Dow-theorie
Wat is de Dow-theorie?
De Dow-theorie is een financiële theorie die zegt dat de markt in een opwaartse trend zit als een van zijn gemiddelden (dwz industrie of transport ) boven een eerder belangrijk hoogtepunt uitkomt en gepaard gaat met of gevolgd wordt door een vergelijkbare stijging ten opzichte van het andere gemiddelde. Als de Dow Jones Industrial Average (DJIA) bijvoorbeeld naar een middelhoog niveau klimt, wordt verwacht dat de Dow Jones Transportation Average (DJTA) dit voorbeeld binnen een redelijke termijn zal volgen.
Belangrijkste leerpunten
- De Dow-theorie is een technisch raamwerk dat voorspelt dat de markt in een opwaartse trend verkeert als een van zijn gemiddelden boven een eerder belangrijk hoogtepunt stijgt, vergezeld van of gevolgd door een vergelijkbare vooruitgang in het andere gemiddelde.
- De theorie is gebaseerd op het idee dat de markt alles afzet op een manier die consistent is met de hypothese van efficiënte markten.
- In een dergelijk paradigma moeten verschillende marktindices elkaar bevestigen in termen van prijsactie en volumepatronen totdat de trends omkeren.
Inzicht in de Dow-theorie
De Dow-theorie is een handelsbenadering die is ontwikkeld doorCharles H. Dow die, samen met Edward Jones en Charles Bergstresser, Dow Jones & Company, Inc. oprichtte en in 1896 de Dow Jones Industrial Average ontwikkelde. Dow werkte de theorie uit in een reeks van editorials in deWall Street Journal, waarvan hij mede-oprichter was.
Charles Dow stierf in 1902, en vanwege zijn dood heeft hij zijn volledige theorie nooit op de markten gepubliceerd, maar verschillende volgers en medewerkers hebben werken gepubliceerd die de hoofdartikelen hebben uitgebreid. Enkele van de belangrijkste bijdragen aan de Dow-theorie zijn onder meer:
- William P. Hamilton’s “The Stock Market Barometer” (1922)
- Robert Rhea’s “The Dow Theory” (1932)
- E. George Schaefer’s “How I Helped More Than 10.000 Investors to Profit In Stocks” (1960)
- Richard Russell’s “The Dow Theory Today” (1961)
Dow was van mening dat de aandelenmarkt als geheel een betrouwbare maatstaf was voor de algemene zakelijke omstandigheden binnen de economie en dat men door de algehele markt te analyseren nauwkeurig die omstandigheden kon meten en de richting van de belangrijkste markttrends en de waarschijnlijke richting van individuele aandelen kon identificeren.
De theorie heeft verdere ontwikkelingen ondergaan in haar geschiedenis van meer dan 100 jaar, waaronder bijdragen van William Hamilton in de jaren twintig, Robert Rhea in de jaren dertig en E. George Shaefer en Richard Russell in de jaren zestig. Aspecten van de theorie hebben terrein verloren, bijvoorbeeld de nadruk op de transportsector – of spoorwegen, in zijn oorspronkelijke vorm – maar de benadering van Dow vormt nog steeds de kern van de moderne technische analyse.
Hoe de Dow-theorie werkt
Er zijn zes hoofdcomponenten in de Dow-theorie.
1. De markt geeft korting op alles
De Dow-theorie werkt op basis van de efficiënte marktenhypothese (EMH), die stelt dat activaprijzen alle beschikbare informatie bevatten. Met andere woorden, deze benadering is de antithese van gedragseconomie.
Inkomstenpotentieel, concurrentievoordeel, managementcompetentie – al deze factoren en meer zijn in de markt geprijsd, zelfs als niet iedereen alle of een deel van deze details kent. Bij striktere lezingen van deze theorie worden zelfs toekomstige gebeurtenissen verdisconteerd in de vorm van risico’s.
2. Er zijn drie primaire soorten markttrends
Markten ervaren primaire trends die een jaar of langer duren, zoals een bull- of bearmarkt. Binnen deze bredere trends ervaren ze secundaire trends, die vaak tegen de primaire trend ingaan, zoals een terugval binnen een bullmarkt of een rally binnen een bearmarkt; deze secundaire trends duren drie weken tot drie maanden. Ten slotte zijn er kleine trends die minder dan drie weken duren en die grotendeels geluidshinder zijn.
3. Primaire trends kennen drie fasen
Volgens de Dow-theorie doorloopt een primaire trend drie fasen. In een bullmarkt zijn dit de accumulatiefase, de publieksparticipatiefase (of grote verhuizing) en de overtollige fase. In een bearmarkt worden ze de distributiefase, de publieke participatiefase en de paniek- (of wanhoop) fase genoemd.
4. Indices moeten elkaar bevestigen
Om een trend vast te stellen, moeten door Dow gepostuleerde indices of marktgemiddelden elkaar bevestigen. Dit betekent dat de signalen die op de ene index voorkomen, overeen moeten komen met of overeenkomen met de signalen op de andere. Als een index, zoals de Dow Jones Industrial Average, een nieuwe primaire opwaartse trend bevestigt, maar een andere index blijft in een primaire neerwaartse trend, moeten traders er niet van uitgaan dat er een nieuwe trend is begonnen.
Dow gebruikte de twee indices die hij en zijn partners hebben uitgevonden, de Dow Jones Industrial Average (DJIA) en de Dow Jones Transportation Average (DJTA), in de veronderstelling dat als de zakelijke omstandigheden inderdaad gezond waren, een stijging van de DJIA zou kunnen suggereren dat de spoorwegen zouden profiteren van het transport van de vracht die deze zakelijke activiteit nodig had. Als de activaprijzen zouden stijgen maar de spoorwegen zouden lijden, zou de trend waarschijnlijk niet duurzaam zijn. Het omgekeerde geldt ook: als de spoorwegen profiteren maar de markt in een neerwaartse spiraal verkeert, is er geen duidelijke trend.
5. Het volume moet de trend bevestigen
Het volume zou moeten toenemen als de prijs in de richting van de primaire trend beweegt en dalen als deze tegenin beweegt. Een laag volume duidt op een zwakte in de trend. In een bullmarkt zou het volume bijvoorbeeld moeten stijgen naarmate de prijs stijgt, en dalen tijdens secundaire pullbacks. Als in dit voorbeeld het volume toeneemt tijdens een pullback, kan dit een teken zijn dat de trend omkeert naarmate meer marktdeelnemers bearish worden.
6. Trends houden aan totdat zich een duidelijke ommekeer voordoet
Omkeringen in primaire trends kunnen worden verward met secundaire trends. Het is moeilijk om te bepalen of een opleving in een bearmarkt een omkering is of een kortstondige rally die moet worden gevolgd door nog lagere dieptepunten, en de Dow-theorie pleit voor voorzichtigheid en staat erop dat een mogelijke omkering wordt bevestigd.
Speciale overwegingen
Hier zijn enkele aanvullende punten om over Dow Theory te overwegen.
Afsluiten van prijzen en lijnbereiken
Charles Dow vertrouwde uitsluitend op slotkoersen en maakte zich geen zorgen over de intraday-bewegingen van de index. Om een trendsignaal te vormen, moet de slotkoers de trend aangeven, niet een intraday-prijsbeweging.
Een ander kenmerk van de Dow-theorie is het idee van lijnbereiken, ook wel handelsranges genoemd in andere gebieden van technische analyse. Deze periodes van zijwaartse (of horizontale) prijsbewegingen worden gezien als een periode van consolidatie, en traders zouden moeten wachten tot de prijsbeweging de trendlijn doorbreekt voordat ze tot een conclusie komen over de richting van de markt. Als de prijs bijvoorbeeld boven de streep uitkomt, is de kans groot dat de markt een stijgende lijn vertoont.
Signalen en identificatie van trends
Een moeilijk aspect van het implementeren van de Dow-theorie is de nauwkeurige identificatie van trendomkeringen. Onthoud dat een aanhanger van de Dow-theorie handelt met de algemene richting van de markt, dus het is van vitaal belang dat ze de punten identificeren waarop deze richting verschuift.
Een van de belangrijkste technieken die worden gebruikt om trendomkeringen in de Dow-theorie te identificeren, is piek- en dalanalyse. Een piek wordt gedefinieerd als de hoogste prijs van een marktbeweging, terwijl een dieptepunt wordt gezien als de laagste prijs van een marktbeweging. Merk op dat de Dow-theorie ervan uitgaat dat de markt niet in een rechte lijn beweegt, maar van hoogtepunten (pieken) naar dieptepunten (dieptepunten), waarbij de algemene bewegingen van de markt in een bepaalde richting gaan.
Een stijgende trend in de Dow-theorie is een reeks opeenvolgend hogere pieken en hogere dalen. Een neerwaartse trend is een reeks achtereenvolgens lagere pieken en lagere dalen.
Het zesde principe van de Dow-theorie stelt dat een trend van kracht blijft totdat er een duidelijk teken is dat de trend is omgekeerd. Net als de eerste bewegingswet van Newton, heeft een bewegend object de neiging om in één richting te bewegen totdat een kracht die beweging verstoort. Evenzo zal de markt in een primaire richting blijven bewegen totdat een kracht, zoals een verandering in de zakelijke omstandigheden, sterk genoeg is om de richting van deze primaire beweging te veranderen.
Terugboekingen
Een ommekeer in de primaire trend wordt gesignaleerd wanneer de markt niet in staat is om een volgende opeenvolgende piek en dieptepunt te creëren in de richting van de primaire trend. Voor een uptrend zou een omkering worden gesignaleerd door het onvermogen om een nieuw hoogtepunt te bereiken, gevolgd door het onvermogen om een hoger dieptepunt te bereiken. In deze situatie is de markt van een periode van achtereenvolgens hogere pieken en dalen naar achtereenvolgens lagere pieken en dalen gegaan, die de componenten zijn van een neerwaartse primaire trend.
De omkering van een neerwaartse primaire trend vindt plaats wanneer de markt niet langer naar lagere dieptepunten en hoogtepunten daalt. Dit gebeurt wanneer de markt een piek bereikt die hoger is dan de vorige piek, gevolgd door een dieptepunt dat hoger is dan het vorige dieptepunt, wat de componenten zijn van een opwaartse trend.