Float-definitie
Wat is de vlotter?
In financiële termen is de float geld binnen het banksysteem dat kort twee keer wordt geteld vanwege tijdsverschillen bij het registreren van een storting of opname. Deze tijdsverschillen zijn meestal te wijten aan de vertraging bij het verwerken van papieren cheques. Een bank crediteert de rekening van een klant zodra een cheque wordt gestort. Het kost echter enige tijd om een cheque van de bank van de betaler te ontvangen en deze vast te leggen. Totdat de cheque de rekening wist waarop hij is getrokken, “bestaat” het bedrag waarvoor het is geschreven op twee verschillende plaatsen en verschijnt het op de rekeningen van zowel de bank van de ontvanger als van de betaler.
Belangrijkste leerpunten
- De vlotter is in wezen dubbel geteld geld: een betaald bedrag dat door vertragingen in de verwerking gelijktijdig op de rekeningen van de betaler en de begunstigde verschijnt.
- Zowel particulieren als bedrijven kunnen float in hun voordeel gebruiken, tijd winnen of rente verdienen voordat de betaling hun bank vereffent.
- Het spelen met praalwagens kan leiden tot het rijk van fraude met overboekingen of post als het gaat om het gebruik van andermans geld.
Inzicht in de Float
De Federal Reserve (de Fed) definieert twee soorten vlotters. Holdover float is het gevolg van vertragingen bij de verwerkingsinstelling, meestal als gevolg van de weekend- en seizoensachterstanden. Transportvlotter vindt plaats als gevolg van slecht weer en vertragingen in het luchtverkeer en is daarom het hoogst in de wintermaanden.
De Fed – die een derde van alle cheques in de Verenigde Staten verwerkt – merkt op dat, hoewel de hoeveelheid float willekeurig fluctueert, er duidelijke wekelijkse en seizoensgebonden trends zijn. De float neemt bijvoorbeeld meestal toe op een dinsdag vanwege een achterstand in controles in het weekend en in de maanden december en januari vanwege een hoger controlevolume tijdens de feestdagen.
De Federal Reserve gebruikt deze trends om vlottende niveaus te voorspellen, die vervolgens worden gebruikt bij de feitelijke dagelijkse uitvoering van het monetair beleid.
Hoe Float te berekenen
De formule om float te berekenen is:
- Float = het beschikbare saldo van het bedrijf – het boekhoudkundig saldo van het bedrijf
De float vertegenwoordigt het netto-effect van cheques in het verrekeningsproces. Een veelgebruikte maatstaf voor een float is de gemiddelde dagelijkse float, berekend door de totale waarde van cheques in het incassoproces gedurende een bepaalde periode te delen door het aantal dagen in de periode. De totale waarde van cheques in het incassoproces wordt berekend door het bedrag van de float te vermenigvuldigen met het aantal dagen dat het uitstaat.
Een bedrijf met bijvoorbeeld $ 15.000 uitstaande float gedurende de eerste 14 dagen van de maand en $ 19.000 voor de laatste 17 dagen van de maand berekent zijn gemiddelde dagelijkse float als:
- [($ 15.000 x 14) + ($ 19.000 x 17)] ÷ 31
- = ($ 210.000 + $ 323.000) ÷ 31
- = $ 533.000 ÷ 31
- = $ 17.193,55
Het gebruik van Float
Individuen gebruiken float vaak in hun voordeel. Amanda heeft bijvoorbeeld een creditcardbetaling van $ 500, verschuldigd op 1 april. Op 23 maart schrijft en mailt ze dat bedrag, ook al heeft ze geen $ 500 op haar bankrekening staan. Ze weet echter dat haar salaris op 25 maart op haar betaalrekening zal worden gestort – en ze rekent erop dat de creditcardmaatschappij haar cheque waarschijnlijk pas op 1 april zal ontvangen en ter betaling zal aanbieden. – de tijd tussen het schrijven van haar cheque en het tijdstip waarop haar cheque wordt gewist – voor die dagen.
Als ze technisch onderlegd was, zou ze in wezen hetzelfde kunnen doen door op 23 maart online te gaan en op 1 april een elektronische betaling te plannen op de website van de creditcardmaatschappij, waarbij opnieuw wordt gerekend dat haar bank haar salaris op 25 maart heeft gepost.
De toekomst van Float
De technologische vooruitgang heeft geleid tot het nemen van maatregelen die de betaling aanzienlijk versnellen en daarmee het vlotverloop verminderen. Deze maatregelen omvatten het wijdverbreide gebruik van elektronische betalingen en elektronische overboekingen, de directe storting van werknemerssalarissen door bedrijven en het scannen en elektronisch presenteren van cheques – in plaats van hun fysieke overboeking.
Als gevolg hiervan daalde de float in de Verenigde Staten van een recorddaggemiddelde van $ 6,6 miljard aan het eind van de jaren zeventig – toen het piekte vanwege de hoge inflatie en hoge$ 774 miljoen in 2000, volgens de Federal Reserve.
Door de gestage afname van het aantal cheques dat elk jaar wordt uitgeschreven, in combinatie met de snelle acceptatie van innovatieve en gemakkelijke betalingsdiensten, kan float tot het verleden behoren.
Voorbeeld uit de echte wereld van Float
Grote bedrijven en financiële instellingen spelen ook vaak “de praalwagen” met grotere bedragen voor winst, namelijk de rente-inkomsten die ze op een bepaald bedrag verdienen door de storting ervan op hun rekeningen te versnellen of een betalingspresentatie te vertragen. Dergelijke verhuizingen zijn niet illegaal, noch voor individuen noch voor instellingen, als het om hun eigen geld gaat. Het spelen met float kan echter overlopen in het rijk van fraude met overboekingen of post als het gaat om het gebruik van andermans geld. In 1985 pleitte de beursvennootschap EF Hutton & Company (inmiddels opgeheven) schuldig aan 2.000 aanklachten wegens het opzettelijk en systematisch overschrijven van sommige rekeningen om andere rekeningen te financieren. Het bedrijf schreef cheques uit over geld dat het niet hoefde te profiteren van de vlotters – in feite miljoenen aan leningen van de banken krijgen zonder medeweten van de banken en zonder betaling van vergoedingen of rente. Het was in wezen een drijvend plan, jarenlang op grandioze schaal uitgevoerd.
Omdat de vlotter in wezen dubbel geteld geld is, kan het de meting van de geldhoeveelheid van een land verstoren door de hoeveelheid geld in het banksysteem kortstondig op te blazen.