Economisch derivaat

Wat is een economisch derivaat?

Een economisch derivaat is een over-the-counter (OTC) -contract, waarbij de uitbetaling is gebaseerd op de toekomstige waarde van een economische indicator. Het is vergelijkbaar met andere derivaten omdat het is ontworpen om het risico te spreiden over partijen die bereid zijn risico’s te nemen om deel te nemen aan de beloningen. Het belangrijkste onderscheidende kenmerk van een economisch derivaat is dat de triggergebeurtenis verband houdt met een economische indicator.

Inzicht in economische derivaten

Economische derivaten zijn aantrekkelijk vanwege hun vermogen om een ​​deel van de markt- en basisrisico’s van standaard beleggingsvehikels te verminderen. De publicatie van economische indicatoren heeft een onmiddellijke impact op de portefeuillewaarden en, hoewel de timing van deze vrijgaven algemeen bekend is, vereist het op korte termijn beperken van risico’s in een portefeuille het werken via de proxy’s voor vrijgaven, zoals obligaties of forex.

Potentiële economische indicatoren onder meer zaken als de nationale werkloosheidscijfer, Non-Farm Payrolls (NFP), het bruto binnenlands product (BBP) cijfers, het Institute of Supply Management (ISM) Purchasing Managers Index (PMI), en retail verkoopcijfers. De meeste van deze economische derivaten hebben de vorm van binaire of “digitale” opties, waarbij de enige uitbetalingskeuzes volledige uitbetaling (in het geld) of helemaal niets (uit het geld) zijn. Andere soorten contracten die momenteel worden verhandeld, zijn onder meer afgetopte vanille-opties en termijncontracten.

Economische derivaten bieden een directe manier om een ​​portefeuille te beschermen tegen de effecten op korte termijn van een negatieve vrijval. Deze zelfde functies bieden handelaren natuurlijk een manier om te speculeren op vrijgave van economische gegevens, zelfs als dit geen invloed heeft op hun portefeuilles. Als een speculant geld wil steken in de vraag of een bepaalde indicator in de volgende kwartaalverslagen omhoog of omlaag gaat, kan hij dat.

Economische derivaten kunnen op een beurs worden verhandeld. De uitwisseling geeft de productspecificaties; Het economische derivaat van niet-agrarische loonlijsten kan bijvoorbeeld een maandelijkse veiling zijn. Als een fondsbeheerder denkt dat de NFP-cijfers hoger zullen zijn dan de consensusschatting, kan hij een binaire optie kopen die wordt verhandeld op de NFP, die de nominale waarde zou betalen als de NFP-waarde binnen een specifiek bereik valt (strike-bereik). Wanneer de officiële NFP-release is gemaakt (de uitoefeningsdatum), betaalt de digitale optie uit als het in the money is of vervalt het waardeloos als het out of the money is.

Een korte geschiedenis van economische derivaten

Economische derivaten werden voor het eerst verhandeld in 2002. Ze werden op de markt geïntroduceerd door Deutsche Bank en Goldman Sachs. In 2005 nam de Chicago Mercantile Exchange (CME) de markt over. De markt voor economische derivaten bood economen niet alleen hedges en speculatie-instrumenten aan institutionele beleggers, maar ook een rijker en directer beeld van de consensuscijfers over het slimme geld op Wall Street. Helaas was de vraag naar economische derivaten niet zo hoog als verwacht, en de CME heeft zijn veilingen van economische derivaten in 2007 stopgezet. Natuurlijk sterft er geen financieel instrument. Economische derivaten kunnen nog steeds zonder recept worden gemaakt tussen bereidwillige partijen, en het is mogelijk dat ze opnieuw opduiken als een grotere kracht op de juiste markt.