Equity-efficiëntie afweging
Wat is een afweging tussen aandelen en efficiëntie?
Een afweging tussen gelijkheid en efficiëntie is wanneer er een soort conflict is tussen het maximaliseren van economische efficiëntie en het op de een of andere manier maximaliseren van de rechtvaardigheid (of eerlijkheid) van de samenleving. Wanneer en als een dergelijke afweging bestaat, kunnen economen of openbare beleidsmakers besluiten om een zekere mate van economische efficiëntie op te offeren om een rechtvaardiger of rechtvaardiger samenleving te bereiken.
Belangrijkste leerpunten
- De afweging tussen gelijkheid en efficiëntie is wanneer er een conflict is tussen het maximaliseren van pure economische efficiëntie en het bereiken van andere sociale doelen.
- De meeste economische theorieën gebruiken een utilitaire benadering als ethisch kader, maar dit kan in strijd zijn met andere morele waarden die mensen koesteren, wat leidt tot een afweging tussen gelijkheid en efficiëntie.
- Ongelijkheid en de herverdeling van inkomen is een bekend voorbeeld van een afweging tussen gelijkheid en efficiëntie.
Inzicht in de afweging tussen aandelen en efficiëntie
Een afweging tussen gelijkheid en efficiëntie ontstaat wanneer het maximaliseren van de efficiëntie van een economie leidt tot een vermindering van haar eigen vermogen – zoals in hoe eerlijk haar vermogen of inkomen wordt verdeeld.
Economische efficiëntie, het produceren van die goederen en diensten die het meeste voordeel opleveren tegen de laagste kosten, is een primair normatief doel voor de meeste economische theorieën. Dit kan van toepassing zijn op een individuele consument of een bedrijf, maar meestal verwijst het naar de efficiëntie van een economie als geheel om aan de wensen en behoeften van de mensen in de economie te voldoen.
Economen definiëren en proberen economische efficiëntie op verschillende manieren te meten, maar de standaardbenaderingen omvatten allemaal een in wezen utilitaire benadering. Een economie is in die zin efficiënt wanneer ze het totale nut van de deelnemers maximaliseert. Het concept van nut als een hoeveelheid die kan worden gemaximaliseerd en samengevat voor alle mensen in een samenleving, is een manier om normatieve doelen oplosbaar of op zijn minst benaderbaar te maken met de positieve, wiskundige modellen die economen hebben ontwikkeld. Welvaartseconomie is de tak van de economie die zich het meest bezighoudt met het berekenen en maximaliseren van maatschappelijk nut.
Een conflict (en afweging) tussen efficiëntie en rechtvaardigheid kan ontstaan als de leden van de samenleving – of de beleidsmakers die beslissen hoe een samenleving functioneert – andere morele of ethische systemen prefereren dan puur utilitarisme. Als mensen besluiten andere morele waarden of rechten belangrijker dan pure nut maximalisatie, samenlevingen Vaak voeren beleid dat niet leiden tot een maximale sociaal nut in het voordeel van deze andere waarden.
De afweging tussen gelijkheid en efficiëntie wordt vaak geassocieerd met normatieve economie die waardeoordelen en uitspraken over ‘wat zou moeten zijn’ benadrukt.
Voorbeelden van de afweging tussen aandelen en efficiëntie
Als bijvoorbeeld het nut dat een persoon verkrijgt door een ander in de ogen te porren, groter is dan het veroorzaakte lijden, dan zou een puur utilitaire benadering het in de ogen steken mogelijk maken of zelfs aanmoedigen om het totale sociale nut te maximaliseren. Bijna alle mensen zijn het er echter over eens dat dit in strijd is met de fundamentele moraal en leidt tot een onbillijk resultaat voor het slachtoffer van het oog prikken.
In een ingewikkelder voorbeeld is het vaak zo dat de grootste economische winst, en dus het grootste totale nut, optreedt wanneer de meest succesvolle bedrijven en ondernemers een hoger inkomen verdienen dan anderen, om productiever gedrag aan te moedigen, ook al kan dit leiden tot zeer ongelijke inkomens. Wanneer dit gebeurt, kunnen beleidsmakers besluiten dat het voor de samenleving beter is om een deel van het inkomen te herverdelen van individuen met een hoger naar een lager inkomen omwille van de eerlijkheid, ook al zou dit het nut van de hoge inkomens of zelfs de samenleving als geheel kunnen verminderen..
Dit is de meest voorkomende vorm van de afweging tussen gelijkheid en efficiëntie, maar het kan ook gaan om de productie, distributie en consumptie van allerlei soorten goederen en diensten in plaats van alleen het inkomen.