Verwachte verliesratio – ELR-methodedefinitie

Wat is de verwachte verliesratio – ELR-methode?

Verwachte verliesratio (ELR) -methode is een techniek die wordt gebruikt om het verwachte bedrag van claims te bepalen in verhouding tot de verdiende premies. De verwachte verliesratio (ELR) -methode wordt gebruikt wanneer een verzekeraar niet de juiste gegevens over het optreden van claims uit het verleden heeft om te verstrekken vanwege wijzigingen in zijn productaanbod en wanneer een voldoende grote steekproef van gegevens voor langlopende productlijnen ontbreekt.

De formule voor de ELR-methode is

Hoe de verwachte verliesratio te berekenen – ELR-methode

Om de verwachte verliesratio-methode te berekenen, vermenigvuldigt u de verdiende premies met de verwachte verliesratio en trekt u vervolgens de betaalde verliezen af.

Wat zegt de ELR-methode u?

Verzekeraars reserveren een deel van hun premies voor het afsluiten van nieuwe polissen om toekomstige claims te betalen. De verwachte verliesratio wordt gebruikt om te bepalen hoeveel ze opzij zetten. Het is ook belangrijk op te merken dat de frequentie en ernst van de claims die ze verwachten te ervaren, ook een rol speelt. Verzekeraars gebruiken verschillende prognosemethoden om schadereserves te bepalen.

In bepaalde gevallen, zoals nieuwe bedrijfstakken, is de ELR-methode mogelijk de enige manier om het juiste niveau van vereiste verliesreserves te bepalen. De ELR-methode kan ook worden gebruikt om de verliesreserve voor bepaalde business lines en polisperiodes vast te stellen. De verwachte verliesratio, vermenigvuldigd met het juiste verdiende premiecijfer, zal de geschatte uiteindelijke verliezen (betaald of opgelopen) opleveren. Voor bepaalde bedrijfstakken kunnen overheidsvoorschriften echter de minimaal vereiste verliesreserves voorschrijven.

Voorbeeld van het gebruik van de verwachte verliesratio (ELR) -methode

Verzekeraars kunnen ook de verwachte verliesratio gebruiken om de gemaakte maar niet gerapporteerde (IBNR) reserve en totale reserve te berekenen. De verwachte verliesratio is de verhouding tussen de uiteindelijke verliezen en de verdiende premies. De uiteindelijke verliezen kunnen worden berekend als de verdiende premie vermenigvuldigd met de verwachte verliesratio. De totale reserve wordt berekend als de uiteindelijke verliezen verminderd met de betaalde verliezen. De IBNR-reserve wordt berekend als de totale reserve minus de kasreserve.

Een verzekeraar heeft bijvoorbeeld premies verdiend van $ 10.000.000 en een verwachte verliesratio van 0,60. In de loop van het jaar heeft het een verlies van $ 750.000 en contante reserves van $ 900.000 betaald. De totale reserve van de verzekeraar zou $ 5.250.000 ($ 10.000.000 * 0,60 – $ 750.000) bedragen en de IBNR-reserve zou $ 4.350.000 ($ 5.250.000 – $ 900.000) bedragen.

Het verschil tussen de ELR-methode en de Chain Ladder-methode (CLM)

Zowel de ELR als de kettingladdermethode (CLM) meten claimreserves, waarbij de CLM gegevens uit het verleden gebruikt om te voorspellen wat er in de toekomst gebeurt. Hoewel de verwachte verliesratio (ELR) wordt gebruikt wanneer er weinig gegevens uit het verleden zijn, wordt CLM gebruikt voor stabiele bedrijven en bedrijfsonderdelen.

Beperkingen van het gebruik van de ELR-methode

Het bedrag aan schadereserves dat een verzekeraar dient aan te leggen, wordt bepaald door actuariële modellen en prognosemethoden. Verzekeraars gebruiken vaak de verwachte verliesratio op de hoeveelheid en kwaliteit van de beschikbare data. Het is vaak nuttig in de vroege stadia van prognoses omdat het geen rekening houdt met werkelijk betaalde verliezen, maar in latere stadia maakt dit gebrek aan gevoeligheid voor veranderingen in gerapporteerde en betaalde verliezen het minder nauwkeurig en dus minder nuttig.

Meer informatie over de verwachte verliesratio-methode (ELR)

Lees meer over het berekenen van de winstgevendheid van verzekeringsmaatschappijen met verlies en gecombineerde ratio’s.