Franked beleggingsinkomsten

Wat is een gefrankeerd beleggingsinkomen?

Franked Investment Income (FII) is inkomen dat als belastingvrije uitkering door het ene bedrijf van het andere wordt ontvangen. Dit inkomen is doorgaans belastingvrij voor het ontvangende bedrijf en wordt meestal uitgekeerd in de vorm van een dividend. De gefrankeerde inkomsten uit beleggingen zijn ingevoerd om dubbele belastingheffing op bedrijfsinkomsten te voorkomen.

Vanuit het perspectief van het bedrijf dat de distributie doet, wordt de FII gefrankeerde betaling genoemd, en de term wordt het meest gebruikt in Australië en Nieuw-Zeeland.

Inzicht in Franked Investment Income

Dubbele belasting op dividenden vindt plaats wanneer zowel een onderneming als een aandeelhouder belasting betalen over hetzelfde inkomen. Het bedrijf betaalt winstbelastingen en keert vervolgens een dividend uit over de winst na belastingen. Aandeelhouders moeten dan belasting betalen over het ontvangen dividend. Belastingbetalers in landen (meestal Oceanische of Europese landen) met gefrankeerde beleggingsinkomsten zullen doorgaans aanspraak maken op de juiste kredietwaardigheid bij het indienen van hun belasting door middel van dividendherstel.

Inkomsten uit gefrankeerde beleggingen zijn inkomsten die als dividenden aan een onderneming worden uitgekeerd uit inkomsten waarover de uitkerende onderneming al vennootschapsbelasting heeft betaald. Als bedrijf ABC gefrankeerde beleggingsinkomsten betaalt aan bedrijf XYZ, hoeft bedrijf XYZ geen belasting over het inkomen te betalen. Dit komt omdat de belasting op het bedrijf ABC werd ingehouden voordat het inkomen werd betaald. De belasting die over dit inkomen wordt betaald, wordt in wezen ook toegerekend aan de ontvangende onderneming. Zodra de uitgevende onderneming heeft betaald vennootschapsbelasting over de inkomsten die worden gedistribueerd, wordt de betaling van belasting ook toegeschreven aan de bedrijven die het ontvangen gefrankeerde dividend.

Door het gebruik van belastingverminderingen die “geïmputeerde belastingverminderingen” worden genoemd, wordt de belastingautoriteiten ervan in kennis gesteld dat een bedrijf al de vereiste inkomstenbelasting heeft betaald over het inkomen dat het als dividend uitkeert. De aandeelhouder of ontvangende entiteit hoeft dan geen belasting te betalen of betaalt een verlaagde belasting over de gefrankeerde dividendinkomsten. In Nieuw-Zeeland betekent volledige toerekening bijvoorbeeld dat 28 cent aan imputatiekredieten wordt verstrekt voor elke 72 cent gefrankeerde beleggingsinkomsten die de aandeelhouder ontvangt. Bij deze verhouding hoeven alle ingezeten aandeelhouders die een inkomstenbelasting van 28% of minder betalen, geen inkomstenbelasting meer te betalen.

Aan de andere kant zullen aandeelhouders die het hoogste belastingtarief van 33% betalen, nog eens 5 cent moeten betalen voor elke $ 1,00 aan bruto-inkomen, waardoor ze netto 67 cent in contanten overhouden.

De dividendontvanger brut de dividenden op door de toegerekende belastingverminderingen op de FII op te tellen bij het ontvangen dividend. Over dit bedrag wordt de investeringsbelasting geheven om de bruto belastingverplichting te bepalen. Ten slotte wordt het toegerekende krediet in mindering gebracht op de belastingverplichting om de werkelijk verschuldigde belasting af te leiden.

Soorten gefrankeerde dividenden

Er zijn twee verschillende soorten gefrankeerde dividenden : volledig gefrankeerd en gedeeltelijk gefrankeerd. Wanneer de aandelen van een aandeel volledig zijn gefrankeerd, betaalt het bedrijf belasting over het volledige dividend. Beleggers ontvangen 100% van de over het dividend betaalde belasting als frankeerkredieten. Daarentegen kunnen aandelen die niet volledig zijn gefrankeerd, leiden tot belastingbetalingen voor beleggers.

Bedrijven claimen soms belastingaftrek, misschien vanwege verliezen uit voorgaande jaren. Daardoor hoeven ze niet het volledige belastingtarief over hun winst in een bepaald jaar te betalen. Wanneer dit gebeurt, betaalt het bedrijf niet genoeg belasting om wettelijk een volledige belastingvermindering toe te kennen aan de dividenden die aan aandeelhouders worden uitgekeerd. Hierdoor wordt aan een deel van het dividend een heffingskorting toegekend, waardoor dat deel gefrankeerd wordt. De rest van het dividend blijft onbelast of niet gefrankeerd. Dit dividend zou dan gedeeltelijk zijn gefrankeerd. De belegger is verantwoordelijk voor het betalen van het resterende belastingsaldo.