico’s te kunnen nemen. Maatregelen om de risicocapaciteit te bepalen zijn cashflow, liquiditeit, schuldniveaus, verzekerde risico’s en besparingen.