Extreme Mortality Bond (EMB)

Wat is een extreme mortaliteitsobligatie?

Gebeurtenissen zoals een aardbeving, een pandemie of een orkaan die tot een grootschalig verlies aan mensenlevens leiden, worden extreme sterfgevallen genoemd. Dergelijke gebeurtenissen veroorzaken een risicovolle situatie voor verzekeringsmaatschappijen, omdat de bedrijven uiteindelijk zwaar betalen voor een groot aantal verzekeringsclaims. Om het risico te beperken, securitiseren verzekeraars hun uitgegeven polissen in de vorm van obligaties die extreme mortality bonds (EMB’s) worden genoemd. Deze worden verkocht met een looptijd van drie tot vijf jaar, hoewel ze gepaard gaan met een aandoening die verband houdt met extreme gebeurtenissen. Hierin staat dat als de uitgevende verzekeringsmaatschappij verlies lijdt als gevolg van een bepaalde extreme sterfte, de uitgevende instelling mogelijk niet langer verplicht is om de rente of de hoofdsom of beide te betalen.

Inzicht in obligaties met extreme mortaliteit (EMB)

In wezen kunnen kopers van obligaties met extreme sterfte (EMB) hun investering geheel of gedeeltelijk verliezen als zich een extreme mortaliteitsgebeurtenis voordoet. De EMB-emittent (verzekeringsmaatschappij) gebruikt dat bedrag om de verliezen te compenseren die voortvloeien uit het grote aantal verzekeringsclaims dat het moet afwikkelen. Als er zich tijdens de investeringsperiode geen extreme gebeurtenis voordoet, ontvangen investeerders de rente en hoofdsom. De verzekeraar betaalt de hoge rente uit de verzekeringspremies die zijn geïnd bij verzekeringskopers.

Een win-win

EMB’s bieden een win-winsituatie voor zowel de obligatie-emittent als de obligatiebelegger. De uitgevende onderneming verkleint het risico van hoge betalingen in geval van extreme gebeurtenissen, terwijl de obligatiekoper er baat bij heeft als er zich geen ramp voordoet. Onlangs zijn EMB’s stabiel gebleven, omdat beleggers zich geen zorgen maakten over de dreiging van extreme sterftegevallen als gevolg van recente dreigingen zoals de ebola-uitbraak van 2014-2016 in West-Afrika.

Aangezien obligaties met extreme sterfte niet gekoppeld zijn aan de aandelenmarkt of andere economische omstandigheden, bieden ze een manier om te diversifiëren. De geboden rente op EMB’s is meestal hoog omdat rampen zeldzaam zijn. Sommige EMB’s eisen dat het sterftecijfer voor een specifieke regio met wel 20% tot 40% hoger is dan wat normaal is voor die regio, voordat investeerders kapitaal verliezen. In de Verenigde Staten zou dat neerkomen op 500.000 extra doden per jaar. Dat zou een groot sterftegebeurtenis vereisen, zoals een pandemie vergelijkbaar met de Spaanse grieppandemie van 1918, een wereldoorlog, de ontploffing van een atoombom of een grootschalige klimaatgebeurtenis of terroristische aanslag. Slechts enkele van de slachtoffers van een dergelijke gebeurtenis zouden door een bepaalde emittent van de EMB worden verzekerd, waardoor het risico voor beleggers verder wordt verkleind.

Beleggers profiteren van een hoog rendement op een EMB als alles goed gaat, maar lopen ook het risico hoofdsom en rente te verliezen als zich een ramp voordoet. Beleggers voegen EMB’s in beperkte delen toe aan hun portefeuilles om te profiteren van diversificatie.