Fibonacci-kanaal

Wat is een Fibonacci-kanaal?

Het Fibonacci-kanaal is een technische analyse-tool die wordt gebruikt om ondersteunings- en weerstandsniveaus te schatten op basis van de Fibonacci-getallen. Het is een variatie op de Fibonacci-retracementtool, behalve dat bij het kanaal de lijnen diagonaal lopen in plaats van horizontaal. Het kan worden toegepast op zowel korte- als langetermijntrends, maar ook op opwaartse en neerwaartse trends. Lijnen worden getrokken op 23,6%, 38,2%, 50%, 61,8%, 78,6%, 100% en de uitbreidingsniveaus van 161,8%, 200%, 261,8%, 361,8% en 423,6%, naar goeddunken van de handelaar.

Hoe een Fibonacci-kanaal te berekenen

Een Fibonacci-kanaal heeft geen formule nodig. De kanalen worden getrokken op bepaalde percentages van de prijsbeweging die door de handelaar is geselecteerd.

1. Selecteer in een uptrend een startpunt (een low) en vervolgens een andere hogere swing-low. Deze vormen de nullijn, aangezien hier de kanalen beginnen. Deze lijn creëert de hoek van de kanalen. Alle andere lijnen worden parallel aan deze lijn getekend.
2. Selecteer ook de swing high tussen de twee dieptepunten.
3. De afstand tussen het dieptepunt en het hoogste punt is 100%. De 100% -lijn strekt zich uit naar rechts onder dezelfde hoek als de getekende nullijn.
4. De afstand tussen het startpunt en de high wordt gebruikt om de extra procentuele niveaus te creëren. Als de afstand $ 1 is, begint het niveau van 161,8% bij $ 1,62 boven het startpunt en begint het vervolgens omhoog te kantelen in dezelfde hoek als de getekende nullijn. Hetzelfde concept is van toepassing op alle andere percentages.

Dezelfde concepten zijn van toepassing op een neerwaartse trend.

1. Selecteer een startpunt (een high) en dan nog een lagere swing high. Deze vormen de nullijn.
2. Selecteer de swing low tussen de twee hoge tonen.
3. De afstand tussen het hoogste punt en het laagste punt is 100%. De 100% -lijn strekt zich uit naar rechts onder dezelfde hoek als de getekende nullijn.
4. De afstand tussen het startpunt en het dieptepunt wordt gebruikt om de extra procentuele niveaus te creëren. Als de afstand één $ 1 is, begint het niveau van 38,2% bij $ 0,38 onder het startpunt en begint het vervolgens naar beneden te kantelen in dezelfde hoek als de getekende nullijn. Hetzelfde concept is van toepassing op alle andere percentages.

Wat vertelt een Fibonacci-kanaal je?

Om een ​​Fibonacci-kanaal te tekenen, moet de handelaar eerst de trendrichting bepalen.

Om het kanaal in een opwaartse trend te trekken, moet je twee swing-dieptepunten en een hoog punt ertussenin vinden. Om het kanaal voor een neerwaartse trend te trekken, moet je twee swing-highs en een dieptepunt ertussenin vinden.

De afstand tussen hoog en laag creëert de meting voor waar de Fibonacci-kanalen (die percentages zijn van de geselecteerde meting) zullen worden getekend.

Een lijn die de twee hoogtepunten in een neerwaartse trend verbindt, of de twee dieptepunten in een opwaartse trend, bepaalt de hoek van alle Fibonacci-kanalen / lijnen.

Parallelle lijnen worden getekend op de belangrijkste Fibonacci-niveaus van 23,6%, 38,2%, 50%, 61,8%, 78,6% en 100%. Als er significante trends zijn, kunnen handelaren de niveaus ook uitbreiden tot meer dan 100%, zoals 161,8%, 200%, 261,8%, 361,8% en 423,6%.

Handelaren kunnen Fibonacci-kanalen creëren op de meeste grote kaartsoftwareplatforms, hoewel de implementatie ervan subjectief is, aangezien handelaren kunnen bepalen welke hoogte- en dieptepunten ze kunnen gebruiken voor het tekenen van hun Fibonacci-kanalen.

De tool wordt gebruikt om te helpen identificeren waar steun en weerstand zich in de toekomst kunnen ontwikkelen. Als de opwaartse trend zal naar verwachting doorzetten, de 100%, 161,8%, en andere hogere niveaus zijn potentiële koersdoelen. Hetzelfde concept is van toepassing op neerwaartse trends als verwacht wordt dat een neerwaartse trend zich zal voortzetten.

In een opwaartse trend is de nullijn als een normale trendlijn, die helpt om de algemene trendrichting te beoordelen. Als de prijs eronder daalt, moet deze mogelijk worden aangepast op basis van recentere prijsacties, of het kan erop duiden dat de uptrend voorbij is en dat de prijs lager uitvalt.

In een neerwaartse trend werkt de nullijn ook als een trendlijn. Als de prijs eronder ligt, helpt dit om de neerwaartse trend te bevestigen. Als de prijs erboven beweegt, moet de indicator mogelijk opnieuw worden getekend of komt de prijs hoger uit de neerwaartse trend.

Een prijs die naar het niveau van 161,8% of hoger beweegt, laat zien dat de huidige trend versnelt, aangezien deze grotere bewegingen maakt dan toen de indicator werd getrokken. Als de prijsactie grotendeels tussen de nullijn en het 100% -niveau ligt, heeft de trend ongeveer dezelfde sterkte als toen de indicator werd getrokken. Als de prijs de 100% -lijn niet begint te bereiken en door de nullijn beweegt, zijn dit beide indicaties dat de huidige trend is vertraagd en mogelijk omkeert.

Verschil tussen Fibonacci-kanalen en Andrew’s Pitchfork

Beide indicatoren proberen toekomstige ondersteunings- en weerstandsniveaus te voorspellen op basis van prijsniveaus uit het verleden. Fibonacci-kanalen proberen dit te doen met percentages van een geselecteerde prijsbeweging. Die percentages worden vervolgens naar de toekomst geprojecteerd. Andrew’s Pitchfork is in sommige opzichten eenvoudiger omdat de schuine lijnen zijn gebaseerd op drie prijsniveaus die door de handelaar zijn geselecteerd en vervolgens worden uitgebreid naar de toekomst.

Beperkingen bij het gebruik van Fibonacci-kanalen

Hoewel meerdere Fibonacci-niveaus en -indicatoren aan een grafiek kunnen worden toegevoegd, kunnen ze deze snel onoverzichtelijk maken. Bij elke prijsgolf zal een nieuw Fibonacci-kanaal nieuwe informatie verstrekken.

Fibonacci-kanalen zijn zeer subjectief. De handelaar kiest drie punten die hij belangrijk acht, maar de markt beschouwt deze punten mogelijk niet als belangrijk en respecteert of reageert dus niet zoals verwacht op de vastgestelde niveaus.

Een van de klachten met de Fibonacci-analyse in het algemeen, vooral op kortetermijngrafieken, is dat er zoveel niveaus zijn dat de prijs waarschijnlijk zal omkeren op een van de niveaus of een van de niveaus bereikt. Het probleem is om van tevoren te weten welk niveau belangrijk zal zijn.

Om deze reden worden handelaren aangemoedigd om andere vormen van analyse te gebruiken, zoals prijsactie en andere technische of fundamentele indicatoren, om te helpen bij hun handelsbeslissingen.