Doomsday Call
Wat is een Doomsday-oproep?
Een doomsday call is een voorziening die de emittent in staat stelt zich in te dekken tegen het renterisico door de obligatie vóór de vervaldatum af te lossen (terugbetaling van de hoofdsom en de opgebouwde rente).
Belangrijkste leerpunten
- Een doomsday call is een voorziening die de emittent in staat stelt zich in te dekken tegen het renterisico door de obligatie vóór de vervaldatum af te lossen (terugbetaling van de hoofdsom en de opgebouwde rente).
- Wanneer deze wordt uitgeoefend, kan een dag des oordeels het rendement van een obligatie verlagen, omdat het de looptijd van de obligatie verkort en daarom de totale betaalde rente verlaagt.
- Een doomsday call-optie kan de obligatiehouder helpen beschermen omdat deze specificeert wat de belegger krijgt als de emittent deze optie uitoefent.
Inzicht in Doomsday Call
Een doomsday-call is een call-optie die aan een obligatie wordt toegevoegd en waarmee de emittent of de belegger de obligatie vervroegd kan aflossen. De aanduiding “DD” op een obligatiecitaat geeft aan dat de obligatie een calloptie voor de dag des oordeels heeft. Wanneer deze wordt uitgeoefend, kan een doomsday call het rendement van een obligatie verlagen omdat het de looptijd van de obligatie verkort (de hoeveelheid tijd tussen obligatie-uitgifte en vervaldatum ) en daardoor de totale betaalde rente verlaagt. De oproep tot de dag des oordeels wordt in de volksmond de oproep van Canada genoemd, omdat obligaties die zijn uitgegeven door Canadese bedrijven deze vaak bevatten.
Het is relatief ongebruikelijk dat een obligatie-emittent een oproep doet tot de dag des oordeels, aangezien het doorgaans in het voordeel van de emittent is om de obligatie tot de vervaldag te laten blijven. Als de rentetarieven echter aanzienlijk dalen, kan het in het voordeel van de emittent zijn om een dag des oordeels uit te oefenen. Ze kunnen dan nieuwe obligaties uitgeven tegen een lagere rente. Bij het uitoefenen van de call betaalt de emittent de hoofdsom en de opgebouwde rente vóór de vervaldatum terug.
Doorgaans zorgt de voorziening voor de dag des oordeels ervoor dat de prijs die voor de obligatie wordt betaald, een specifiek rendement voor de obligatiehouder creëert, en de uitoefening ervan vermindert het risico omdat de hoofdsom vervroegd wordt terugbetaald. De sombere naam is te wijten aan het feit dat de obligatiehouder het risico loopt de hogere couponrente mis te lopen als de emittent van deze mogelijkheid gebruik maakt. Voor de uitgevende instelling zou de naam een positieve bijklank hebben, omdat het mogelijk hun kosten voor het lenen van geld zou kunnen verlagen.
Een doomsday call-optie kan de obligatiehouder helpen beschermen, omdat deze specificeert wat de belegger krijgt als de emittent deze optie uitoefent. Deze bepaling schrijft meestal voor dat de obligatie zal worden opgevraagd tegen een vast en vooraf bepaald bedrag. Dit vooraf bepaalde bedrag is ofwel een specifieke spread over het rendement van staatsobligaties of een nominale waarde, afhankelijk van welke van de twee het hoogste is.
Doomsday-oproepen waren ooit bekend onder een andere naam die verband hield met het bedrijf dat voor het eerst met het idee op de proppen kwam. Volgens de overlevering van de financiële sector begon deze bepaling toen een bedrijf genaamd Domtar in 1987 voor het eerst obligaties met deze functie uitgaf. Domtar is een Canadese fabrikant van papierproducten. Later werd de optie bekend als een dag des oordeels of, voor degenen die vinden dat de naam te ziekelijk is, een oproep in Canada.