Betekent een hoog bbp economische welvaart?

Economen gebruiken traditioneel het bruto binnenlands product (bbp) om economische vooruitgang te meten. Als het BBP stijgt, verkeert de economie in solide vorm en gaat de natie vooruit. Aan de andere kant, als het bruto binnenlands product daalt, kan de economie in de problemen komen en verliest de natie terrein. Twee opeenvolgende kwartalen met een negatief bbp duiden doorgaans op een economische recessie.

Wat is het bbp?

Het bruto binnenlands product is gelijk aan de totale geldwaarde van alle eindgoederen en diensten die binnen een bepaald land (economie) gedurende een bepaalde periode zijn uitgewisseld. Voor de Verenigde Staten betekent het BBP meestal de jaarlijkse waarde in dollars van alle gekochte goederen en diensten, inclusief aankopen in particuliere for-profit, non-profit- en overheidssectoren. Als je bijvoorbeeld een gebraden kip koopt voor $ 10, stijgt het bbp met $ 10.

Er is een directe en logische betekenis waarin rijkdom welzijn kan meten. Alle economische waarde is subjectief – prijzen op de vrije markt worden bepaald door hoeveel beter af mensen denken dat een goed of dienst hen kan maken. Een grotere toegang tot rijkdom betekent letterlijk een grotere toegang tot dingen die het dagelijks leven kunnen verbeteren. Aan de andere kant hebben degenen die op een eerlijke manier rijkdom produceren, letterlijk de meeste waarde voor anderen gecreëerd, althans in economische zin.

Dus in zekere zin zou een hoger BBP gelijk moeten staan ​​aan grotere menselijke vooruitgang, omdat het betekent dat er meer waardevolle goederen en diensten zijn gecreëerd. Kras echter een beetje dieper, en het bbp legt deze traditionele economische waarde niet eens goed vast.

Hoe het BBP het doel mist

Het bbp kan toenemen na een auto-ongeluk of een grote overstroming. Het bbp kan snel groeien tijdens een oorlog of na een terroristische aanslag. Als heel Chicago opnieuw in brand zou vliegen en tot de grond toe zou afbranden, zou de wederopbouw het BBP misschien een boost kunnen geven. Dit komt omdat het BBP erg vatbaar is voor de misvatting van het  raam: valse signalen van stijgende welvaart wanneer duidelijke vernietiging heeft plaatsgevonden.

Vanuit het perspectief van een burger die leeft met de dagelijkse realiteit van het leven, kan het bbp echter nogal misleidend zijn. Daarom werd de  echte voortgangsindicator  (GPI) in 1995 gecreëerd door een maatschappelijk verantwoorde denktank genaamd Redefining Progress. De indicator is ontwikkeld als een alternatief voor de traditionele BBP-maatstaf van de economische en sociale gezondheid van een land. 

GPI-variabelen

Hoewel GPI- en BBP-berekeningen zijn gebaseerd op dezelfde persoonlijke consumptiegegevens, biedt GPI aanpassingsfactoren – variabelen die zijn ontworpen om geldwaarden toe te passen op niet-monetaire aspecten van de economie. De variabelen vallen in de volgende algemene categorieën:

• Persoonlijk verbruik  – Dit aantal zijn dezelfde gegevens die worden gebruikt om het BBP te berekenen.
• Inkomensverdeling  – GPI wordt naar boven bijgesteld wanneer een groter percentage van het inkomen van het land naar de armen gaat, omdat een inkomensverhoging een tastbaar voordeel oplevert voor de armen. GPI wordt naar beneden bijgesteld wanneer het grootste deel van het verhoogde inkomen van een land naar de rijken gaat. Het BBP heeft alleen betrekking op de som van alle uitgewisselde goederen en diensten, niet op de verdeling van hun opbrengsten. Als vijf individuen elk $ 200.000 verdienen, behandelt het BBP dat hetzelfde als één individu dat $ 800.000 verdient en vier individuen die elk $ 50.000 verdienen.
• Huishoudelijk werk, vrijwilligerswerk en hoger onderwijs  – GPI houdt rekening met de waarde van de arbeid die wordt besteed aan huishoudelijk werk en vrijwilligerswerk. Het speelt ook een rol in het voordeel van een steeds beter opgeleide bevolking.
• Dienstverlening aan duurzame consumptiegoederen en infrastructuur  – Geld dat aan duurzame goederen wordt besteed, wordt als kosten beschouwd, terwijl de waarde die de aankopen opleveren, als een voordeel wordt behandeld. Duurzame goederen die voordelen opleveren zonder dat ze vaak moeten worden teruggekocht, worden positief beoordeeld. Goederen die snel verslijten en de portemonnee van de consument leegmaken wanneer ze moeten worden vervangen, worden negatief beoordeeld. Het bbp daarentegen beschouwt alle uitgaven als goed nieuws. Uitgaven voor infrastructuur door de overheid worden op dezelfde manier behandeld: als uitgaven een langdurig voordeel opleveren, beschouwt GPI dit als positief; Als uitgaven de schatkist van de overheid leegmaken, beschouwt GPI dat als negatief. Nogmaals, het BBP beschouwt alle uitgaven als positief. Als de Amerikaanse regering $ 2 miljard uitgeeft aan de ontwikkeling van een nieuw straalvliegtuig dat nooit van de grond komt, behandelt het BBP dat hetzelfde als een ziekenhuis dat $ 2 miljard aan goedkope medicijnen levert of een tech-  ondernemer  die $ 2 miljard aan nieuwe software verkoopt.
• Misdaad  – De toenemende criminaliteit kost geld aan juridische kosten, medische rekeningen, vervangingskosten en andere uitgaven. Het BBP beschouwt deze uitgaven als een positieve ontwikkeling. GPI beschouwt het als negatief.
• Uitputting van hulpbronnen  – Wanneer wetlands of bossen worden vernietigd door economische activiteit, beschouwt het BBP de gebeurtenissen als goed nieuws voor de economie; GPI beschouwt deze gebeurtenissen als slecht nieuws voor toekomstige generaties.
• Vervuiling  – Vervuiling is goed nieuws voor het BBP. De industrie wordt één keer betaald voor de economische activiteit die vervuiling veroorzaakt en nogmaals wanneer er geld wordt uitgegeven om de vervuiling te verminderen. GPI beschouwt vervuiling als negatief.
• Milieuschade op lange termijn  – Opwarming van de aarde, opslag van nucleair afval en andere langetermijngevolgen van economische activiteit worden als negatieven in GPI verwerkt.
• Veranderingen in vrije tijd  – Welvaart moet leiden tot meer vrije tijd. De meeste moderne arbeiders zouden het niet eens zijn met deze theorie. GPI beschouwt een toename van de vrije tijd als positief en een afname van de vrije tijd als een negatief punt.
• Defensieve uitgaven  – Defensieve uitgaven verwijzen naar medische verzekeringen, autoverzekeringen, rekeningen voor gezondheidszorg en andere uitgaven die nodig zijn om de kwaliteit van leven te behouden. GPI beschouwt deze als negatief. Het BBP ziet ze positief.
• Afhankelijkheid van buitenlandse activa  – Wanneer een land wordt gedwongen om van andere landen te lenen om de consumptie te financieren, beschouwt GPI het resultaat als negatief. Als het geleende geld wordt gebruikt voor investeringen en het land ten goede komt, wordt het als positief ervaren.