Genetische manipulatie

Wat is genetische manipulatie?

Genetische manipulatie is de kunstmatige wijziging van de genetische samenstelling van een organisme. Genetische manipulatie omvat typisch het overbrengen van genen van het ene organisme naar een ander organisme van een andere soort om de laatste specifieke eigenschappen van het eerste te geven. Het resulterende organisme wordt een transgeen of genetisch gemodificeerd organisme of GGO genoemd. Voorbeelden van dergelijke organismen zijn planten die resistent zijn tegen bepaalde insecten en planten die herbiciden kunnen weerstaan.

Inzicht in genetische manipulatie

Manipulatie van de genomen van organismen gaat terug naar de vroege landbouw met selectieve kweektechnieken. Dit proces was echter grotendeels vallen en opstaan ​​en het kostte veel tijd om resultaten te boeken. De huidige technieken maken gebruik van manipulatie op moleculaire schaal rechtstreeks op het DNA of RNA van een organisme om een ​​bepaald resultaat te bereiken. Veel van dit werk wordt uitgevoerd door academische onderzoeksinstellingen, door de overheid gesponsorde laboratoria of biotechnologiebedrijven. Deze bedrijven gebruiken genetische manipulatie, zoals CRISPR Cas9, om nieuwe medicijnen, vaccins en therapieën te creëren om ziekten te behandelen of om kankers te genezen die zijn afgestemd op de genetische samenstelling van een individuele patiënt.

Genetische manipulatie is prominent toegepast op boerderijdieren, met onderzoeksdoelstellingen zoals ervoor zorgen dat kippen de vogelgriep niet naar andere vogels kunnen verspreiden, of dat vee de besmettelijke prionen die de gekkekoeienziekte veroorzaken niet kan ontwikkelen.

De commerciële teelt van genetisch gemanipuleerde gewassen zoals soja, maïs, koolzaad en katoen begon in het begin van de jaren negentig en is sindsdien zeer aanzienlijk gegroeid. Genetisch gemanipuleerde of GGO-gewassen werden commercieel aangeplant op meer dan 191 miljoen hectare in 26 ontwikkelde en ontwikkelingslanden vanaf 2018, vergeleken met minder dan 2 miljoen hectare in 1996.  

Zorgen over genetische manipulatie en controverse: GGO’s

De onderwerpen genetische manipulatie en GGO’s zijn zeer bediscussieerd en in sommige gevallen de bron van aanzienlijke controverse. Dit gebied heeft tot een levendig debat geleid tussen voor- en tegenstanders.

Voorstanders beweren dat genetische manipulatie de landbouwproductiviteit kan verhogen door de gewasopbrengsten te verhogen en de toepassing van pesticiden en kunstmest te verminderen. GGO-tactieken kunnen de ontwikkeling mogelijk maken van gewassen die resistent zijn tegen ziekten en een langere houdbaarheid hebben. Een hogere productiviteit zal de inkomens verhogen en de armoede in veel ontwikkelingslanden helpen verlichten. Deze aanhangers wijzen ook op genetische manipulatie als een manier om hongersnood te helpen oplossen in gebieden waar gewassen schaars zijn of moeilijk te verbouwen zijn met traditionele middelen. Criticasters noemen een aantal zorgen rond GGO’s, waaronder allergische reacties, genmutatie, antibioticaresistentie en mogelijke milieuschade. Degenen die wantrouwend zijn tegenover genetische manipulatie, maken zich ook zorgen over het onvoorspelbare aspect van het zich wagen aan voorheen onontgonnen wetenschappelijk terrein. 

Een groot aantal gewassen is al genetisch gemodificeerd of gemodificeerd, waaronder canola, katoen, maïs, meloenen, papaja’s, aardappelen, rijst, suikerbieten, paprika’s, tomaten en tarwe. Sommige mensen zijn helemaal gekant tegen genetische manipulatie, omdat ze geloven dat de wetenschap het natuurlijke proces van hoe organismen worden gecreëerd en zich niet mag verstoren.

De onzekerheid over de mogelijke schadelijke effecten op de lange termijn van deze GGO-gewassen heeft geleid tot een wijdverbreide afkeer van zogenaamde “Frankenfoods”. Een studie uitgevoerd door The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine in 2016, vond echter geen verhoogd risiconiveau in verband met genetisch gemanipuleerde gewassen in vergelijking met conventioneel geteelde gewassen.